روایت الهه منصوریان از چین: کسی ماسک نمی‌زند!

[♥Aria♥]

چند روز قبل بود که سپاها ن با همکاری سه خواهر قهرمان ووشوی ایران یعنی خواهران منصوریان توانست جام قهرمانی رقابت‌های لیگ برتر ووشو را از آن خود کند. شهربانو در نقش سرمربی، الهه در نقش مربی و سهیلا در نقش بازیکن در عضویت سپاها ن بودند؛ اگرچه الهه منصوریان به دلیل زمان سفرش به چین در مراسم اهدای جام حضور نداشت.

الهه منصوریان که در سال‌های قبل هم حضور در لیگ ووشوی چین را تجربه کرده بود،‌ بار دیگر از این کشور دعوت نامه‌ای را دریافت کرد و به همین دلیل تهران را به مقصد چین ترک کرد. او حالا 10 روزی است که در یک هتل قرنطینه شده، اما می‌گوید این قرنطینه برایش دو هفته دیگر هم ادامه‌دار خواهد بود.

در شرایطی که چینی‌ها بیش از یک سال از شیوع کرونا این روزها جشن سال نوی خود را برگزار می کنند، دقایقی با الهه منصوریان در قرنطینه همکلام شدیم. در ادامه مشروح صحبت‌های این قهرمان ووشوی ایران را در گفت‌وگو با خبرنگار "ورزش سه" می‌خوانید:

در لیگ تمرکزم روی مربیگری بود و مبارزه نکردم

من امسال به عنوان مربی در کنار تیم سپاها ن حضور داشتم و خودم مبارزه نکردم. شهربانو هم سرمربی تیم بود، اما خودش هم بازی کرد. دلیل بازی نکردن من هم این بود که در وزن خودم بازیکنی در تیم داشتیم که نفر دوم ایران است و اگر من نباشم، رقیبی ندارد. خواستم به نفر جوانتر از خودم این فرصت را بدهم و بیشتر تمرکزم روی آماده کردن بازیکنان بود. وقتی تمرینات را برای حضور در لیگ شروع کردیم، بچه ها شرایط چندان خوبی نداشتند. خیلی زحمت کشیدیم و در نهایت بهترین نتیجه تاریخ لیگ ووشو را گرفتیم و 6 بر یک در فینال برنده شدیم.

من و شهربانو باید مربی تیم ملی شویم

وقتش رسیده که من و شهربانو کار مربیگری انجام دهیم چون تجربه زیادی داریم و سنمان هم در حال بالا رفتن است. مثلا شهربانو دیگر بعد از بازی های آسیایی 2022 باید به مربیگری روی بیاورد و احتمالا ورزش حرفه ای را کنار خواهد گذاشت. وقتی امثال شهربانو و من که قهرمان جهان بودیم، وارد مربیگری شویم، دیگر نیازی به مربی خارجی برای تیم ملی نداریم. همین حالا هم می بینید که ما توانستیم در کنار هم تیم سپاها ن را قهرمان لیگ کنیم. من از چین هم پیشنهاد مربیگری دارم، اما اولویتم برای مربیگری قطعا تیم ملی ایران است.

در مسابقه سلطان رینگ نماینده ایران هستم

از سه ماه قبل برای حضور در چین برنامه ریزی کرده بودم چون دعوتنامه داشتم. اول اینکه مساباقت حرفه ای سلطان رینگ به صورت آزاد برگزار می شود و نفرات می توانند از یک باشگاه یا تیم ملی کشور خود در آن شرکت کنند. من هم به عنوان نماینده باشگاه سپاها ن و ایران در این مسابقات هستم. بعد از اینکه رقابت ها هم به ایران برنمی گردم و وارد لیگ ووشوی چین می شوم. در همان تیم سال قبلم حضور دارم؛ اگرچه پیشنهاد بهتر هم داشتم، اما ترجیح دادم که در شانگهای بمانم.

در اتاق را باز کنم، آژیر به صدا در می‌آید!

قرار بود بعد از ورود به چین 14 روز در قرنطینه باشم و بعد بتوانم به تمریناتم بپردازم، اما وقتی به اینجا رسیدم، گفتند قوانین برای برخی کشورها از جمله ایران متفاوت است. حالا من 14 روز در گوانگژو قرنطینه هستم و بعد از آن هم باید 10 روز در شانگهانی قرنطینه شوم. متاسفانه چون آمار کرونا در ایران بالاست، این قوانین برای ایرانی ها سخت تر است. نمی دانم در فضای بسته هتل چطور باید تمرین کنم، اما فعلا که هر طور هست، سعی می کنم بدنم را آماده نگه دارم. قرنطینه کاملا سفت و سخت است و اگر در اتاقم را هم باز کنم، آژیر مخصوصی به صدا در می‌آید!

بعد از قرنطینه دیگر نیازی به ماسک زدن نیست

بعد از این 24 روز و با تست منفی کرونا، یک کد سلامت می گیرم و دیگر نیاز نیست که ماسک بزنم. چینی ها خیلی خوب کرونا را کنترل کردند و خیلی به ندرت موارد کرونایی پیدا می شود. دیگر کسی لازم نیست ماسک بزند. قوانین اینجا خیلی سختگیرانه است و حتی شنیدم در یک شهر با 11 هزار نفر جمعیت وقتی تست یک نفر مثبت شده،‌ نه تنها او را قرنطینه کردند، بلکه از کل مردم آن منطقه تست گرفتند.

قصدمان برای ورود به MMA جدی است

ماجرای ورود ما به MMA تمام نشده و اتفاقا خیلی جدی است. ما قرارداد بستیم و باید به این راه ادامه دهیم، اما برای ورود به مبارزات MMA باید از نظر بدنی کاملا خودمان را آماده کنیم. اگر شرایط کرونا اجازه دهد، فکر می کنم شهربانو و سهیلا تا چند وقت دیگر قرار است به ایرلند بروند و با مربی که کانر مک‌گرگور را تمرین می دهد، کار کنند. من هم اتفاقا بعد از مسابقاتی که در پیش دارم، تمریناتم را برای حضور در MMA آغاز می کنم.

[صنم بانو]

هوم، خوشم اومد