زنی که مادرزادی فاقد یک انگشت و انگشت شست دست راستش بود مجبور شد که دستش را قطع کند.
اما، در پی آن،
وی دست خیالی را با انگشتانی حس می کند که هیچگاه نداشت.این زن 57 ساله، که به نام آر ان شناخته می شود، در پی یک تصادف رانندگی در 18 سالگی مجبور شد که دست راستش را قطع نماید.
به دنبال آن، وی این حس را داشت که دستش همچنان در جای خود است با این تفاوت که حالا چهار انگشت به همراه شست دارد.
عصب شناسان دانشگاه کالیفرنیا، سن دیگو، گفتند که تجربه آر ان نشان می دهد که مغز الگوی اولیه (تمپلیت) ای داخلی از آنچه که شکل بدن باید باشد را در خود دارد.
انگشتان اشاره و شست خیالی آر ان به طول کامل خود نبودند و کاملا درد آور شدند.
دکتر پاول مکگوک و پروفسور ری. اس راماچاندران از جعبه آینه ای استفاده نمودند تا دست چپ زن را بازتاب داده و به وی این احساس را القا نمایند که گویا دو دست دارد.
پس از دو هفته تمرین، آر ان قادر بود که طول قد انگشتان کوتاه دست خیالی خود را افزایش دهد، که این کار موجب تسکین درد وی شد.
دکتر مکگوک، از مرکز مغز و شناخت دانشگاه یاد شده، به نیو ساینتیست گفت: مورد آر ان بیش از آنچه که پیش تر دانسته بود وجود تعادلی میان ظاهر خارجی یک دست و شکلی که مغز ذاتا باور دارد که دست به آن شکل است را نشان داد.
او افزود: "وجود دست معیوب بازنمایی فطری مغز از آن انگشتان را سرکوب می کرد، به این دلیل است که آن انگشتان کوتاهتر به نظرش می آمدند، اما هنگامی که دست او قطع شد و آن بازدارندگی برداشته شد، بازنمایی ذاتی بار دیگر وارد صحنه شد."
متیو لنگو از دنشگاه لندن، بیربنک، به این مجله اظهار داشت: "آن [مورد] به مجموعه ای از مقاله ها کمک می کند که چنین القا می نماید که تجربه آگاهی (هشیاری) ما از بدن ما، کمینه تا اندازه ای، به جای آن که متکی به تجربه باشد، به سازماندهی درونی مغز بستگی دارد."
اما، در پی آن،
وی دست خیالی را با انگشتانی حس می کند که هیچگاه نداشت.این زن 57 ساله، که به نام آر ان شناخته می شود، در پی یک تصادف رانندگی در 18 سالگی مجبور شد که دست راستش را قطع نماید.
به دنبال آن، وی این حس را داشت که دستش همچنان در جای خود است با این تفاوت که حالا چهار انگشت به همراه شست دارد.
عصب شناسان دانشگاه کالیفرنیا، سن دیگو، گفتند که تجربه آر ان نشان می دهد که مغز الگوی اولیه (تمپلیت) ای داخلی از آنچه که شکل بدن باید باشد را در خود دارد.
انگشتان اشاره و شست خیالی آر ان به طول کامل خود نبودند و کاملا درد آور شدند.
دکتر پاول مکگوک و پروفسور ری. اس راماچاندران از جعبه آینه ای استفاده نمودند تا دست چپ زن را بازتاب داده و به وی این احساس را القا نمایند که گویا دو دست دارد.
پس از دو هفته تمرین، آر ان قادر بود که طول قد انگشتان کوتاه دست خیالی خود را افزایش دهد، که این کار موجب تسکین درد وی شد.
دکتر مکگوک، از مرکز مغز و شناخت دانشگاه یاد شده، به نیو ساینتیست گفت: مورد آر ان بیش از آنچه که پیش تر دانسته بود وجود تعادلی میان ظاهر خارجی یک دست و شکلی که مغز ذاتا باور دارد که دست به آن شکل است را نشان داد.
او افزود: "وجود دست معیوب بازنمایی فطری مغز از آن انگشتان را سرکوب می کرد، به این دلیل است که آن انگشتان کوتاهتر به نظرش می آمدند، اما هنگامی که دست او قطع شد و آن بازدارندگی برداشته شد، بازنمایی ذاتی بار دیگر وارد صحنه شد."
متیو لنگو از دنشگاه لندن، بیربنک، به این مجله اظهار داشت: "آن [مورد] به مجموعه ای از مقاله ها کمک می کند که چنین القا می نماید که تجربه آگاهی (هشیاری) ما از بدن ما، کمینه تا اندازه ای، به جای آن که متکی به تجربه باشد، به سازماندهی درونی مغز بستگی دارد."