جمعه؛ آخرین اجرای عمو پورنگ در تلویزیون!
اینگونه که به نظر میرسد، برای مدیران صداو سیما نه آمار بالای محبوبیت یک برنامه برای تداوم آن اهمیت دارد و نه فرار برنامه سازان و مجریان محبوبی که عامل جذب مخاطب هستند که اگر این گونه بود، روز به روز رویکرد مخاطب محور تقویت شده و رقابت تنگاتنگ تر میشد نه اینکه هر روز از حجم برنامه های مخاطب پسند کمتر شده و گاه حذفشان از جدول پخش رقم بخورد!
هنگامی که به فاصله اندکی از راه اندازی یک کانال 24 ساعته کارتون های دوبله شده به زبان فارسی در ماهواره، شبکه مشابه داخلی توسط صداوسیما بهرهبرداری شد، فعالان حوزه کودک با ابراز خرسندی از این اقدام مسئولان، ابراز امیدواری میکردند که این اتفاق منجر به توسعه برنامه سازی برای کودکان شود اما دست کم اخباری که این روزها به گوش میرسد، در جهت تقویت این امیدواری نیست.
مسلم آقاجانزاده، تهیه کننده برنامه «عموپورنگ» از اتمام این برنامه پس از آخرین اجرا در روز جمعه خبر داد و گفت: برنامه "هزار و شصت و شونزده" پس از آخرین اجرا در روز جمعه 25 اسفند ماه با تلویزیون و بچهها خداحافظی خواهد کرد.
وی با تاکید بر اینکه این گروه برنامه ساز در ایام نوروز 92 هیچ برنامهای برای گروه کودک و خردسال سیما نخواهد داشت، با لحنی که حکایت از دلخوری وی دارد گفت: نوروز امسال با سفر به استرالیا برای ایرانیان خارج از ایران برنامههای شاد تدارک دیده ایم. در این سفر 10 روزه به پیشنهاد برخی نهادها به شهرهای ملبورن، سیدنی و کانبرا خواهیم رفت و در ایران نخواهیم بود و ویژه برنامه نوروزی را برای ایران دوستان خارجی اجرا میکنیم.
وقتی درباره لغو چند قسمت از برنامه هزار و شصت و شونزده در روزهای اخیر و کاهش محسوس روزهای اجرای آن نسبت به ماه های گذشته پرسیدیم، آقاجان زاده با مبهم خواندن سرنوشت پخش این برنامه در سال آتی، گفت: ادامه برنامه در سال 92 در هالهای از ابهام است. از یک سو مشکلات مالی وجود دارد که البته گروه تولید این برنامه سختی هایی که سازمان با آنها مواجه است را درک کرده و نمی گذارد که این مشکلات مانع ادامه کار شود اما برای ما که سالهاست برای کودکان برنامه می سازیم، سخت است که شاهد بی تفاوتی به این حوزه باشیم.
وی می افزاید: در حالی که پیشتر ساعات بهتری به برنامه های کودک و نوجوان اختصاص داده می شد، متاسفانه چندی است که پخش برنامه هایی از این دست، فارغ از اقبالی که مردم به آن نشان داده یا می دهند، به ساعاتی موکول شده که اصطلاحا ساعت های مرده نام دارند؛ تا جایی که حتی شبکه دو سیما که به عنوان شبکه کودک معرفی شده است، از ساعت هفده (پنج عصر) به بعد برنامه ای مخصوص کودکان ندارد.
آقاجان زاده می افزاید: همین محدودیت سبب می شود که برنامه های کودک در زمانی فشرده پخش شده و ترافیک بوجود آمده مانع دیده شدن برنامه های مختلف شود در حالی که پیشتر این گونه نبود. به هر حال ما هم میدانیم که صدا و سیما به لحاظ مالی دچار مشکل شده است اما این رویکرد به برنامه های کودکان موجب نگرانی ما شده است چراکه اعتقاد داریم نباید به حوزه کودکان به عنوان پر کردن زمان پخش، تنوع دادن به پخش یا مسائلی از این دست نگاه کرد.
این سخنان در حالی بیان می شوند که ظاهرا ماجرای خداحافظی عمو پورنگ از تلویزیون جدی تر از هربار مطرح شده است چراکه علی زارعان، مدیر گروه کودک و خردسال شبکه دو امروز در گفتوگو با یک خبرگزاری گفته است: عید امسال برنامه عموپورنگ به روی آنتن نخواهد رفت. با صحبتهایی که میان تهیهکننده برنامه و شبکه دو صورت گرفت، قرار بر این شد که در ایام عید عموپورنگ به روی آنتن نرود تا در سال جدید با مذاکراتی که انجام خواهد شد، آینده این برنامه را بررسی کنیم.
