قتل به خاطر گوشی تلفن همراه

[لیلی]

۶ مردی که دوستش را در جریان نزاع با ضربه چاقو کشته بود با درخواست دادستانی مبنی بر صدور حکم قصاص پای میز محاکمه رفت.


ثقوری، نماینده دادستان تهران در ابتدای جلسه رسیدگی به این پرونده که صبح دیروز در شعبه 113 دادگاه کیفری برگزار شد، در توضیح کیفر خواست گفت: متهم 34 ساله به نام شکیب دوسال و نیم قبل جوانی به نام محمد را در نزاعی به قتل رسانده و جسدش را در خیابان رها کرده بود. با توجه به شناسایی نشدن اولیای دم و درخواست ارایه شده از سوی دادستانی مبنی بر قصاص متهم، درخواست رسیدگی به این پرونده را دارم.

در ادامه شکیب، متهم پرونده در جایگاه حاضر شد. او اتهام قتل را قبول کرد اما گفت قتل عمدی نبود. متهم گفت: چند ماه قبل از حادثه بود که با محمد آشنا شدم. هر دو به شیشه معتاد بودیم و مواد می کشیدیم. من موبایل فروشی داشتم و برای پول گوشی با محمد اختلاف حساب پیدا کردم. صبح روز حادثه دخترم را به مدرسه بردم و خودم به خانه برگشتم. کسی جلوی در داشت داد و فریاد می کرد. مادرم گفت ولش کن بیا بالا بگذار هرچقدر می خواهد داد بزند دعوا نکن. محمد دست بردار نبود. جلو رفتم و به او گفتم چه شده چرا داد می زنی؟ با زنجیر به من حمله کرد. من هم با او درگیر شدم و زنجیر را از او گرفتم و ضربه ای زدم. این بار چاقو کشید. در کشمکشی که باهم داشتیم چاقو را هم گرفتم اما دوباره به من حمله کرد. زنجیر را برداشت و دور گردن من انداخت. داشتم خفه می شدم، با چاقو ضربه ای به کتفش زدم و از هم جدا شدیم. بعد از آن دوستم ماشاالله گفت برو گوشی را بیاور و بده بگذار این موضوع تمام شود. من هم به خانه رفتم گوشی را آوردم و به محمد دادم و همه دیدند که او زنده بود.

متهم ادامه داد: برای اینکه دوباره درگیر نشوم به خانه خواهرم رفتم. یک ساعت بعد همسر برادرم زنگ زد و گفت ماموران به خانه آمده اند و دنبال تو می گردن د می گویند محمد کشته شده است. من هم از ترس فرار کردم و شبانه به قشم رفتم. نزدیک به یک سال هم آنجا بودم اما بعد خودم را تسلیم پلیس کردم. من قصدی برای کشتن محمد نداشتم حتی اگر می دانستم او زخم عمیقی برداشته به بیمارستان می رساندمش اما فکر کردم همه چیز عادی است و حتی گوشی را جلوی چشم همه به او دادم. در این مدت که زندان بودم خانواده ام دنبال خانواده اش رفتند اما هیچ سرنخی از آنها نیست. ماشاالله می دانست که خانواده اش کجا زندگی می کنند اما او هم غیب شده است. در این دوسال ونیم کسی هم نیامده سراغی از او بگیرد و من دیگر نمی دانم از چه راهی برای پیدا کردن خانواده اش باید اقدام کنم.

بنا بر این گزارش بعد از پایان گفته های متهم و وکیل مدافعش هیات قضات شعبه 113 برای صدور رای دادگاه وارد شور شدند.