یک دلیل بزرگی که بسیاری ار والدین مایل اند که آموزش کودکان به یک زبان خارجی را دنبال کنند، این است که آن ها بتوانند با اعضای خانواده خود به زبان بومی صحبت کنند. نه تنها یادگیری زبان موجب بهبود بر قراری ارتباط می گردد، بلکه به همراه میزان زیادی دانش فرهنگی نیز می باشد که می تواند دیدگاه کودکان و نوجوانان را نسبت به خطور فکر خانواده خود بیشتر آشنا کند.
در حالیکه والدین سعی می کنند که از خویشاوندان نیز بخواهند تا به آموزش زبان به کودکان خود بپردازند، ظاهرا این مسئله به همین راحتی صورت نمی گیرد. همانطور که کودکان بزرگتر می شوند، آن ها متوجه این مسئله خواهند شد که می توانند خود را از زحمت یادگیری زبان انگلیسی و صحبت کردن آن معاف کنند و از طرف دیگر، خویشاوندان یادگیرفتن را به آموزش دادن ترجیح می دهند. در نتیجه سطح دانش زبان کودکان اغلب با بزرگسالان اطراف خود هم سطح می گردد، مگر اینکه به صورت رسمی در تحصیل خود، زبان را نیز در سطوح بالاتر آموزش ببینند.
نیاز ها و فرصت ها برای زبان آموزان امروزی، یکی از موضوعاتی بوده است که محققان زبان شناسی اخیرا تحقیقات زیادی را در ارتباط با آن انجام داده اند. بسیاری از تحقیقات نیز نشان داده اند که دو زبانه بودن فواید بسیاری را برای کودکان و نوجوان خواهد داشت. کودکانی که به یادگیری زبان می پردازند، فرصت های زیادی را در پیش رو دارند و آموزش صحیحی که مناسب نیاز های آموزشی آن ها باشد، کمک خواهد کرد تا آن ها بتوانند از بیشترین پتانسیل خود در بکارگیری زبان استفاده کنند.
چه سنی برای یادگیری زبان دوم مناسب است؟
آموزش زبان به کودکان امروزه در جامعه ما امری متداول است. حتما شما هم کودکانی را دیدهاید که به تشویق پدر و مادر کلمات انگلیسی ساده را در مهمانیهای خانوادگی بازگو میکنند. آموزش زبان به کودکان برای اکثر خانوادهها در جامعه ما اهمیت بسیار زیادی دارد.
هرچه آموزش زبان به کودک در سن پایینتری صورت بگیرد، شانس وی برای کسب حداکثر مهارت در آن زبان افزایش خواهد یافتبر اساس تحقیقات انجام شده، بچهها از ابتدای زندگی تا سن ۸ سالگی در حال آموختن زبان مادری خود هستند. اگر در همین سن زبان دوم نیز به آنها آموزش داده شود، مهارت بیشتری در صحبت کردن و مکالمه به آن زبان پیدا میکنند. همچنین میتوانند لهجه زبان مورد نظر را به خوبی یاد بگیرند. به طور کلی در سنین کودکی بچهها میتوانند یاد بگیرند به دو زبان صحبت کنند. در حالی که اگر پس از سپری شدن سن زبان آموزی، بعد از ۱۰ سالگی، آموزش زبان به کودک شروع شود، کودک به خوبی بر زبان دوم مسلط نمیشود و زبان دوم را به خوبی زبان مادریاش نمیآموزد.
جالب است بدانید که کودک میتواند علاوه بر زبان دوم، زبانهای دیگری را هم فرا بگیرد. البته این توانایی در تمام کودکان وجود ندارد. در صورتی که کودک تاخیر در زبان مادری و گفتار داشته باشد، مواجه شدن او با زبان دوم مشکلات او را دوچندان مینماید. کودک برای یادگیری زبان دوم باید از بهره هوشی کافی بهرهمند و همچنین علاقمند به یادگیری زبان جدید باشد. چنانچه کودک شما دیرتر از موعد زبان باز کرده است، بهتر است ابتدا روی آموزش زبان مادری او تمرکز داشته باشید و در سنین بالاتر به سراغ آموزش زبان دوم بروید.
