قطعات اصلی این ضریح از طریق هوایی به نجف منتقل و از آنجا ـ به دلیل مسائل امنیتی ـ به صورت بستهبندی و با تدابیر ویژه به کربلا منتقل شد.
انتقال ضریح امام حسین(ع) از قم تا کربلای معلی با اتفاقات عجیب، تکاندهنده، زیبا، شیرین و به یاد ماندنی همراه بود؛ از معلولی که به واسطه ضریح شفا گرفت تا کبوتر عاشقی که از ضریح دل نکند و زائر کربلا شد.
به گزارش فارس، نخستین ضریحی که در مضجع شریف سیدالشهداء(ع) نصب شد، در سال 371 هجری با سازهای از چوب ساج و تزئیناتی از عاج فیل بود.
ضریح جدید، ششمین ضریحی خواهد بود که در تاریخ بارگاه امام حسین(ع) نصب خواهد شد. این ضریح توسط استاد محمود فرشچیان طراحی شده و خطاطیهای آن را استاد سیدمحمد حسینیموحد انجام داده است.
جالب اینکه برای نخستین بار در طول تاریخ، برای طراحی سازه یک ضریح از مهندسان عمران و معماری هم استفاده شده تا این ضریح در برابر 12.8 تن فشار عمودی و 600 کیلو بر هر متر مربع فشار جانبی مقاوم باشد. پیشبینی شده است ضریح جدید 300 سال عمر مفید خواهد داشت، یعنی بیش از چهار برابر ضریح کنونی که توسط هندیها ساخته شده است.
در ساخت ضریح جدید ـ که بیش از دوازده تن وزن دارد ـ 6050 کیلو چوب ساج (تهیه شده از جنگلهای برمه)، 4600 کیلو نقره، 700 کیلو مس، 450 کیلو استیل، 100 کیلو آهن و 118.650 کیلوگرم طلا به کار رفته است.
کار ساخت ضریح جدید سیدالشهداء(ع) 4.5 سال به طول انجامید و این امر با عنایت ویژه آیتالله سید علی سیستانی، درایت حجتالاسلام سید جواد شهرستانی (نماینده آیتالله سیستانی در ایران)، هدایت حجتالاسلام شیخ عبدالمهدی کربلایی (تولیت عتبه حسینی) و تلاش مجدانه و شبانهروزی هیئت امنای ساخت ضریح در شهر مقدس قم امکانپذیر شد.
قطعات اصلی این ضریح از طریق هوایی به نجف منتقل و از آنجا ـ به دلیل مسائل امنیتی ـ به صورت بستهبندی و با تدابیر ویژه به کربلا منتقل شد. اما بخشهایی از ضریح (حدود 30 درصد آن) روز دهم ماه محرم و مصادف با شام غربیان آلالله از قم خارج شد تا از طریق شهرهای تهران، ساوه، اراک، بروجرد، خرمآباد، دزفول، اندیمشک، شوشتر، آبادان، اهواز و در نهایت شلمچه، به خاک عراق منتقل شود.
عملیات بازگشایی ضریح فعلی از 28 صفر آغاز میشود و حدود 10 روز به طول میانجامد. پس از باز کردن قطعات ضریح فعلی، عملیات نصب ضریح جدید آغاز و پیشبینی میشود حدود یک ماه تا 40 روز این کار زمان ببرد.
با خبر ورود ضریح جدید بارگاه ملکوتی سیدالشهداء(ع) به هر کوی و برزن، عاشقان اباعبدالله(ع) برای عرض ادب و ادای احترام به ساحت مولا و مقتدایشان، به استقبال ضریح میآمدند. استقبالی که از ساعتها قبل از ورود «کاروان سفینة النجاة» آغاز میشد و فرقی هم نمیکرد چه ساعتی از شبانهروز است. این عشق و ارادت به سالار شهدا نه با عقل که تنها با دل قابل درک است.
برای درک بهتر این فضای عاشقانه، پای صحبتهای «نصرتالله لطفی» رییس شورای هماهنگی تبلیغات اسلامی استان قم و مسئول انتقال ضریح به کربلا نشستیم.