اینجاست که آمار بسیار موفق برنامه "عمو پورنگ" در جذب مخاطب (بر اساس آمارهای تهیه شده در صداوسیما، برنامه عموپورنگ با بیش از 90 درصد مخاطب، یکی از موفق ترین برنامه های تلویزیونی به شمار می آید) از یک سو و لزوم افزایش تولید برنامه برای کودکان و نوجوانان، به ویژه با رونق گرفتن شبکه های ماهواره ای در حوزه کودک و نوجوان، از سوی دیگر، نگران کننده به نظر رسیده و دورنمای خوبی به ذهن متبادر نخواهد کرد؛ اتفاقی که پیشتر با خداحافظی چند برنامه ساز موفق دیگر از رسانه ملی رقم خورده اما امیدوارم برای برنامه محبوب عموپورنگ تکرار نشود!
اینگونه که به نظر میرسد، برای مدیران صداو سیما نه آمار بالای محبوبیت یک برنامه برای تداوم آن اهمیت دارد و نه فرار برنامه سازان و مجریان محبوبی که عامل جذب مخاطب هستند که اگر این گونه بود، روز به روز رویکرد مخاطب محور تقویت شده و رقابت تنگاتنگ تر میشد نه اینکه هر روز از حجم برنامه های مخاطب پسند کمتر شده و گاه حذفشان از جدول پخش رقم بخورد!
اینگونه که به نظر میرسد، برای مدیران صداو سیما نه آمار بالای محبوبیت یک برنامه برای تداوم آن اهمیت دارد و نه فرار برنامه سازان و مجریان محبوبی که عامل جذب مخاطب هستند که اگر این گونه بود، روز به روز رویکرد مخاطب محور تقویت شده و رقابت تنگاتنگ تر میشد نه اینکه هر روز از حجم برنامه های مخاطب پسند کمتر شده و گاه حذفشان از جدول پخش رقم بخورد!
هنگامی که به فاصله اندکی از راه اندازی یک کانال 24 ساعته کارتون های دوبله شده به زبان فارسی در ماهواره، شبکه مشابه داخلی توسط صداوسیما بهرهبرداری شد، فعالان حوزه کودک با ابراز خرسندی از این اقدام مسئولان، ابراز امیدواری میکردند که این اتفاق منجر به توسعه برنامه سازی برای کودکان شود اما دست کم اخباری که این روزها به گوش میرسد، در جهت تقویت این امیدواری نیست.
مسلم آقاجانزاده، تهیه کننده برنامه «عموپورنگ» از اتمام این برنامه پس از آخرین اجرا در روز جمعه خبر داد و گفت: برنامه "هزار و شصت و شونزده" پس از آخرین اجرا در روز جمعه 25 اسفند ماه با تلویزیون و بچهها خداحافظی خواهد کرد.
وی با تاکید بر اینکه این گروه برنامه ساز در ایام نوروز 92 هیچ برنامهای برای گروه کودک و خردسال سیما نخواهد داشت، با لحنی که حکایت از دلخوری وی دارد گفت: نوروز امسال با سفر به استرالیا برای ایرانیان خارج از ایران برنامههای شاد تدارک دیده ایم. در این سفر 10 روزه به پیشنهاد برخی نهادها به شهرهای ملبورن، سیدنی و کانبرا خواهیم رفت و در ایران نخواهیم بود و ویژه برنامه نوروزی را برای ایران دوستان خارجی اجرا میکنیم.
وقتی درباره لغو چند قسمت از برنامه هزار و شصت و شونزده در روزهای اخیر و کاهش محسوس روزهای اجرای آن نسبت به ماه های گذشته پرسیدیم، آقاجان زاده با مبهم خواندن سرنوشت پخش این برنامه در سال آتی، گفت: ادامه برنامه در سال 92 در هالهای از ابهام است. از یک سو مشکلات مالی وجود دارد که البته گروه تولید این برنامه سختی هایی که سازمان با آنها مواجه است را درک کرده و نمی گذارد که این مشکلات مانع ادامه کار شود اما برای ما که سالهاست برای کودکان برنامه می سازیم، سخت است که شاهد بی تفاوتی به این حوزه باشیم.
