امتیاز موضوع:
  • 1 رای - 5 میانگین
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
دنياى سايه ها چقدر راستگوست؟
#11
سلام بر اهل دنياى سايه ها.دوستان خوبى يافته ام كه درسكوت نظاره گر يكديگريم. اولين بار كه دوست داشتم سايه باشم زمانى بود كه با ٦سال زندگى فكرميكردم زشت ترين انسان جهانم.دوست داشتم خود را پنهان كنم.كمى بزرگترشدم سعى كردم چنان در درس وقلم غرق شوم كه كسى مرانبيند.اما مگر ميتوان در كشتى زندگى مخفى ماند.عيان شدم وپرسروصدا.اما سايه هميشه مرا به سوى خود مى كشيد.درس خواندم،دانشگاه رفتم،شاغل شدم،همراز صدها تن شدم اما بازهم سايه مراجذب مى كرد باسايه ارامش بيشترى دارم وبه اين معتقدم سايه گاهى پشتوانه ايى براى انسان است نه راهى براى گمراهى.
خدايا تو ببين 
خدايا تو ببخش

 
پاسخ
سپاس شده توسط:
#12
بستگی به اون شخص داره.. این که شخصیتش چطوریه..
تو چه محیطی تربیت شده!
مثلا کسی که یاد گرفته دروغ نگه تو این محیطم طبق تعلیماتی که دیده عمل می کنه!
اما همیشه هم اینطوری نمی مونه.. ممکنه تحت تاثیر همین جو مجازی تغییر کنه کلا
..

در کل باید بگم که به هیــــــــــــچ کس نمیشه اعتماد کرد توی دنیای مجازی..
و توی این حرفم کمترین تردیدی ندارم
قلبم ایستاد.!
به تماشــای رفتنت...

پاسخ
سپاس شده توسط:
#13
ندونستن درد بدیه ...

باز دانش آدم و آروم می کنه اما اینکه نتونی بدونی ، نتونی بفهمی خیلی بده ...

و همچنین وابستگی ... وابسته شدن به یه سایه توی این دنیا خیلی درد داره .

خیلی zapszapszapszaps
پاسخ
سپاس شده توسط:
#14
سلام .اين روزها تمام نوشته هايم متاثراز حادثه عاشوراست.فكركنيد انسان عاشق سايه هايى شود كه حتى سايه انها را زمين صدها سال است نديده.!امابه قدرى تاثير داشته اند كه حضورشان را هزاران بار قويتر از نزديكترين انسانها مى بينى ومى دانى.يادم است وقتى كودك بودم ومادرم (يك زن بى سواد وساده )برايم از اميرالمومنين مى گفت براى اولين بار براى انسانى كه نديده بودم ونمى شناختم گريه كردم.
وزمانى ديگر با ديدن مادر وپدرم كه قربان تصويرى ازپيامبر مى رفتند .باورى درمن شكل گرفت كه هيچ گاه به كسى نگويم قربانت شوم.چون واژه(قربانت شوم)فقط مخصوص خاندان پيامبراست.البته اين باور والدينم نبود،روح كوچك من خود حصارى از ديده ها به دور روحش مى كشيد. والان افتخار مى كنم كه سرزمينم زير سايه نام اين زنان ومردان منتخب خداست.خدايا سايه سر ما حضرت صاحب الزمان را درپناه خود نگهدار.
خدايا تو ببين 
خدايا تو ببخش

 
پاسخ
سپاس شده توسط:
#15
(۱۳-۰۷-۹۵، ۱۰:۰۶ ب.ظ)maryamix نوشته: ندونستن درد بدیه ...

باز دانش آدم و آروم می کنه اما اینکه نتونی بدونی ، نتونی بفهمی خیلی بده ...

و همچنین وابستگی ... وابسته شدن به یه سایه توی این دنیا خیلی درد داره .

