.gif "مدال کاربر متعهد")
۲۱-۱۱-۹۶، ۱۲:۰۴ ب.ظ
۲۱ بهمن ۱۳۹۶ - ۰۱:۱۰
نشست پرسش و پاسخ فیلم سینم ایی «دارکوب» با حضور عوامل این فیلم، امشب در پردیس سینم ایی ملت برگزار شد.
باشگاه خبرنگاران جوان: نشست پرسش و پاسخ فیلم سینم ایی «دارکوب» با حضور بهروز شعیبی؛ کارگردان، سید محمود رضوی؛ تهیه‌کننده، آزیتا ایرایی؛ نویسنده، بهزاد عبدی؛ آهنگساز، علیرضا برازنده؛ مدیر فیلمبرداری، فرامرز هوتهم؛ تدوینگر، آیدین ظریف؛ طراح صحنه و لباس، کامران حجازی؛ مدیر تولید، سارا بهرامی، مهناز افشار ، امین حیایی، نگار عابدی؛ بازیگران با اجرای محمود گبرلو امشب بیستم بهمن‌ماه در پردیس سینم ا گالری پردیس برگزار شد.
در ابتدای نشست گبرلو درگذشت فریده صابری از بازیگران پیشکسوت تئاتر و سینم ا را به خانواده ایشان و اهالی سینم ا تسلیت گفت.
شعیبی درباره ساخت «دارکوب» توضیح داد: از گروه خوب «دارکوب» که ماه‌ها کار کردند سپاسگزارم. پیش تولید و نگارش این فیلم بسیار زمان برد و یکی از سخت‌ترین کار‌هایی بود که تاکنون ساخته‌ام.
عبدی در ادامه گفت: معمولا کار‌هایی که من انجام می‌دهم همراه با ارکستر است و تجربه جدیدی بود. من در این کار فضا‌هایی که در ذهنم می‌شنیدم؛ ساختم. از اولین لحظه‌ای که قصه کامل نشده بود، شعیبی با من صحبت کردند و به دنبال سوژه‌های جدید بودند. کار حدود ۱۵ دقیقه موسیقی اورجینال داشت. درباره تیتراژ فیلم هم باید بگویم نگاه شخصیت زن فیلم به شکلی است که اگر این بچه کنار من بود، این آهنگ را می‌خواند و من با همکاری چهار بچه این تیتراژ را کار کردم.
رضوی با بیان این مطلب که سعی کردیم یک فیلم استاندارد، اجتماعی و امیدبخش بسازیم، افزود: ما همه سعی‌مان را کردیم و گروهی حرفه‌ای را دور هم جمع کردیم که گیشه موفقی نیز داشته باشیم.
ایرایی نویسنده «دارکوب» بیان کرد: این متن را من به همراه تراب‌نژاد نوشتم و اولین تجربه من با شعیبی و چهارمین همکاری‌ام با رضوی بود. نگارش این فیلم بسیار دشوار بود.
بهرامی درباره همکاری در این فیلم و نقش متفاوت‌اش و اینکه آیا این نقش مکمل است یا اول، توضیح داد: همکاری من با شعیبی در این کار یکی از بزرگ‌ترین شانس‌های من و لطف خدا بود. چیزی که برای من اهمیت دارد، این است که همه تلاشم را برای نقشی که دیگر اجرا نمی‌کنم انجام دادم. اجازه بدهید داوری‌ها را ببینیم که چه اتفاقی می‌افتد و مهم این است که بیشتر به کیفیت بازی توجه کنیم.
برازنده در پاسخ به سئوالی درباره فیلمبرداری دوربین روی دست و لرزش‌های ابتدای فیلم گفت: طی جلساتی که با شعیبی داشتیم ایشان به دلیل نوع پرداختی که برای فیلم درنظر گرفته بودند می‌خواست دوربین سیالی داشته باشیم. ما کل فیلم را با دوربین روی دست گرفتیم و سکانس‌های ملتهب را با لرز‌ه‌های بیشتری فیلمبرداری کردیم. برای تک تک سکانس‌ها حرکات مختلف را در نظر گرفته بودیم.
