۰۵-۰۱-۹۳، ۰۹:۳۹ ب.ظ
![[عکس: 886f32ab7dad44cbf060637125b0c2d3-425]](http://static.cloob.com//public/user_data/gen_thumb/n-14-03-25/0/886f32ab7dad44cbf060637125b0c2d3-425)
غسل و كفن حضرت زهرا (س)
♥•٠·
اسماء بنت عمیس گوید فاطمه (س) سفارش كرده بود كه چون در گذشت كسى جزمن و على (ع) او را غسل ندهد. در برخى از روایات آمده است كهام سلمه هم با او همكارى داشت. اسنادها گویند كه حتى عایشه را اجازه نداد كه كنار جنازهاش باشد. [19]
على (ع) بهام سلمه گفت آب بریزد و آب ریخت و على (ع) فاطمه (س) را غسل داد و او را در وسط اطاق رو به قبل قرار داده و كفنش كرد [20] و على (ع) فرماید بخدا قسم او را شستم و كفن كردم در حالیكه بدنش پاك و مطهر بود. او پاك بدنیا آمد و پاك از دنیا رفت .
او فرماید به هنگامى كه خواستم سر كفن را ببندم فرزندان را صدا كردم كه بیایند با مادر وداع كنند. زمان فراق رسیده و دیدار بعدى در بهشت خواهد بود. فرزندان بر جنازه مادر حاضر شدند و هر كدام سخنى و مرثیهاى گفتند:
- حسن آمد كهاى مادر پیش از اینكه جان از تنم بیرون رود با من سخنگوى (كلمنى قبل ان تفارق روحى بدنى).
- حسین آمد كهاى مادر پیش از آنكه قلبم ازكار بایستد با من حرف بزن (كلمنى قبل ان ینصدع قلبى فاموت).
- زینب آمد كه یا رسول الله هنوز لباس عزاى تو بر تن داریم و...
- على (ع) فرمود اى دختر پیامبر چگونه خود را تسلى دهم .
- و هم او فرمود خداى را شاهد مىگیرم كه دستهاى فاطمه (س) از كفن بیرون آمد بچههارا در بغل گرفت و بسینه چسبانید (الى اشهد الله - انهاقد حنت و انّت و مدّت یدیها و ضمتها الى صدرها بكیا).
- در این هنگام ندائى از آسمان برخاست كه یا على (ع) فرزندان را از روى سینه مادر بردار، بخدا سوگند كه فرشتگان آسمان را بگریه انداختند (و اذا بهاتف من السماء ینادى یا اباالحسن ارفعهما فلقد بكیا و الله ملائكة السماوات فقد اشتیاق الحبیب الى المحبوب) [21].
دفن فاطمه (س)
مردم در كنار خانه فاطمه (س) منتظر جنازه بودند - ابوذر به آنان اعلام كرد كه حركت جنازه به تأخیر افتاد. مردم پراكنده شدند و ابوبكر خبر نیافت تا بر جنازهاش حاضر شود [22]. در تشیع او عمار، مقداد، عقیل، زبیر، سلمان، ابوذر، حذیفه و... بودند. [23] و فاطمه (س) را در تاریكى شب و در سكوت دفن كردند. [24]
در دفنش غوغائى برخاست، همه مىگریستند، على (ع) فرمود فاطمه جان راحت شدى، سلام ما را به پدرت برسان...، در حین دفن خواست، فاطمه (س) را داخل قبر كند، خطاب به رسول خدا (ص) السلام علیك یا رسول الله عنى و عن ابنتك النازلة بك و السریعة اللحاق الیك...سلام من و دخترت را كه بر تو مهمان مىشود بپذیر كه چه زود به تو ملحق شد... لقد استرجعت الودیعة و اخذت الرضینة، [25]... و دیعهاى كه در نزد من داشتى برگردانده شد، و گروئى و امانت تو پس داده شد...
اما حزنى فسرمد، و اما لیلى فمستهد...اندوهم پایان ندارد، شبم هرگز صبح شدنى نیست... تا روزى كه مرگم فرا رسد و در كنار تو قرار گیرم... على (ع) از دفن فارغ شد، برخاست كه برود، اما احساس كرد توان قلبى آن را ندارد كهاى واى من خود فاطمه (س) را بدست خویش به خاك سپردم؟ یكباره دچار اندوه شد و به كمك دو ركعت نماز خود را آرامش و سكون بخشید كه قرآن فرمود: و استعینوا بالصبر و الصلوة و انهالكبیرة الا على الخاشعین [26].
منابع:
19- ج 8 طبقات ص 18.
20- وفاة فاطمه الزهرا ص 77.
21- فاطمه الزهرا رحمانى ص 538.
22- صحیح بخارى ج 5 ص 177.