در حالیکه والدین سعی می کنند که از خویشاوندان نیز بخواهند تا به آموزش زبان به کودکان خود بپردازند، ظاهرا این مسئله به همین راحتی صورت نمی گیرد. همانطور که کودکان بزرگتر می شوند، آن ها متوجه این مسئله خواهند شد که می توانند خود را از زحمت یادگیری زبان انگلیسی و صحبت کردن آن معاف کنند و از طرف دیگر، خویشاوندان یادگیرفتن را به آموزش دادن ترجیح می دهند. در نتیجه سطح دانش زبان کودکان اغلب با بزرگسالان اطراف خود هم سطح می گردد، مگر اینکه به صورت رسمی در تحصیل خود، زبان را نیز در سطوح بالاتر آموزش ببینند.
نیاز ها و فرصت ها برای زبان آموزان امروزی، یکی از موضوعاتی بوده است که محققان زبان شناسی اخیرا تحقیقات زیادی را در ارتباط با آن انجام داده اند. بسیاری از تحقیقات نیز نشان داده اند که دو زبانه بودن فواید بسیاری را برای کودکان و نوجوان خواهد داشت. کودکانی که به یادگیری زبان می پردازند، فرصت های زیادی را در پیش رو دارند و آموزش صحیحی که مناسب نیاز های آموزشی آن ها باشد، کمک خواهد کرد تا آن ها بتوانند از بیشترین پتانسیل خود در بکارگیری زبان استفاده کنند.
چه سنی برای یادگیری زبان دوم مناسب است؟
آموزش زبان به کودکان امروزه در جامعه ما امری متداول است. حتما شما هم کودکانی را دیدهاید که به تشویق پدر و مادر کلمات انگلیسی ساده را در مهمانیهای خانوادگی بازگو میکنند. آموزش زبان به کودکان برای اکثر خانوادهها در جامعه ما اهمیت بسیار زیادی دارد.
هرچه آموزش زبان به کودک در سن پایینتری صورت بگیرد، شانس وی برای کسب حداکثر مهارت در آن زبان افزایش خواهد یافتبر اساس تحقیقات انجام شده، بچهها از ابتدای زندگی تا سن ۸ سالگی در حال آموختن زبان مادری خود هستند. اگر در همین سن زبان دوم نیز به آنها آموزش داده شود، مهارت بیشتری در صحبت کردن و مکالمه به آن زبان پیدا میکنند. همچنین میتوانند لهجه زبان مورد نظر را به خوبی یاد بگیرند. به طور کلی در سنین کودکی بچهها میتوانند یاد بگیرند به دو زبان صحبت کنند. در حالی که اگر پس از سپری شدن سن زبان آموزی، بعد از ۱۰ سالگی، آموزش زبان به کودک شروع شود، کودک به خوبی بر زبان دوم مسلط نمیشود و زبان دوم را به خوبی زبان مادریاش نمیآموزد.
جالب است بدانید که کودک میتواند علاوه بر زبان دوم، زبانهای دیگری را هم فرا بگیرد. البته این توانایی در تمام کودکان وجود ندارد. در صورتی که کودک تاخیر در زبان مادری و گفتار داشته باشد، مواجه شدن او با زبان دوم مشکلات او را دوچندان مینماید. کودک برای یادگیری زبان دوم باید از بهره هوشی کافی بهرهمند و همچنین علاقمند به یادگیری زبان جدید باشد. چنانچه کودک شما دیرتر از موعد زبان باز کرده است، بهتر است ابتدا روی آموزش زبان مادری او تمرکز داشته باشید و در سنین بالاتر به سراغ آموزش زبان دوم بروید.