شعیبی درباره انتقاد به سوژه تکراری فیلم گفت: تمام قصه‌ها و موضوع‌ها بار‌ها ساخته شده‌اند و نگران این نیستم که ایده اصلی تکراری باشد. در سال‌های اخیر شاهد فیلم‌های خوبی هستیم که با پرداخت‌های متفاوت موفق عمل کرده‌اند. ما این کار را با پرداخت خودمان کار کردیم.
شعیبی در پاسخ به این انتقاد که این فیلم نوعی پس رفت برای شماست گفت: من هیچ ادعایی ندارم که هر فیلمی قرار است پیشرفت باشد. من تلاش خودم را می‌کنم که تجربه کنم و همین که به من نمی‌گویید این فیلم شبیه فیلم‌های قبلی‌ام است، برای من اهمیت دارد.
رضوی در پاسخ به سئوالی درباره نقش شهرداری در ساخته شدن این فیلم توضیح داد: شهرداری در این فیلم نقشی نداشته است و ما براساس نیاز فیلمنامه، لوکیشن‌هایی را انتخاب کردیم.
حیایی در بخشی از این نشست بیان کرد: ما فیلم‌ها و داستان‌های عاشقانه کم داریم. در حال حاضر امید در فیلم‌های‌مان کم دیده می‌شود و نیت شعیبی این بود که امیدی را در دل مادرانی به وجود آورد که اعتیاد دارند و از بچه‌هایشان دور هستند.
شعیبی ادامه داد: واقعیت این است که قاعدتا در ناخودآگاهم بسیار امیدوارم به حل معضلات اجتماعی پیرامونم. هنوز امیدوارم به تلاش مسئولان برای رفع مشکلات اعتیاد، نگاه انسانی به هم داشتن و... بسیاری امید‌های دیگر که نمی‌دانم به عمر ما قد دهد یا خیر. آنچه مهم است این است که ما نسبت به شهرمان و اتفاقاتی که زیرپوست این شهر در جریان است، مسئول هستیم. مسئله اعتیاد بسیار موضوع مهمی است که رسانه‌ها به دلیل اینکه به سیاه‌نمایی متهم نشوند، به آن‌ها نمی‌پردازند.
رضوی درباره طیف فیلم‌هایی که تاکنون کار کرده است، افزود: مسیری که رفتم سعی‌ام این بوده که صرفا به درآمدش فکر نکنم. من به دنبال دغدغه‌ها و فضا‌هایی هستم که آن‌ها را پیش می‌گیرم.
کارگردان «دارکوب» درباره این موضوع که بسیار زود شاهد گره‌گشایی در داستان بودیم، گفت: در این فیلم یک اتفاق بسیار خوب افتاد که می‌خواهم به آن اعتراف کنم. این اولین بار بود که فیلم را زود و در اردیبهشت ماه تمام کردیم و برای تدوین و کار‌های دیگر فرصت داشتیم. ما چندین بار تدوین این فیلم را بررسی کردیم.
افشار درباره بازی در این فیلم توضیح داد: این فیلم دغدغه شخصی من بود؛ به دلیل فعالیت‌های اجتماعی که در این سال‌ها داشتم به خصوص در حوزه بچه‌ها. من می‌خواستم نماینده اقلیتی باشم که نماینده بخشش و شرافت هستند و نیلوفر نمونه‌ای از این افراد است. ما نباید معتادان را طرد کنیم بلکه باید آن‌ها را درک کنیم. پایان «دارکوب» به نوعی یک شروع است.
