۲۴-۱۲-۹۱، ۰۴:۲۵ ب.ظ
کجا!کجا! ... مشهدالرضا(ع)، نزد مولايي که مرا مي بيند و صدايم را مي شنود.
«اشهد انک تشهد مقامي و تسمع کلامي»
پيش امام معصوم «ايها الامام المعصوم»
نزد پيشواي راهنما «ايها الامام الهادي»
پيش ولي ارشادکننده «والولي المرشد»
کجا!کجا!... مشهدالرضا(ع) آن جايي که ولي و حجت خداست. بار سفر بسته ام و به جايي مي روم تا از تاريکي ها در پرتو نور خدا رهايي يابم. عزم سفر کرده ام و به جايي مي روم تا بر استوانه دين تمسک جويم. به مشهدالرضا(ع) مي روم تا به وارث آدم(ع)، نوح(ع)، ابراهيم(ع)، موسي(ع)، عيسي(ع) و پيامبر خاتم(ص)، وارث وصي رسول خدا علي(ع)، وارث فاطمه زهرا(س)، وارث امام حسن(ع) و امام حسين(ع)، وارث علي بن الحسين(ع)، محمدبن علي(ع)، جعفربن محمد(ع) و موسي بن جعفر(ع) عرض ارادت کنم. مي روم پيش صاحب آمر به معروف و ناهي از منکر، او که شفيع نزد خداست «فکن لي شافعا الي ا...»، پيش کسي که نزد خدا مقام شايسته دارد «فلک عندا... مقام محمود»، نزد مقتدايي که پيش خدا آبرومند است.«انت عنده وجيهه» نزد کسي که پسنديده، باتقوا، پاک و حجت خدا بر همه کساني است که در رو و زير زمين هستند «امام النقي التقي و حجتک علي من فوق الارض و من تحت الثري».
کجا! آن جايي که قلب ها پاک مي شود و سينه ها فراخ، کجا! آن جايي که خاک را به نظر کيميا کنند/ تا شايد که گوشه چشمي به ما کنند.
کجا! آن جايي که: هر که شد محرم دل در حرم يار بماند/ وآن که اين کار ندانست در انکار بماند.
کجا! پيش آن آقايي که اعتبار خود را در گرو صياد گذاشت و آهو را ضمانت کرد. نزد آن کسي که با فضل و عدلش به زوار پناه مي دهد. نزد کسي که رضاي خدا در رضاي اوست.
چند معجزه
نزد کسي مي روم که نوشته اند زني در خراسان به دروغ ادعا کرد که از علويان و فرزندان حضرت زهرا(س) است و خودنمايي و اظهار فضيلت مي کرد. حضرت رضا(ع) شنيد و نسب او را انکار کرد. فرمود او را نزد حضرت آورند، او نسبش را گفت، حضرت قبول نکرد و فرمود: اين زن دروغ مي گويد: آن زن بي حيا گفت: چنان چه شما نسب مرا نمي پذيريد، من هم نسب شما را قبول ندارم. امام رضا(ع) فرمودند: اگر بخواهيد بدانيد که او راست مي گويد، او را ميان درندگان باغ وحش بيندازيد. اگر او فرزند فاطمه باشد. درندگان آسيبي به او نمي رسانند. آن زن به حضرت رضا(ع) گفت: اگرشما راست مي گوييد و از فرزندان فاطمه هستيد خود را ميان درندگان بيندازيد.