خیلی zapszapszapszaps
مثه اینکه این اتفاق برای شما افتاده Undecided
امیدوارم زودتر به کل اگه درسته تموم بشه و شما به روال زندگی عادیتون برگردین
آمدن ' بودن ' شدن ' رفتن
پاسخ
سپاس شده توسط:
#16
خب .. به نظر من میشه اعتماد کرد ..
چرا نشه؟ کسی که خودش ذاتش خوب باشه .. بقیه رو هم خوب میبینه .
بعد .. برای کسی که فقط دنبال یک گوش شنوا بگرده مثل شما .. فکر کنم جای بدی نباشه..
نمیگم اعتماد زیادی خوبه .. نه .. اما اگه ادم فقط به هم جنسای خودش تو دنیای مجازی اعتماد کنه .. فکر نکنم ضربه ببینه ..
چون .. من واقعا واقعا دوستای خوبی توی همین دنیا پیدا کردم که خیلی چیزای خوبی بهم یاد دادن .. کسایی که مثل خودم یک رنگ بودن .. نخواستن دروغ بگن و یغینا بهترینن.. مثل فریماه .. ایناز .. ستایش .. و خیلی از دوستای دیگم..
کسایم که گفتن ما به کسی اعتماد نمیکنیم تو دنیای مجازی به نحوی دروغ گفتن.. همین که کسی رو جزو دوستات میکنی .. بهش سلام میدی . .. درمورد اینکه امروز چه کتابی خوندی و چه کار طنزی کردی بهش میگی و چک میکنی ببینی انلاینه یا نه .. یعنی بهش اعتماد کردی .. اعتماد فقط این نیست که بزرگ ترین دردتو بگی .. رازتو بگی .. اعتماد همین حرف های ساده ما به همه..همین چیزا .. من به بعضیا اعتماد کردم و گفتم و خداروشکر ادمای خوبی بودن .. دروغ نگفتم .. اما چیزی که میخواستمم نگفتم.. میتونی همین کارو کنی .. بگو .. ولی همشو نه .. امیدوارم کمک کرده باشم.. چون میدونم تو و امثال تو به یک گوش شنوا نیاز دارن .. و چقدر خوبه که توی این دنیا هممون قابل اعتماد باشیم..
mara
ما را به نیمه پر لیوان چه کار ¿?
این باقی سمیست که پیشتر خورده ام..
 
پاسخ
سپاس شده توسط:
#17
سلام
حنانه عزيز ،راستگويى با اعتماد دو مقوله جداست.بايد سعى كنيم به خود بقبولانيم اطرافيانمان (دردنياى حقيقى يا مجازى)راست مى گويند مگر انكه خلافش ثابت شود.اما در مورد اعتماد اينگونه نيست .على(ع)مى فرمايند:راز خود را بركسي اشكار نكن شايد روزى دشمنت شود واز ان برعليه تو استفاده كند.براى اعتماد كردن بايد هفت خان رستم را گذراند.دنياى سايه ها براى درددل كردن،نصيحت كردن ونصيحت شدن،گريستن وفرياد زدن ،خوش بودن وخوش كردن حال ديگران خوب است.سرگرم شدن افراد تنها ،افرادغمگين،افرادخجالتى و........
كلا مى دانى اگر سخنى با شد خصمانه نيست(درصورتى كه طرفين يكديگر را نشناسند)پس راحت تر مى توان برخورد كردوانديشيد.
خدايا تو ببين 
خدايا تو ببخش

 
پاسخ
سپاس شده توسط:
#18
(۱۵-۰۷-۹۵، ۰۷:۵۱ ب.ظ)Fatemh نوشته: سلام
حنانه عزيز ،راستگويى با اعتماد دو مقوله جداست.بايد سعى كنيم به خود بقبولانيم اطرافيانمان (دردنياى حقيقى يا مجازى)راست مى گويند مگر انكه خلافش ثابت شود.اما در مورد اعتماد اينگونه نيست .على(ع)مى فرمايند:راز خود را بركسي اشكار نكن شايد روزى دشمنت شود واز ان برعليه تو استفاده كند.براى اعتماد كردن بايد هفت خان رستم را گذراند.دنياى سايه ها براى درددل كردن،نصيحت كردن ونصيحت شدن،گريستن وفرياد زدن ،خوش بودن وخوش كردن حال ديگران خوب است.سرگرم شدن افراد تنها ،افرادغمگين،افرادخجالتى و........
كلا مى دانى اگر سخنى با شد خصمانه نيست(درصورتى كه طرفين يكديگر را نشناسند)پس راحت تر مى توان برخورد كردوانديشيد.

منم منظورم همین بود .. اما به نوع دیگه ای .. میگم اگه حتی ادم حرفای کوچیکیم به طرفش میزنه .. حتما یک اعتماد کوچیکی هم بوده ... راستگویی هم یغینا بوده
منظورم اینکه .. حتما کسای هستن که ادم بتونه بهشون اعتماد کنه و یا به قول خودت راستگو باشن...
.. تو دنیای واقعی هم ادمای دروغگو و غیر قابل اعتماد هستن.. من میگم. الکی مجازی رو بد نام نکنیم .. مشکل از ما ادماس .. نه دنیای مجازی .. همه جا ادمای بد خوب هست.. اینجا هم همینطور .. خود ادم باید محافظ کار باشه..خودش باید از حرف ها و چیزای که میزنه مطمین باشه و لازم نیست حتما حرفای ادما رو قبول کنیم .. من که برام زیاد مهم نیست توی مجازی طرفم دروغگو باشه یا نه .. چون .. اینجا میام به قول خودت وقتم بگذره و سرگرم شم .. پس چه فرقی داره به دروغ باشع یا راست؟ البته منکر اینم نمیشم که اینجا پره از ادمای دروغگو .. مهم اینکه ادم طرفشو سریع بشناسه .. من که اینطوریم حالا
... بازم نظرها و عقیده ها متفاوته.. هرکس نظری داره..
ما را به نیمه پر لیوان چه کار ¿?
این باقی سمیست که پیشتر خورده ام..
 
