سه قانون كائنات

[fatemeh . R]

سه قانون از قوانين مهم کائنات:


1- قانون جبران
2- قانون جذب
3-قانون مزرعه


️1- قانون جبران:


در کائنات هر فعلی که براي تو صورت ميگيرد يا نعمتی به تو می رسد (حال با هر واسطه ای) بايد در ازا آن فعلی براي جبران انجام بدهی. چنانچه اين جبران صورت نگيرد، براساس همين قانون، کائنات خودش چيز ديگری را بعنوان جبران از تو ميگيرد.


بنابراين هر انسانی بايد در زندگی خويش بسيار دقيق باشد و به دقت مراقب باشد که چگونه و چرا نعمتی را جبران نكرده است.
جبران از هر طريقی صورت ميگيرد. از پرداخت يک مابه ازا گرفته تا جواب لبخندی را با لبخند دادن. برخی آن را به قانون کارما نيز تشبيه کرده اند.


️2- قانون جذب:


کل آفرينش و کائنات بگونه ای از جنس انرژی ست (بغير از خداوند که از هيچ جنسی نيست).
افكار و ذهن ما هم از جنس انرژی ست. هر يک از ما درست مانند يک فرستنده-گيرنده (هردو در يک مجموعه) هستيم و انرژی هاي خاصی را با فركانس های خاص مرتعش و منتشر ميکنيم.


قانون جذب ناظر بر اين امر است که هرگونه انرژی را (چه مثبت و چه منفي) با هر فركانسی مرتعش کنی، دقيقا" همان را به سوی خودت جذب ميکنی.


مثال: هرگاه بر اين نگرانی تمركز شديد داری که نكند فلان بيماری لا علاج را بگيرم و به شدت از آن بترسی، خود بخود سيگنالی در اين رابطه با کائنات ميفرستی که در سطح فركانس خاصی عمل ميکند و (انگار که آنرا از کائنات درخواست کرده باشی) همان را برايت به تحقق درميآورد.
حال اختيار با توست که مدام بترسی، مشكوک باشی، نگران آينده باشی، نگران ازدست دادن کسی يا چيزی باشی و..
يا نه، به خداوند (زندگی) اعتماد و اطمينان قلبی داشته باشی و هميشه با اتكا و توكل به او، و بدون ترس، با انرژی زنده زندگی روزگار را بگذرانی و از من ذهنيت هرچه بيشتر دورب کنی.


️3- قانون مزرعه:


ركن اول قانون مزرعه:


وقت چيزی ميکاری بايد صبر کنی تا در وقت خودش به تو محصول بدهد. غير از اين ممكن نيست.
پس "صبر" ركن اول قانون مزرعه است. صبر با تحمل تفاوت دارد.
تحمل همراه با نارضايتی از اين لحظه است در صورتی که صبر همراه با رضايت و پذيرش اين لحظه است
چون اين لحظه = زندگی (خداوند).


ركن دوم قانون مزرعه:


رسيدگی و مراقبت صحيح از دانه ای که کاشته ای.
زمانی که داری صبر میکنی بايد با تلاش صحيح، مستمر و پي گير همراه باشد (کارهايی هست که بايد در اين مدت انجام بدهی، از جمله پرهيز از خيلی کارها).


عجله هرگز کاری را به نتيجه نرسانده و نميرساند و تنها نتيجه اش "زجر درونی" خودت است.