23- ص 151 روضة الواعظین ج 1.
24- مناقب ج 3 ص 363.
25- نهج البلاغه.
26- آیه 45 سوره بقره .
♥•٠·
اسماء بنت عمیس گوید فاطمه (س) سفارش كرده بود كه چون در گذشت كسى جزمن و على (ع) او را غسل ندهد. در برخى از روایات آمده است كهام سلمه هم با او همكارى داشت. اسنادها گویند كه حتى عایشه را اجازه نداد كه كنار جنازهاش باشد. [19]
على (ع) بهام سلمه گفت آب بریزد و آب ریخت و على (ع) فاطمه (س) را غسل داد و او را در وسط اطاق رو به قبل قرار داده و كفنش كرد [20] و على (ع) فرماید بخدا قسم او را شستم و كفن كردم در حالیكه بدنش پاك و مطهر بود. او پاك بدنیا آمد و پاك از دنیا رفت .
او فرماید به هنگامى كه خواستم سر كفن را ببندم فرزندان را صدا كردم كه بیایند با مادر وداع كنند. زمان فراق رسیده و دیدار بعدى در بهشت خواهد بود. فرزندان بر جنازه مادر حاضر شدند و هر كدام سخنى و مرثیهاى گفتند:
- حسن آمد كهاى مادر پیش از اینكه جان از تنم بیرون رود با من سخنگوى (كلمنى قبل ان تفارق روحى بدنى).
- حسین آمد كهاى مادر پیش از آنكه قلبم ازكار بایستد با من حرف بزن (كلمنى قبل ان ینصدع قلبى فاموت).
- زینب آمد كه یا رسول الله هنوز لباس عزاى تو بر تن داریم و...
- على (ع) فرمود اى دختر پیامبر چگونه خود را تسلى دهم .
- و هم او فرمود خداى را شاهد مىگیرم كه دستهاى فاطمه (س) از كفن بیرون آمد بچههارا در بغل گرفت و بسینه چسبانید (الى اشهد الله - انهاقد حنت و انّت و مدّت یدیها و ضمتها الى صدرها بكیا).
- در این هنگام ندائى از آسمان برخاست كه یا على (ع) فرزندان را از روى سینه مادر بردار، بخدا سوگند كه فرشتگان آسمان را بگریه انداختند (و اذا بهاتف من السماء ینادى یا اباالحسن ارفعهما فلقد بكیا و الله ملائكة السماوات فقد اشتیاق الحبیب الى المحبوب) [21].
دفن فاطمه (س)
مردم در كنار خانه فاطمه (س) منتظر جنازه بودند - ابوذر به آنان اعلام كرد كه حركت جنازه به تأخیر افتاد. مردم پراكنده شدند و ابوبكر خبر نیافت تا بر جنازهاش حاضر شود [22]. در تشیع او عمار، مقداد، عقیل، زبیر، سلمان، ابوذر، حذیفه و... بودند. [23] و فاطمه (س) را در تاریكى شب و در سكوت دفن كردند. [24]
در دفنش غوغائى برخاست، همه مىگریستند، على (ع) فرمود فاطمه جان راحت شدى، سلام ما را به پدرت برسان...، در حین دفن خواست، فاطمه (س) را داخل قبر كند، خطاب به رسول خدا (ص) السلام علیك یا رسول الله عنى و عن ابنتك النازلة بك و السریعة اللحاق الیك...سلام من و دخترت را كه بر تو مهمان مىشود بپذیر كه چه زود به تو ملحق شد... لقد استرجعت الودیعة و اخذت الرضینة، [25]... و دیعهاى كه در نزد من داشتى برگردانده شد، و گروئى و امانت تو پس داده شد...
اما حزنى فسرمد، و اما لیلى فمستهد...اندوهم پایان ندارد، شبم هرگز صبح شدنى نیست... تا روزى كه مرگم فرا رسد و در كنار تو قرار گیرم... على (ع) از دفن فارغ شد، برخاست كه برود، اما احساس كرد توان قلبى آن را ندارد كهاى واى من خود فاطمه (س) را بدست خویش به خاك سپردم؟ یكباره دچار اندوه شد و به كمك دو ركعت نماز خود را آرامش و سكون بخشید كه قرآن فرمود: و استعینوا بالصبر و الصلوة و انهالكبیرة الا على الخاشعین [26].
منابع:
19- ج 8 طبقات ص 18.
20- وفاة فاطمه الزهرا ص 77.
21- فاطمه الزهرا رحمانى ص 538.
22- صحیح بخارى ج 5 ص 177.
23- ص 151 روضة الواعظین ج 1.
24- مناقب ج 3 ص 363.
25- نهج البلاغه.
26- آیه 45 سوره بقره .
fatemeh