پاسخ
سپاس شده توسط:
#19
حنانه بانو نظرتان محترم وقابل قبول است . خوب است بيش ازسرگرمى با تبادل نظر وانديشه ،به افكارمان گستردگى بخشيم.
خدايا تو ببين 
خدايا تو ببخش

 
پاسخ
سپاس شده توسط:
#20
سلام
اگر سعى شود دراين دنياى مجازى خودمان باشيم ،اما خودى كه بر نردبام پاى گذاشته ايم چه مى شود؟
؟گاه با خواندن مطالبى از كاربران در سايتهاى مختلف نگران مى شوم ونگران مردم سرزمينم كه در استفاده از هر چيز افراط مى كنند.در خوشي ،در مستى،درهرزگى ،در رقص وپارتى،در بى ادبى ومشاجره،در سبقت وسرعت گرفتن در رانندگى ،دراستفاده ابزارى از هرچيزى...
درايثار،دركمك رسانى،درمهربانى عاطفه خرج كردن و.....
كا ش يادبگيريم حدود را رعايت كنيم تاخود وجامعه رادچارمشكل نكنيم.
خدايا تو ببين 
خدايا تو ببخش

 
پاسخ
سپاس شده توسط:


چه کسانی از این موضوع دیدن کرده اند
31 کاربر که از این موضوع دیدن کرده اند:
admin (۱۴-۰۷-۹۵, ۱۰:۱۲ ب.ظ)، sadaf (۲۵-۰۷-۹۵, ۰۶:۰۹ ب.ظ)، آرزو (۰۹-۰۷-۹۵, ۰۴:۴۵ ب.ظ)، ~ MoOn ~ (۲۵-۰۷-۹۵, ۰۲:۳۸ ب.ظ)، .ShahrzaD. (۱۶-۰۷-۹۵, ۰۴:۱۴ ب.ظ)، hadis hpf (۲۰-۱۱-۹۵, ۱۱:۵۷ ب.ظ)، نويد (۱۳-۱۲-۹۵, ۱۲:۵۲ ق.ظ)، • Niha • (۱۹-۰۷-۹۵, ۰۲:۴۱ ق.ظ)، 2fan2314 (۲۱-۰۷-۹۵, ۰۴:۰۷ ب.ظ)، آیداموسوی (۰۹-۰۷-۹۵, ۰۶:۳۵ ب.ظ)، revota1999 (۰۱-۰۸-۹۵, ۱۲:۵۲ ق.ظ)، barooni (۰۷-۰۷-۹۵, ۰۹:۱۲ ب.ظ)، صنم بانو (۰۷-۰۸-۹۵, ۰۳:۲۵ ب.ظ)، برف سیاه (۲۰-۰۷-۹۵, ۰۱:۲۰ ق.ظ)، ثـمین (۰۸-۰۸-۹۵, ۰۵:۱۷ ب.ظ)، maryamix (۲۳-۰۷-۹۵, ۰۳:۱۴ ب.ظ)، AsαNα (۱۷-۱۲-۹۵, ۰۳:۲۷ ب.ظ)، ft.samadi (۰۵-۰۸-۹۵, ۰۸:۰۳ ب.ظ)، hananee (۲۱-۱۱-۹۵, ۰۴:۴۰ ق.ظ)، nazanin_prsh (۰۹-۰۸-۹۵, ۰۸:۲۶ ب.ظ)، m@hshid (۱۰-۰۷-۹۵, ۰۵:۱۴ ب.ظ)، Baran123 (۲۵-۰۷-۹۵, ۰۳:۵۵ ب.ظ)، فاطمه۲۷ (۲۹-۰۷-۹۵, ۱۲:۰۲ ق.ظ)، farnaz83 (۰۵-۰۸-۹۵, ۱۱:۴۵ ق.ظ)، مجید نادری (۱۰-۰۷-۹۵, ۰۵:۲۱ ب.ظ)، d.ali (۰۸-۰۸-۹۶, ۱۱:۴۷ ب.ظ)، دختربهار (۱۳-۱۲-۹۵, ۱۲:۳۲ ق.ظ)، Eman14 (۱۹-۱۱-۹۵, ۱۱:۱۶ ق.ظ)، :)nafas (۱۳-۱۲-۹۵, ۱۰:۲۳ ق.ظ)، ستاره ی احساس (۲۱-۱۱-۹۵, ۰۲:۳۵ ق.ظ)، شاهدخت. (۳۱-۰۳-۰, ۱۱:۱۰ ق.ظ)

پرش به انجمن:


کاربران در حال بازدید این موضوع: 1 مهمان