شعیبی با اشاره به تجربه همکاری با گروه بازیگران این فیلم گفت: ما با تیم‌مان پس از چند کار به تعامل خوبی رسیدیم، اما از تجربه «دارکوب» یک اتفاق جذاب در حوزه بازیگری برای من افتاد. همه بازیگرانی که در فیلم حضور داشتند با باور کامل نقش شخصیت‌های‌شان را پذیرفتند و آن‌ها را بازی کردند. افشار و حیایی که شخصیت‌های آرامی داشتند، این راکورد را در تمام طول فیلم حفظ کردند و انرژی که بهرامی برای درآمدن این کار گذاشتند. من و هاشم‌پور که سه سکانس در فیلم بازی دارند، مدت‌ها حرف زدیم. بازیگران دیگر هم حتی با وجود ایفای نقش کوتاه با ما بودند و در جلسه های دورخوانی شرکت داشتند.
در ابتدای نشست گبرلو درگذشت فریده صابری از بازیگران پیشکسوت تئاتر و سینم ا را به خانواده ایشان و اهالی سینم ا تسلیت گفت.
شعیبی درباره ساخت «دارکوب» توضیح داد: از گروه خوب «دارکوب» که ماه‌ها کار کردند سپاسگزارم. پیش تولید و نگارش این فیلم بسیار زمان برد و یکی از سخت‌ترین کار‌هایی بود که تاکنون ساخته‌ام.
عبدی در ادامه گفت: معمولا کار‌هایی که من انجام می‌دهم همراه با ارکستر است و تجربه جدیدی بود. من در این کار فضا‌هایی که در ذهنم می‌شنیدم؛ ساختم. از اولین لحظه‌ای که قصه کامل نشده بود، شعیبی با من صحبت کردند و به دنبال سوژه‌های جدید بودند. کار حدود ۱۵ دقیقه موسیقی اورجینال داشت. درباره تیتراژ فیلم هم باید بگویم نگاه شخصیت زن فیلم به شکلی است که اگر این بچه کنار من بود، این آهنگ را می‌خواند و من با همکاری چهار بچه این تیتراژ را کار کردم.
رضوی با بیان این مطلب که سعی کردیم یک فیلم استاندارد، اجتماعی و امیدبخش بسازیم، افزود: ما همه سعی‌مان را کردیم و گروهی حرفه‌ای را دور هم جمع کردیم که گیشه موفقی نیز داشته باشیم.
ایرایی نویسنده «دارکوب» بیان کرد: این متن را من به همراه تراب‌نژاد نوشتم و اولین تجربه من با شعیبی و چهارمین همکاری‌ام با رضوی بود. نگارش این فیلم بسیار دشوار بود.
بهرامی درباره همکاری در این فیلم و نقش متفاوت‌اش و اینکه آیا این نقش مکمل است یا اول، توضیح داد: همکاری من با شعیبی در این کار یکی از بزرگ‌ترین شانس‌های من و لطف خدا بود. چیزی که برای من اهمیت دارد، این است که همه تلاشم را برای نقشی که دیگر اجرا نمی‌کنم انجام دادم. اجازه بدهید داوری‌ها را ببینیم که چه اتفاقی می‌افتد و مهم این است که بیشتر به کیفیت بازی توجه کنیم.
برازنده در پاسخ به سئوالی درباره فیلمبرداری دوربین روی دست و لرزش‌های ابتدای فیلم گفت: طی جلساتی که با شعیبی داشتیم ایشان به دلیل نوع پرداختی که برای فیلم درنظر گرفته بودند می‌خواست دوربین سیالی داشته باشیم. ما کل فیلم را با دوربین روی دست گرفتیم و سکانس‌های ملتهب را با لرز‌ه‌های بیشتری فیلمبرداری کردیم. برای تک تک سکانس‌ها حرکات مختلف را در نظر گرفته بودیم.
شعیبی درباره انتقاد به سوژه تکراری فیلم گفت: تمام قصه‌ها و موضوع‌ها بار‌ها ساخته شده‌اند و نگران این نیستم که ایده اصلی تکراری باشد. در سال‌های اخیر شاهد فیلم‌های خوبی هستیم که با پرداخت‌های متفاوت موفق عمل کرده‌اند. ما این کار را با پرداخت خودمان کار کردیم.
