۱۱-۰۸-۹۴، ۰۴:۴۳ ب.ظ
حضور در کربلا و اسارت
فاطمه، در واقعه عاشورا به همراه همسرش حسن مُثَنّی، حضور داشت.[۸] حسن در روز عاشورا همراه امام حسین(ع) شجاعانه جنگید و زخمی و اسیر شد. دایی‌اش، اسماء بن خارجه فزاری وی را نجات داد. او در کوفه تحت درمان قرار گرفت و با بازیافتن سلامت خود به مدینه بازگشت.[۹]فاطمه به همراه دیگر اعضای خاندان امام حسین(ع)، به اسارت به کوفه و شام برده شد.[۱۰] برخی از ماجراهای هجوم به خیمه‌ها و دوران اسارت اهل بیت پیامبر(ص) از او نقل شده است.[۱۱] میان او و یزید در دربار شام سخنانی رد و بدل گردید.[۱۲] احمد بن علی طبرسی، بحث‌های او با اهل کوفه را آورده است.[۱۳]
فرزندان
از حسن مثنی فاطمه از حسن مثنی، چهار فرزند به نام‌های عبدالله، ابراهیم، حسن و زینب داشت.[۱۴]از عبدالله بن عمرو بن عثمان فاطمه از همسر دومش عبدالله بن عمرو بن عثمان، دارای سه فرزند به نام‌های محمد دیباج، قاسم و رقیه شد.[۱۵]سرنوشت فرزندان و نوادگان بیشتر فرزندان و نوادگان وی، در مبارزه با خلفای بنی عباس به شهادت رسیدند و یا زندانی شدند.[۱۶]
[نمایش]
اهل بیت علیهم السلامجایگاه
ودایع امامت
بنابر حدیثی از امام باقر(ع)، امام حسین(ع) قبل از شهادت، ودایع امامت و وصایای مکتوب خود را به فاطمه سپرد و او بعدا آنها را به امام سجاد(ع) تحویل داد.[۱۷]
روایت حدیث
فاطمه از تابعین و از راویان حدیث بوده و از پدرش امام حسین(ع) و عبدالله بن عباس و اسماء بنت عُمَیس، روایت کرده است.[۱۸] نقل شده است که وی از مادر بزرگش حضرت فاطمه(س)، دختر پیامبر(ص)، به صورت مرسل روایت کرده است، و نیز از پدرش حسین بن علی(ع) و عمه‌اش زینب(س) دختر امام علی(ع) و برادرش علی بن الحسین(ع) و عبدالله بن عباس و عایشه و اسما بنت عمیس و بلال نیز به گونه مرسل، روایت کرده است.[۱۹]پسران فاطمه، عبدالله، حسن و ابراهیم، پسران حسن بن حسن (نوه‌های فاطمه)، محمد بن عبدالله بن عمرو، شیبه بن نعامه، یعلی بن ابی یحیی، عایشه دختر طلحه، عماره بن غزیه، ام ابی مقداد هشام بن زیاد، و ام الحسن دختر جعفر بن حسن بن حسن، از او روایت کرده‌اند.[۲۰]فاطمه را ثقه و از طبقه چهارم راویان دانسته‌اند.[۲۱]
در سوگ حسن مثنی
گفته شده فاطمه پس از درگذشت حسن مُثَنّی، یک سال بر مزار او به سوگ نشست و روزها روزه می‌گرفت و شب‌ها به عبادت می‌پرداخت.[۲۲]صحیح بخاری روایتی نقل کرده که در آن فاطمه بنت الحسین(ع) بر مزار حسن مثنی بقعه‌ای می‌سازد. در این روایت آمده:«لما مات الحسن بن الحسن بن علی(ع) ضربت امرأته القبّه علی قبره سنة....[۲۳][۲۴]، «بعد از وفات حسن بن حسن بن علی(ع) همسر او تا یک سال قبّه‌ای بر قبر او زد.»فاطمه پس از درگذشت حسن مثنی، باعبداللّه بن عمرو بن عثمان بن عفان ازدواج کرد.[۲۵] پس از مرگ عبداللّه، عبدالرحمان‌بن ضحاک، والی مدینه، از فاطمه خواستگاری کرد که او نپذیرفت.[۲۶]
وفات
سبط ابن جوزی وفات وی را، حدود سال ۱۱۷ هجری نقل کرده است.[۲۷] ابن‌حِبّان،[۲۸] بدون اشاره به تاریخ دقیق، از وفات او در حدود نود سالگی سخن گفته است. ابن‌عساکر[۲۹] نیز خبری از درگذشت وی در زمان خلافت هشام بن عبدالملک را آورده است. وی درمدینه وفات یافت.[۳۰]
❤تصویرقشنگیست که در صحنه ی محشر❤ مادورحسینیم(ع) و بهشت است که مات است!❤