اینگونه که به نظر میرسد، برای مدیران صداو سیما نه آمار بالای محبوبیت یک برنامه برای تداوم آن اهمیت دارد و نه فرار برنامه سازان و مجریان محبوبی که عامل جذب مخاطب هستند که اگر این گونه بود، روز به روز رویکرد مخاطب محور تقویت شده و رقابت تنگاتنگ تر میشد نه اینکه هر روز از حجم برنامه های مخاطب پسند کمتر شده و گاه حذفشان از جدول پخش رقم بخورد!
وی می افزاید: در حالی که پیشتر ساعات بهتری به برنامه های کودک و نوجوان اختصاص داده می شد، متاسفانه چندی است که پخش برنامه هایی از این دست، فارغ از اقبالی که مردم به آن نشان داده یا می دهند، به ساعاتی موکول شده که اصطلاحا ساعت های مرده نام دارند؛ تا جایی که حتی شبکه دو سیما که به عنوان شبکه کودک معرفی شده است، از ساعت هفده (پنج عصر) به بعد برنامه ای مخصوص کودکان ندارد.
آقاجان زاده می افزاید: همین محدودیت سبب می شود که برنامه های کودک در زمانی فشرده پخش شده و ترافیک بوجود آمده مانع دیده شدن برنامه های مختلف شود در حالی که پیشتر این گونه نبود. به هر حال ما هم میدانیم که صدا و سیما به لحاظ مالی دچار مشکل شده است اما این رویکرد به برنامه های کودکان موجب نگرانی ما شده است چراکه اعتقاد داریم نباید به حوزه کودکان به عنوان پر کردن زمان پخش، تنوع دادن به پخش یا مسائلی از این دست نگاه کرد.
این سخنان در حالی بیان می شوند که ظاهرا ماجرای خداحافظی عمو پورنگ از تلویزیون جدی تر از هربار مطرح شده است چراکه علی زارعان، مدیر گروه کودک و خردسال شبکه دو امروز در گفتوگو با یک خبرگزاری گفته است: عید امسال برنامه عموپورنگ به روی آنتن نخواهد رفت. با صحبتهایی که میان تهیهکننده برنامه و شبکه دو صورت گرفت، قرار بر این شد که در ایام عید عموپورنگ به روی آنتن نرود تا در سال جدید با مذاکراتی که انجام خواهد شد، آینده این برنامه را بررسی کنیم.
اینجاست که آمار بسیار موفق برنامه "عمو پورنگ" در جذب مخاطب (بر اساس آمارهای تهیه شده در صداوسیما، برنامه عموپورنگ با بیش از 90 درصد مخاطب، یکی از موفق ترین برنامه های تلویزیونی به شمار می آید) از یک سو و لزوم افزایش تولید برنامه برای کودکان و نوجوانان، به ویژه با رونق گرفتن شبکه های ماهواره ای در حوزه کودک و نوجوان، از سوی دیگر، نگران کننده به نظر رسیده و دورنمای خوبی به ذهن متبادر نخواهد کرد؛ اتفاقی که پیشتر با خداحافظی چند برنامه ساز موفق دیگر از رسانه ملی رقم خورده اما امیدوارم برای برنامه محبوب عموپورنگ تکرار نشود!
اینگونه که به نظر میرسد، برای مدیران صداو سیما نه آمار بالای محبوبیت یک برنامه برای تداوم آن اهمیت دارد و نه فرار برنامه سازان و مجریان محبوبی که عامل جذب مخاطب هستند که اگر این گونه بود، روز به روز رویکرد مخاطب محور تقویت شده و رقابت تنگاتنگ تر میشد نه اینکه هر روز از حجم برنامه های مخاطب پسند کمتر شده و گاه حذفشان از جدول پخش رقم بخورد!
بخش سینم ا و تلویزیون تبیان
بعضی آدمها ناخواسته همیشه متهماند!
به خاطر :
سکوتشان ، کاری به کار کسی نداشتنشان ، خلوتشان ،
اتاقشان ، استراحتشان ، روی پای خود ایستادنشان ، دوست داشتنشان !
گویی جان میدهند برای اتهام بستن و از همه بدتر این که :
زود فراموش می شود خوبی هایشان!
به خاطر :
سکوتشان ، کاری به کار کسی نداشتنشان ، خلوتشان ،
اتاقشان ، استراحتشان ، روی پای خود ایستادنشان ، دوست داشتنشان !
گویی جان میدهند برای اتهام بستن و از همه بدتر این که :
زود فراموش می شود خوبی هایشان!