۱۵-۱۰-۹۳، ۰۷:۰۴ ب.ظ
حضور عليرضا بيرانوند و محسن فروزان دو دروازه‌بان جوان و کم تجربه تيم‌ملي در بازي مقابل عراق، بدون گل خورده به پايان رسيد.
ورزش سه: حضور عليرضا بيرانوند و محسن فروزان دو دروازه‌بان جوان و کم تجربه تيم‌ملي در بازي مقابل عراق، بدون گل خورده به پايان رسيد. این دو در شرایطی به میدان رفتند که علیرضا حقیقی دروازه‌بان شماره یک تیم‌ملی از روی نیمکت بازی آنها را تماشا می کرد. این سه دروازه‌بان محدوده سنی زیر 26 سال دارند و می توانند سال ها دروازه تیم‌ملی را بیمه کنند. آنها جلوتر از مهدی رحمتی و رحمان احمدی و در غیاب جوان ترهایی مثل سوشا مکانی و حامد لک فرصت خوبی برای عرض اندام پیدا کرده اند.
نکته مهم درباره حقیقی این است که با وجود درخشش او در جام‌جهانی، علیرضا برای تثبیت خود احتیاج به یک تورنمنت درخشان دیگر هم دارد. او که بعد از جام‌جهانی تنها در بازی کره به میدان رفته و نمایش خوبی هم داشته است، در سه بازی مرحله مقدماتی و احتمالا در بازی های بعدی نقش مهمتری برعهده دارد چراکه تیم‌ملی فوتبال ایران در جام ملت های آسیا اصطلاحا به نسبت جام‌جهانی بالاتر بازی می کند و از موقعیت دفاعی صرف بیرون می آید که در این شرایط احتمال ایجاد خطا روی دروازه ایران نیز بالاتر خواهد بود. اگر حقیقی در جام ملت های آسیا شرایط مساعدی داشته باشد، مطمئنا شماره یک تیم‌ملی را برای سال ها در اختیار خود خواهد گرفت. اما موضوع مهم این است که او دارد از موجودیت نسل خود نیز دفاع می کند. در واقع اگر حقیقی بدرخشد، از هم نسلان خود؛ فروزان و سوشا و لک و بیرانوند و دیگران دفاع خواهد کرد و اگرنه دوباره باید انتظار داشت دروازه بانی مثل مهدی رحمتی دوباره به تیم‌ملی بازگردد.
نمونه تاریخی این ماجرا را باید در دهه 60 دنبال کرد زمانی که درخشش بهروز سلطانی گلر بلندقامت تیم‌ملی، فضا را برای بازگشت ناصر حجازی، منصور رشیدی و بهرام مودت تنگ کرد.
بد نیست نام تیم 3 نفره دروازه بانی ایران در جام های آسیایی مختلف را مرور کنیم.
1968: عزیز اصلی، فرامرز ظلی، هادی طاووسی
1972: ناصر حجازی، منصور رشیدی، بهرام مودت
1976: منصور رشیدی، بهرام مودت، ناصر نبوی
1980: ناصر حجازی، کریم بوستانی، نادر فریادشیران
1984: بهروز سلطانی، حافظ طاحونی، منصور رشیدی
1988: احمدرضا عابدزاده، احمد سجادی، رضا محتشم
1992: احمدرضا عابدزاده، بهزاد غلامپور، سعید عزیزیان
1996: نیما نیکسا، احمدرضا عابدزاده، هادی طباطبایی
2000: پرویز برومند، های طباطبایی، داود فنایی
2004: ابراهیم میرزاپور، وحید طالب لو، سیدمهدی رحمتی
2007: حسن رودباریان، وحید طالب لو، سیدمهدی رحمتی
2011: سیدمهدی رحمتی، ابراهیم میرزاپور، شهاب الدین گردان
2015: علیرضا حقیقی، علیرضا بیرانوند و محسن فروزان
نکته مهم درباره حقیقی این است که با وجود درخشش او در جام‌جهانی، علیرضا برای تثبیت خود احتیاج به یک تورنمنت درخشان دیگر هم دارد. او که بعد از جام‌جهانی تنها در بازی کره به میدان رفته و نمایش خوبی هم داشته است، در سه بازی مرحله مقدماتی و احتمالا در بازی های بعدی نقش مهمتری برعهده دارد چراکه تیم‌ملی فوتبال ایران در جام ملت های آسیا اصطلاحا به نسبت جام‌جهانی بالاتر بازی می کند و از موقعیت دفاعی صرف بیرون می آید که در این شرایط احتمال ایجاد خطا روی دروازه ایران نیز بالاتر خواهد بود. اگر حقیقی در جام ملت های آسیا شرایط مساعدی داشته باشد، مطمئنا شماره یک تیم‌ملی را برای سال ها در اختیار خود خواهد گرفت. اما موضوع مهم این است که او دارد از موجودیت نسل خود نیز دفاع می کند. در واقع اگر حقیقی بدرخشد، از هم نسلان خود؛ فروزان و سوشا و لک و بیرانوند و دیگران دفاع خواهد کرد و اگرنه دوباره باید انتظار داشت دروازه بانی مثل مهدی رحمتی دوباره به تیم‌ملی بازگردد.
نمونه تاریخی این ماجرا را باید در دهه 60 دنبال کرد زمانی که درخشش بهروز سلطانی گلر بلندقامت تیم‌ملی، فضا را برای بازگشت ناصر حجازی، منصور رشیدی و بهرام مودت تنگ کرد.
بد نیست نام تیم 3 نفره دروازه بانی ایران در جام های آسیایی مختلف را مرور کنیم.
1968: عزیز اصلی، فرامرز ظلی، هادی طاووسی
1972: ناصر حجازی، منصور رشیدی، بهرام مودت
1976: منصور رشیدی، بهرام مودت، ناصر نبوی
1980: ناصر حجازی، کریم بوستانی، نادر فریادشیران
1984: بهروز سلطانی، حافظ طاحونی، منصور رشیدی
1988: احمدرضا عابدزاده، احمد سجادی، رضا محتشم
1992: احمدرضا عابدزاده، بهزاد غلامپور، سعید عزیزیان
1996: نیما نیکسا، احمدرضا عابدزاده، هادی طباطبایی
2000: پرویز برومند، های طباطبایی، داود فنایی
2004: ابراهیم میرزاپور، وحید طالب لو، سیدمهدی رحمتی
2007: حسن رودباریان، وحید طالب لو، سیدمهدی رحمتی
2011: سیدمهدی رحمتی، ابراهیم میرزاپور، شهاب الدین گردان
2015: علیرضا حقیقی، علیرضا بیرانوند و محسن فروزان