شعیبی در پاسخ به این انتقاد که این فیلم نوعی پس رفت برای شماست گفت: من هیچ ادعایی ندارم که هر فیلمی قرار است پیشرفت باشد. من تلاش خودم را می‌کنم که تجربه کنم و همین که به من نمی‌گویید این فیلم شبیه فیلم‌های قبلی‌ام است، برای من اهمیت دارد.
رضوی در پاسخ به سئوالی درباره نقش شهرداری در ساخته شدن این فیلم توضیح داد: شهرداری در این فیلم نقشی نداشته است و ما براساس نیاز فیلمنامه، لوکیشن‌هایی را انتخاب کردیم.
حیایی در بخشی از این نشست بیان کرد: ما فیلم‌ها و داستان‌های عاشقانه کم داریم. در حال حاضر امید در فیلم‌های‌مان کم دیده می‌شود و نیت شعیبی این بود که امیدی را در دل مادرانی به وجود آورد که اعتیاد دارند و از بچه‌هایشان دور هستند.
شعیبی ادامه داد: واقعیت این است که قاعدتا در ناخودآگاهم بسیار امیدوارم به حل معضلات اجتماعی پیرامونم. هنوز امیدوارم به تلاش مسئولان برای رفع مشکلات اعتیاد، نگاه انسانی به هم داشتن و... بسیاری امید‌های دیگر که نمی‌دانم به عمر ما قد دهد یا خیر. آنچه مهم است این است که ما نسبت به شهرمان و اتفاقاتی که زیرپوست این شهر در جریان است، مسئول هستیم. مسئله اعتیاد بسیار موضوع مهمی است که رسانه‌ها به دلیل اینکه به سیاه‌نمایی متهم نشوند، به آن‌ها نمی‌پردازند.
رضوی درباره طیف فیلم‌هایی که تاکنون کار کرده است، افزود: مسیری که رفتم سعی‌ام این بوده که صرفا به درآمدش فکر نکنم. من به دنبال دغدغه‌ها و فضا‌هایی هستم که آن‌ها را پیش می‌گیرم.
کارگردان «دارکوب» درباره این موضوع که بسیار زود شاهد گره‌گشایی در داستان بودیم، گفت: در این فیلم یک اتفاق بسیار خوب افتاد که می‌خواهم به آن اعتراف کنم. این اولین بار بود که فیلم را زود و در اردیبهشت ماه تمام کردیم و برای تدوین و کار‌های دیگر فرصت داشتیم. ما چندین بار تدوین این فیلم را بررسی کردیم.
افشار درباره بازی در این فیلم توضیح داد: این فیلم دغدغه شخصی من بود؛ به دلیل فعالیت‌های اجتماعی که در این سال‌ها داشتم به خصوص در حوزه بچه‌ها. من می‌خواستم نماینده اقلیتی باشم که نماینده بخشش و شرافت هستند و نیلوفر نمونه‌ای از این افراد است. ما نباید معتادان را طرد کنیم بلکه باید آن‌ها را درک کنیم. پایان «دارکوب» به نوعی یک شروع است.
شعیبی با اشاره به تجربه همکاری با گروه بازیگران این فیلم گفت: ما با تیم‌مان پس از چند کار به تعامل خوبی رسیدیم، اما از تجربه «دارکوب» یک اتفاق جذاب در حوزه بازیگری برای من افتاد. همه بازیگرانی که در فیلم حضور داشتند با باور کامل نقش شخصیت‌های‌شان را پذیرفتند و آن‌ها را بازی کردند. افشار و حیایی که شخصیت‌های آرامی داشتند، این راکورد را در تمام طول فیلم حفظ کردند و انرژی که بهرامی برای درآمدن این کار گذاشتند. من و هاشم‌پور که سه سکانس در فیلم بازی دارند، مدت‌ها حرف زدیم. بازیگران دیگر هم حتی با وجود ایفای نقش کوتاه با ما بودند و در جلسه های دورخوانی شرکت داشتند.
برای هر دردی دو درمان است:
سکوت و زمان
سکوت و زمان