حضرت رضا(ع) ميان درندگان باغ وحش رفتند. ايشان وقتي نزديک هر يک از حيوانات باغ وحش مي رفتند و بر سر هر کدام دست مي کشيدند هيچ کدام از حيوانات حالت تهاجمي به خود نمي گرفت. حضرت بدون هيچ گونه گزندي از جانب حيوانات وحشي بيرون آمدند و به فرماندار فرمودند که اين زن دروغگو را که خود را به علي و فاطمه نسبت مي دهد در ميان درندگان بيفکن تا اين حقيقت روشن شود. آن زن امتناع کرد ولي فرماندار دستور داد او را ميان درندگان بيندازند و به محض ورود زن داخل باغ وحش، درندگان به او حمله کردند و او را دريدند. کجا! نزد آقايي مي روم که از احمد بزنطي نقل شده است که من درباره امامت حضرت رضا(ع) دچار شک شدم و نامه اي خدمت آن حضرت نوشتم و اجازه ورود به خدمت حضرت را خواستم و با خودم گفتم: بدون اين که در نامه بنويسم، هرگاه به حضور حضرت رسيدم از معني ۳ آيه سوال مي کنم. حضرت رضا(ع) چنين در نامه پاسخ دادند. خدا به ما و تو عافيت بدهد. اجازه اي که براي ورود نزد ما خواسته بودي نظر به اين که دشمنان کار را بر من سخت گرفتند، مقتضي نيست به حضور ما برسي. پس از آن در پاسخ نامه، جواب آياتي را که در نيت من بود مرقوم فرموده بودند. در حالي که به خدا سوگند من از آنها در نامه نام نبرده بودم و از چنين پاسخ معجزه آسايي تعجب کردم. پيش ولي مي روم که در اخبار غيبي از آن حضرت آمده است که روزي عمروبن هداب (هذاب)، منکر فضيلت آل پيامبر شد. حضرت رضا(ع) به او فرمودند: با اين کار هم چشمان خود را از دست مي دهي و هم به خاطر دروغگويي مبتلا به پيسي مي شوي و بعد از چند روز اين اتفاق براي عمروبن هذاب افتاد.
«اشهد انک تشهد مقامي و تسمع کلامي»
پيش امام معصوم «ايها الامام المعصوم»
نزد پيشواي راهنما «ايها الامام الهادي»
پيش ولي ارشادکننده «والولي المرشد»
کجا!کجا!... مشهدالرضا(ع) آن جايي که ولي و حجت خداست. بار سفر بسته ام و به جايي مي روم تا از تاريکي ها در پرتو نور خدا رهايي يابم. عزم سفر کرده ام و به جايي مي روم تا بر استوانه دين تمسک جويم. به مشهدالرضا(ع) مي روم تا به وارث آدم(ع)، نوح(ع)، ابراهيم(ع)، موسي(ع)، عيسي(ع) و پيامبر خاتم(ص)، وارث وصي رسول خدا علي(ع)، وارث فاطمه زهرا(س)، وارث امام حسن(ع) و امام حسين(ع)، وارث علي بن الحسين(ع)، محمدبن علي(ع)، جعفربن محمد(ع) و موسي بن جعفر(ع) عرض ارادت کنم. مي روم پيش صاحب آمر به معروف و ناهي از منکر، او که شفيع نزد خداست «فکن لي شافعا الي ا...»، پيش کسي که نزد خدا مقام شايسته دارد «فلک عندا... مقام محمود»، نزد مقتدايي که پيش خدا آبرومند است.«انت عنده وجيهه» نزد کسي که پسنديده، باتقوا، پاک و حجت خدا بر همه کساني است که در رو و زير زمين هستند «امام النقي التقي و حجتک علي من فوق الارض و من تحت الثري».
کجا! آن جايي که قلب ها پاک مي شود و سينه ها فراخ، کجا! آن جايي که خاک را به نظر کيميا کنند/ تا شايد که گوشه چشمي به ما کنند.
کجا! آن جايي که: هر که شد محرم دل در حرم يار بماند/ وآن که اين کار ندانست در انکار بماند.
کجا! پيش آن آقايي که اعتبار خود را در گرو صياد گذاشت و آهو را ضمانت کرد. نزد آن کسي که با فضل و عدلش به زوار پناه مي دهد. نزد کسي که رضاي خدا در رضاي اوست.
