طنز؛ من چطوری کوهان‌دار شدم؟

[صنم بانو]

پوریا عالمی در ستون طنز روزنامه شرق نوشت:

 این شیب‌دارترین متنی است که ما نوشته‌ایم. برای خواندن این نوشته باید روی یک سطح شیب‌دار مثل شیروانی بنشینید و با حفظ تعادل این متن را بخوانید.

به همین مناسبت من می‌خواهم با ذکر خاطراتی از زندگی‌ام، ثابت کنم که چرا نسل ما، نسل شیب‌داری است و اصولا چرا ما کوهان درآوردیم؟

ببینید من وقتی پوشک می‌شدم، دوران موشک بود و استرس زیادی را تحمل می‌کردم. برای همین در مصرف پوشک زیاده‌روی می‌شد. اوضاع اقتصادی هم که آن‌طور و جنگ هم که بود. برای همین بابای ما برای اینکه مشکل ما را حل کند، جای پوشک، منِ بچه‌شیرخواره را نشانده بود روی یک سطح شیب‌دار که روم به دیوار – خلا – نصب کرده بود، تا اگر خرابی به بار آوردم، قبل از اینکه کار به پوشک برسد، قضیه رفع‌ورجوع شود و به اقتصاد خانواده آسیب نرسد.

بعد که بزرگ‌تر شدم، به بابامان اعتراض کردیم که چرا پول توجیبی ما را نمی‌دهد، وقتی هم می‌دهد کم می‌دهد؟ بابای ما ترتیب‌اثر داد و یک جعبه شیب‌دار گذاشت روی کول ما و گفت بیا.

وقتی رفتیم مدرسه، به معلم گفتیم اینها چیست که می‌گویی از روش صدبار بنویسیم؟ او هم نیمکت را برگرداند روی کول من و گفت بیا؛ حالا هم باید مشق بنویسی، هم این نیمکت شیب‌دار را کول کنی.

بعد رفتیم دانشگاه و خواستیم اعتراض دانشجویی کنیم. یک گونی ستاره را ریختند روی دوش ما، طوری که دوش ما زیر بارش خم شد و تبدیل شد به سطح شیب‌دار و ما با دانشگاه و اینا زاویه پیدا کردیم.

بعد ما رفتیم آب‌خنک بخوریم (چون هم گرممان شده بود، هم دانشجو بودیم و هم سؤال داشتیم که چرا هوا گرم است). خلاصه رفتیم آب‌خنک بخوریم که گفتند این چیزها را باید به گردن بگیری. منتها چون گردن ما از مو نازک‌تر بود، گردن ما کج و کمر ما خم شد و از پشت شبیه هرم شدیم و سطح شیب‌دار.

عاشق هم که شدیم، رفتم پیش طرف و گفتم دوستت دارم، گفت ماشین داری؟ گفتم نه. گفت پس دولا شو سوارت شوم که باز سطح ما شیبدارتر شد. بعد هم که توی زندگی هر کسی رسید به ما، خواست از ما کولی بگیرد و سطح ما را شیبدارتر کرد. بعد هم هر کسی خواست پیشرفت کند، پاش را گذاشت روی دوش ما و فشار آورد به کمر ما و خودش را کشید بالا و رفت و شیب سطح ما را شدیدتر کرد.

خلاصه این کمر و پشت ما از بچگی همه فشار ها را تحمل کرده و الان تبدیل شده به یک سطح کاملا شیب‌دار. درواقع این‌قدر فشار روی کمر ما بوده که ما دیگر تبدیل شدیم به یک موجود کوهان‌دار. موجود کوهان‌دار هم، خودش سطح شیب‌دار است و اتفاقا روی سطح شیب‌دار بهتر می‌ایستد.

‌