متن ترانه ها

[Desert rose]

بگو ای يار بگو

بگو اي يار بگو اي وفادار بگو
از سر بلند عشق بر سر دار بگو

بگو از خونه بگو ، از گل پونه بگو
از شب شبزده‌ها كه نمي‌مونه بگو

بگو از محبوبه‌ها ، نسترنهاي بنفش
سفره‌هاي بي‌ريا ، توي سبزه‌زار فرش

بگو اي يار بگو ، كه دلم تنگ شده
رو زمين جا ندارم ، آسمون سنگ شده

بگو از شب كوچه‌ها ، پرسه هاي بي‌هدف
كوچه‌باغ انتظار توي بارون و علف

بگو از كلاغ پير كه به خونه نرسيد
از بهار قصه‌ها كه سر شاخه تكيد

بگو از خونه بگو ، از گل پونه بگو
از شب شبزده‌ها كه نمي‌مونه بگو

بگو از محبوبه‌ها ، نسترنهاي بنفش
سفره‌هاي بي‌ريا ، روي سبزه‌زار فرش

بگو اي يار بگو ، كه دلم تنگ شده ...

[Desert rose]

غریبه

غریبه نمی‌ دونم توكی هستی
غریبه تو سكوتمو شكستی
كبوتروار در باغ سكوتم
از این شاخه به اون شاخه نشستی

از غصه نترسیدی
برام زدی و رقص یدی
از غصه دلم خون بود
برام خوندی و خندیدی

تو باغ سكوت من
برام هزارتا گل دادی
از غصه رهام كردی
گفتی دیگه آزادی

ازدنیا دلم خون بود
كه اون چشم تو پیدا شد
همون دنیای بی ارزش
برام یك دفعه دنیا شد

تو رنگ صدات جونه
پر از دوا ودرمونه
آهنگشو می شناسم
دلم همیشه می خونه ...

[Desert rose]

اتل متل

اتل متل توتوله هنوز گل گلوله
هر کي گذشته از عشق تو امتحان قبوله
اتل متل توتوله تا کي گل گلوله
هنوز تو دستاي ماست شيشه ي عمر غوله
ديو و پري نداريم جادوگري نداريم
باور ما شکسته که ياوري نداريم
اتل متل توتوله هنوز گل گلوله
هر کي گذشته از عشق تو امتحان قبوله
شهر سياه جادو به دست ما بنا شد
به خواب قصه رفتيم اين خود ماجرا شد
خونه رو دست دشمن رفتيم و جا گزاشتيم
تکليف زندگي رو به مرده ها گزاشتيم
اتل متل سپيده شب به سحر رسيده
ببين که از سپيده سينه ي شب دريده
اتل متل توتوله هنوز گل گلوله
هر کي گذشته از عشق تو امتحان قبوله

[Desert rose]

جواهر

دلم مثل یه جعبه س
جعبه ی پرجواهر
خونه به رنگ یاقوت
اما خوشه به ظاهر
حیف كه زد و شكستش
هر كه به دستش افتاد ..

دلم مثل یه باغه
باغ بهار نارنج
واسه تنای خسته
یه جای خلوت و دنج
حیف كه تو این زمونه
عشقه كه رفته از یاد ..

شب تولد عشق
دلم رو هدیه دادم
به اون كه عاشقم كرد
منو داد بر باد
هدیه رو وانكرده پس فرستاد ..

[Desert rose]

هموطن

دلم گرفته هموطن
هوای موندن ندارم
نشسته غصه تو قلب من
نوای خوندن ندارم
گذشت وقت جوونی
سفر رفت مهربونی
شدم زندونی غم
تو با من همزبونی
ز غربت خيلی خسته م
تو دردمو ميدونی

تويی همخون و جون من
تو با غم آشنايی
وطن خون و غرور من
برام مرگه جدايی
ای وای بر دل من
طلسم مشکل من
اگه وطن نباشه
کجا آب و گل من
از اين بهار پر گل
خزون شد حاصل من

اگه يه روزی غم بره
خنده بياد ماتم بره
دوباره اين دل پر می گيره
زندگی رو از سر می گيره
اگه تنم رها بشه
درای بسته وا بشه
دوباره این دل پر می گيره
زندگی رو از سر می گيره

[Desert rose]

منو ببخش

منو ببخش عزیزم که از تو می گریزم
می سوزم و خاموشم تو خودم اشک می ریزم
از لحظه تولد سفر تقدیر من بود
تنم اسیر جاده دلم اسیر تن بود

یه قصه ی تازه نیست خونه به دوشی من
هراس دل سپردن عذاب دل بریدن
اگه یه دست عاشق یه شب پناه من شد
فردا عذاب جاده شکنجه گاه من شد

لحظه ی رفتنه دستاتو می بوسم
باید برم حتی اگه اونجا بپوسم
منو ببخش منو ببخش که ناگزیرم
باید برم حتی اگه بی تو بمیرم

دریایی از مصیبت پشت سرم گذاشتم
وقتی به تو رسیدم دیگه نفس نداشتم
من مرده بودم اما دوباره جونم دادی
هم گریه ی من شدی عشقو نشونم دادی

اگه یه شب تو عمرم چشمای من آسوده
همون یه خواب کوتاه زیر سقف تو بوده
اگه یه دست عاشق یه شب پناه من شد
فردا عذاب جاده شکنجه گاه من شد

لحظه ی رفتنه دستاتو می بوسم
باید برم حتی اگه اونجا بپوسم
منو ببخش منو ببخش که ناگزیرم
باید برم حتی اگه بی تو بمیرم

[Desert rose]

غریبه

آبي آبي مهتابي
آبي تر از هر آبي
از چشماي تو ميگم اين آيه ها ي آبي
درياهاي بي تابي

آبي آبي مهتابي
آبي تر از هر آبي
از چشماي تو ميگم اين آيه ها ي آبي
درياهاي بي تابي

آبي يعني دل من
دريايي که اسيره اين چهره ي تقديره که رنگ از تو ميگيره

وقتي که خيره ميشم به عمق حوض کاشي
حس ميکنم تو هستم حتي اگه نباشي
من رنگ گنبدا رو چشماي تو ميبينم
سجدم به جانب توست اينه معناي دينم


آبي آبي مهتابي
آبي تر از هر آبي
از چشماي تو ميگم اين آيه ها ي آبي
درياهاي بي تابي

دل خسته ام از اينجا از آدماي دنيا
همين امروز و فردا دل ميزنم به دريا
دل ميزنم به دريا
رنگ تو رو ميپوشم
از عمق آبي عشق چشم تو رو مينوشم

آبي آبي مهتابي
آبي تر از هر آبي
از چشماي تو ميگم اين آيه ها ي آبي
درياهاي بي تابي

آبي آبي مهتابي
آبي تر از هر آبي
از چشماي تو ميگم اين آيه ها ي آبي
درياهاي بي تابي