۲۱-۱۱-۹۶، ۱۰:۵۲ ق.ظ
هفته نامه کرگدن - اسم نویسندگان؛ به متن رجوع شود: غذا دادن به هیولا از آن سریال های خوشحال است؛ یعنی سریالی که وقت تماشا کردنش حواستان را به ساعت نمی دهید یا فکرتان درگیر کارهای عقب افتاده نمی شود.
سریال خوشحال
رامین پیروزان: وقتی یک نفر به شما بگوید نام سریالی که قصد دارد به شما معرفی کند «غذا دادن به هیولا» است شما پیش خودتان فکر می کنید باید از آن سریال های ماورایی باشد؛ سریال هایی ماورایی با درونمایه خشونت. اما غذا دادن به هیولا از آن سریال های بی رنگ و خاصیتی است که نه دیدنش شما را کیفور می کند و نه ندیدنش. برای تماشای این سریال باید یک بهانه شخصی داشته باشید وگرنه هیچ عامل دیگری شما را مجاب به تماشای این سریال نمی کند. دلیل شخصی من این بود که یکی از بازیگران اصلی این سریال «دیوید شویمر» یا همان «راس» دوست داشتنی سریال «دوستان» است.
دیوید شویمر
او شخصیت مورد علاقه من در سریال دوستان است و همیشه به نظرم می آمد که بازی درخشان او است که این شخصیت را برای من تبدیل به شخصیت مورد علاقه ام در میان شخصیت های اصلی سریال «دوستان» می کند. به همین خاطر هر وقت دیوید شویمر را می بینم تمام خاطرات خوبی که به وقت تماشای 10 فصل از سریال «دوستان» داشتم برای من زنده می شود. به هوای او سریال «داستان جنایت امریکایی» را دیدم که سریال خیلی خوبی هم بود و این بار به بهانه او سریال غذا دادن به هیولا را دیدم که نه می توانم بگویم سریال خوبی است و نه می توانم بگویم سریال بدی است. طبق آخرین شنیده هایم ادامه این سریال برای همیشه منتفی شده و تمام سریال همان چیزی است که مشاهده می کنید، شاید هم شبیه سریال «هانیبال» سازندگان این سریال از تصمیمشان برگشتند و به صرافت ساختن ادامه سریال افتادند.
تماشای این سریال را به آدم های زیادی پیشنهاد کردم، بیشتر به آن هایی که سریال هایشان تمام شده بود و چیزی برای تماشا نداشتند. هیچ کدام بعد از تماشای سریال نگفتند دستت درد نکند چه سریال خوبی معرفی کردی برای تماشا! هیچ کدامشان هم نگفتند این سریال مزخرف چه بود که معرفی کردی برای تماشا؟ اما می دانم همه شان، تکرار می کنم، همه شان این سریال را تا انتها دیدند، حتی یکی، دو نفرشان هم پیگیر ادامه سریال و فصل بعدش شدند. که من آب پاکی را ریختم روی دستشان و گفتم که اینده ای در کار نیست. غذا دادن به هیولا از آن سریال های خوشحال است؛ سریال خوشحال یعنی سریالی که وقت تماشا کردنش حواستان را به ساعت نمی دهید یا فکرتان درگیر کارهای عقب افتاده تان نمی شود اما تمام بضاعت سریال همین است؛
یعنی فقط همین قدر ذهنتان را درگیر خودش می کند. از این خبرها نیست که شما را درگیر خودش بکند و شما با خودتان مدام به داستان سریال فکر کنید. بعد از تمام شدن سریال حتی یک دقیقه هم به سریال فکر نمی کنید. تمام شخصیت های سریال یا حداقل بیشترشان دوست داشتنی هستند. این را به دیگران خواهیدگفت که بیشتر شخصیت های این سریال را دوست داشته اید اما اگر قرار باشد لیستی از دوست داشتنی ترین شخصیت های سریال هایی که تا حالا تماشا کرده اید، تهیه کنید، اسم هیچ کدام از شخصیت های غذا دادن به هیولا در این لیست نیست. اگر سریالی برای تماشا ندارید، غذا دادن به هیولا گزینه بدی نیست.
جیم استراگس
از یهـ جاییـ بهـ بعدـ اگر نریـ خـــــری !