۱۱-۱۲-۹۳، ۰۷:۱۰ ب.ظ
دانشگاه دولتی یاسوج یکی از دانشگاههای وزارت علوم، تحقیقات و فناوری ایران است و در یاسوج قرار دارد.
پیشینه
دانشگاه دولتی یاسوج در سال ۱۳۶۲ فعالیت خود را تحت نام آموزشکده فنی وابسته به دانشگاه شیراز با پذیرش دانشجو در دو رشته عمران روستایی و مکانیک – جوشکاری در مقطع کاردانی آغازکرد.
تا سال ۱۳۷۱ سالانه ۱۰۰ نفر دانشجو در این آموزشکده پذیرش میشدند که مجموع آمار دانشجویان هر سال تحصیلی حدود ۲۵۰ نفر بودهاست و هر سال حدود ۷۰ نفر فارغ التحصیل داشتهاست که مجموعاً تا سال ۱۳۷۱ حدود ۶۰۰ نفرفارغ التحصیل گردیدهاند. از سال ۱۳۷۲ این آموزشکده با اضافه شدن آموزشکده کشاورزی تبدیل به مجتمع آموزش عالی یاسوج وابسته به دانشگاه شیراز گردید و در سال ۱۳۷۳ در رشتههای کاردانی مکانیک گرایش تاسیسات آبرسانی و گاز رسانی و عمران گرایش زیرسازی راه پذیرش دانشجو صورت گرفت.
پس از آن درسال ۱۳۷۴ تبدیل وضعیت این مجتمع به دانشگاه در شورای گسترش آموزش عالی مورد موافقت اصولی قرار گرفت و سرانجام در سال ۱۳۷۵ این مجتمع فعالیت خود را به طور مستقل از دانشگاه شیراز ادامه داد. سپس به منظور رشد، تعالی و توسعه آموزش عالی در منطقه واستان تلاش های فراوانی صورت گرفت تا اینکه در تاریخ ۱ خرداد ۱۳۷۸ تبدیل وضعیت قطعی مجتمع آموزش عالی به تصویب رسید و سرانجام در خردادماه ۱۳۷۹ بوسیله وزیر وقت علوم، تحقیقات و فناوری و با پی گیریهای رئیس وقت دانشگاه مرحوم دکتر عسکریان رسما به دانشگاه یاسوج ارتقا یافت.
پس از تبدیل وضعیت، دانشگاه یاسوج با سه دانشکده علوم پایه، فنی و مهندسی، و کشاورزی، چند گروه آموزشی و یک واحد دبیرستان و مرکز پیش دانشگاهی وابسته به دانشگاه به فعالیت علمی، تحقیقاتی و آموزشی خود ادامه داد و هم اکنون این دانشگاه با چهار دانشکده و یک پژوهشکده منابع طبیعی و محیط زیست و یک دبیرستان ومرکز پیش دانشگاهی وابسته به دانشگاه ،۲۲ گروه آموزشی (۴۳ رشته تحصیلی در مقاطع کاردانی وکارشناسی در سه دوره روزانه، نوبت دوم و نبمه حضوری و ۲۵ رشته کارشناسی ارشد و ۳ رشته دکتر با تعداد بالغ بر ۶۰۰۰ دانشجو در راستای اهداف برنامه ریزی شده به فعالیت خود ادامه می دهد.
این دانشگاه اکنون دارای 4دانشکده و 7000 دانشجو می باشد.هم چنین دانشگاه علوم پزشکی یاسوج با تعداد زیادی دانشجو مشغول فعالیت است.
دانشکده ها:
دانشکده مهندسی
دانشکده علوم پایه
دانشکده علوم انسانی
دانشکده کشاورزی
پیشینه
دانشگاه دولتی یاسوج در سال ۱۳۶۲ فعالیت خود را تحت نام آموزشکده فنی وابسته به دانشگاه شیراز با پذیرش دانشجو در دو رشته عمران روستایی و مکانیک – جوشکاری در مقطع کاردانی آغازکرد.
تا سال ۱۳۷۱ سالانه ۱۰۰ نفر دانشجو در این آموزشکده پذیرش میشدند که مجموع آمار دانشجویان هر سال تحصیلی حدود ۲۵۰ نفر بودهاست و هر سال حدود ۷۰ نفر فارغ التحصیل داشتهاست که مجموعاً تا سال ۱۳۷۱ حدود ۶۰۰ نفرفارغ التحصیل گردیدهاند. از سال ۱۳۷۲ این آموزشکده با اضافه شدن آموزشکده کشاورزی تبدیل به مجتمع آموزش عالی یاسوج وابسته به دانشگاه شیراز گردید و در سال ۱۳۷۳ در رشتههای کاردانی مکانیک گرایش تاسیسات آبرسانی و گاز رسانی و عمران گرایش زیرسازی راه پذیرش دانشجو صورت گرفت.
پس از آن درسال ۱۳۷۴ تبدیل وضعیت این مجتمع به دانشگاه در شورای گسترش آموزش عالی مورد موافقت اصولی قرار گرفت و سرانجام در سال ۱۳۷۵ این مجتمع فعالیت خود را به طور مستقل از دانشگاه شیراز ادامه داد. سپس به منظور رشد، تعالی و توسعه آموزش عالی در منطقه واستان تلاش های فراوانی صورت گرفت تا اینکه در تاریخ ۱ خرداد ۱۳۷۸ تبدیل وضعیت قطعی مجتمع آموزش عالی به تصویب رسید و سرانجام در خردادماه ۱۳۷۹ بوسیله وزیر وقت علوم، تحقیقات و فناوری و با پی گیریهای رئیس وقت دانشگاه مرحوم دکتر عسکریان رسما به دانشگاه یاسوج ارتقا یافت.
پس از تبدیل وضعیت، دانشگاه یاسوج با سه دانشکده علوم پایه، فنی و مهندسی، و کشاورزی، چند گروه آموزشی و یک واحد دبیرستان و مرکز پیش دانشگاهی وابسته به دانشگاه به فعالیت علمی، تحقیقاتی و آموزشی خود ادامه داد و هم اکنون این دانشگاه با چهار دانشکده و یک پژوهشکده منابع طبیعی و محیط زیست و یک دبیرستان ومرکز پیش دانشگاهی وابسته به دانشگاه ،۲۲ گروه آموزشی (۴۳ رشته تحصیلی در مقاطع کاردانی وکارشناسی در سه دوره روزانه، نوبت دوم و نبمه حضوری و ۲۵ رشته کارشناسی ارشد و ۳ رشته دکتر با تعداد بالغ بر ۶۰۰۰ دانشجو در راستای اهداف برنامه ریزی شده به فعالیت خود ادامه می دهد.
این دانشگاه اکنون دارای 4دانشکده و 7000 دانشجو می باشد.هم چنین دانشگاه علوم پزشکی یاسوج با تعداد زیادی دانشجو مشغول فعالیت است.
دانشکده ها:
دانشکده مهندسی
دانشکده علوم پایه
دانشکده علوم انسانی
دانشکده کشاورزی
خنده بر لب میزنم تا کَــس نداند رازِ من
ورنه این دنیا که مـــا دیدیم ، خندیدن نداشت ...!
ورنه این دنیا که مـــا دیدیم ، خندیدن نداشت ...!