چند معجزه
نزد کسي مي روم که نوشته اند زني در خراسان به دروغ ادعا کرد که از علويان و فرزندان حضرت زهرا(س) است و خودنمايي و اظهار فضيلت مي کرد. حضرت رضا(ع) شنيد و نسب او را انکار کرد. فرمود او را نزد حضرت آورند، او نسبش را گفت، حضرت قبول نکرد و فرمود: اين زن دروغ مي گويد: آن زن بي حيا گفت: چنان چه شما نسب مرا نمي پذيريد، من هم نسب شما را قبول ندارم. امام رضا(ع) فرمودند: اگر بخواهيد بدانيد که او راست مي گويد، او را ميان درندگان باغ وحش بيندازيد. اگر او فرزند فاطمه باشد. درندگان آسيبي به او نمي رسانند. آن زن به حضرت رضا(ع) گفت: اگرشما راست مي گوييد و از فرزندان فاطمه هستيد خود را ميان درندگان بيندازيد.
حضرت رضا(ع) ميان درندگان باغ وحش رفتند. ايشان وقتي نزديک هر يک از حيوانات باغ وحش مي رفتند و بر سر هر کدام دست مي کشيدند هيچ کدام از حيوانات حالت تهاجمي به خود نمي گرفت. حضرت بدون هيچ گونه گزندي از جانب حيوانات وحشي بيرون آمدند و به فرماندار فرمودند که اين زن دروغگو را که خود را به علي و فاطمه نسبت مي دهد در ميان درندگان بيفکن تا اين حقيقت روشن شود. آن زن امتناع کرد ولي فرماندار دستور داد او را ميان درندگان بيندازند و به محض ورود زن داخل باغ وحش، درندگان به او حمله کردند و او را دريدند. کجا! نزد آقايي مي روم که از احمد بزنطي نقل شده است که من درباره امامت حضرت رضا(ع) دچار شک شدم و نامه اي خدمت آن حضرت نوشتم و اجازه ورود به خدمت حضرت را خواستم و با خودم گفتم: بدون اين که در نامه بنويسم، هرگاه به حضور حضرت رسيدم از معني ۳ آيه سوال مي کنم. حضرت رضا(ع) چنين در نامه پاسخ دادند. خدا به ما و تو عافيت بدهد. اجازه اي که براي ورود نزد ما خواسته بودي نظر به اين که دشمنان کار را بر من سخت گرفتند، مقتضي نيست به حضور ما برسي. پس از آن در پاسخ نامه، جواب آياتي را که در نيت من بود مرقوم فرموده بودند. در حالي که به خدا سوگند من از آنها در نامه نام نبرده بودم و از چنين پاسخ معجزه آسايي تعجب کردم. پيش ولي مي روم که در اخبار غيبي از آن حضرت آمده است که روزي عمروبن هداب (هذاب)، منکر فضيلت آل پيامبر شد. حضرت رضا(ع) به او فرمودند: با اين کار هم چشمان خود را از دست مي دهي و هم به خاطر دروغگويي مبتلا به پيسي مي شوي و بعد از چند روز اين اتفاق براي عمروبن هذاب افتاد.
بعضی آدم‌ها ناخواسته همیشه متهم‌اند!
به خاطر :
سکوت‌شان ، کاری به کار کسی نداشتن‌شان ، خلوت‌شان ،
اتاق‌شان ، استراحت‌شان ، روی پای خود ایستادن‌شان ، دوست داشتنشان !
گویی جان میدهند برای اتهام بستن و از همه بدتر این که :
زود فراموش می شود خوبی هایشان!
به خاطر :
سکوت‌شان ، کاری به کار کسی نداشتن‌شان ، خلوت‌شان ،
اتاق‌شان ، استراحت‌شان ، روی پای خود ایستادن‌شان ، دوست داشتنشان !
گویی جان میدهند برای اتهام بستن و از همه بدتر این که :
زود فراموش می شود خوبی هایشان!
