خوشمزه های دهه شصت

[hadis hpf]

این محصولات خوش‌رنگی که هنوز هم در برخی نقاط شهر پیدا می‌شوند، یکی از خوشمزه‌ترین و و غیر بهداشتی‌ترین خوردنی‌های آن دوران بودند که در دو ورژن ارائه می‌شد! یکی به صورت مایع که نوشمک می‌نامیدندش و دیگری که منجمد بود و یخمک نام داشت.

[hadis hpf]

اولین نسل نوشابه‌هایی که مردم با آن آشنا شدند و بخشی از هویت آن دوران شد، این نوشابه‌ها بود. هنوز هم هستند پیرمردان و پیرزنانی که هر نوشابه‌ای را با هر مارکی «کانادا درای» می‌نامند.

[hadis hpf]

آدامس خرسی شاید جزو معروف‌ترین خوردنی‌ها و البته سرگرمی‌های تاریخ معاصر ایران باشد! بدبختی جویدنش یک طرف و آن عکس برگردانی که همیشه رنگش روی پوست پخش می‌شد هم یک طرف.

[hadis hpf]

هیچوقت نفهمیدیم اسم این محصول چیست. هرکسی هر اسمی که به ذهنش می‌رسید روی آن گذاشته بود؛ شکلات میوه‌ای، شکلات دراز، تافی و...؛ ولی همه در یک چیز متفق‌ القول بودند؛ این خوردنی هرچه که بود، نه اثری از شکلات در آن بود و نه میوه!

[hadis hpf]

این بیسکوییت‌ها هم طرفداران زیادی داشتند. به عنوان یک دهه شصتی دلیلش را نفهمیدم! چون این بیسکوییت‌ها طعم خاصی نداشتند و خوردن آن بیشتر شبیه به تمرین جویدن بود.

[hadis hpf]

شیر شیشه‌ای با درپوش آلمینیومی نیازی به توضیح ندارد.

[hadis hpf]

این جاست که می‌گویند محدویت‌ها را می‌توان به فرصت تبدیل کرد. این خوردنی‌ ترکیبی بود از شربت آلبالو، چوب بستنیِ معمولا استفاده شد و برفک یخچال.

[hadis hpf]

اسمارتیز یا اسمارتیس

[hadis hpf]

معروف‌ترین آدامس ایران، خروس نشان. ربط آدامس به خروس، سوالی بود که جوندگان این آدامس از خود می‌پرسیدند.

[hadis hpf]

هیچوقت این بستنی درست و مساوی نصف نشد