او از اتفاقات عجیب، تکاندهنده، زیبا، شیرین و به یاد ماندنی انتقال ضریح سیدالشهداء(ع) به کربلا گفت؛ از خرابی کامیون حامل ضریح نزدیک روستای سادات، از کبوتر عاشقی که زائر کربلا شد، جوانی که زیر چرخ تریلی حامل ضریح رفت و زنده ماند، دختر سه ساله و بیتابی که داخل ضریح آرام گرفت و معلولی که به واسطه ضریح شفا یافت . . .
تمام طلاهای ضریح هدیه مردم است/ گونیبافی به عشق سیدالشهدا(ع)
* به عنوان نخستین سؤال، با توجه به برخی شایعاتی که مطرح میشود، درباره هزینه ساخت ضریح امام حسین(ع) و نحوه ساخت آن بگویید.
ـ همانطور که اعضای محترم هیئت امنای ساخت ضریح مطهر اعلام کردهاند، کل هزینه ساخت ضریح مطهر از محل هدایا و نذورات داوطلبانه محبان اهلبیت علیهمالسلام تأمین شده و حتی یک ریال از اعتبارات دولتی و بیتالمال هزینه نشده است.
حدود 118 کیلوگرم طلا در ساخت ضریح به کار رفته است که تمام آنها از زیورآلات اهدایی بانوان زینبی است، بدون اینکه حتی یک گرم طلا خریداری شده باشد و نکته دیگر اینکه بخش اعظم هدایا و نذورات توسط اقشار آسیبپذیر و دهکهای پایین درآمدی جامعه تأمین شده است.
جالب است بدانید نمونهای از این عشاق، بانوی محترمی است که اندوخته یک ساله از دسترنج دوخت گونی به ازا هر گونی 100 تومان را پسانداز کرد و مبلغ 46 هزار و 400 تومان را به هیئت امنا تحویل داد. جالبتر اینکه پرسیده بود آیا امام حسین(ع) این هدیه ناقابل را از من پیرزن قبول میکند!؟
در جریان انتقال ضریح از پذیرفتن هدایا و نذورات خودداری کردیم
* هدف از انتقال شهر به شهر ضریح جدید امام حسین(ع) چه بود؟
ـ هدف از انتقال شهر به شهر و آن هم صرفاً در تعدادی از شهرستانهای واقع در مسیر از قبل تعیین شده برای خروج از ایران و ورود به خاک عراق، کار فرهنگی و ایجاد شور حسینی(ع) بود و به همین دلیل، با تصمیم قطعی هیئت امنای محترم ساخت ضریح و با اطلاعرسانی گسترده از دریافت هدایا و نذورات بعد از ساخت ضریح و در مسیر انتقال مؤکداً خودداری به عمل آمد.
محدویت زمانی انتقال ضریح موجب شد که ضریح به شهرهای دیگر نرود/انتقال 18 روزه ضریح جدید امام حسین(ع)
*چرا شهرهایی دیگری را برای انتقال ضریح انتخاب نکردید؟ با اینکه شهرهایی نزدیک به مسیر هم خواستار ورود کاروان سفینة النجاة بودند.
و با وجود پیگیریهای مجدانه ائمه جمعه و دیگر مسئولان، اجابت درخواست دیگر استانها و شهرستانها برای انتقال و توقف کوتاهمدت ضریح مطهر و بهرهمند شدن هموطنان عزیز از این فضای عطرآگین و معنوی میسر نشد، به طور مثال مردم شهر کاشان خیلی اصرار داشتند، ضریح جدید امام حسین(ع) به این شهر برود، با اینکه از شهر تهران به قم نزدیکتر بودند، اما هئیت امنا با توجه به محدویت بازده زمانی برای انتقال ضریح، موافقت نکردند، علت این بود که طرف عراقی طی قراردادی که با هیئت امنا داشتند، باید ضریح تا قبل از اول صفر به کربلا میرسید، زیرا از 4 صفر پیادهروی مردم به سمت کربلای معلی آغاز میشود، پس باید در انتقال ضریح به تقویم حرکت زمانی توجه میکردیم، به همین دلیل جمعیت قابل توجهی از اهالی شهرها و روستاهای کشور با مسافرت به شهرهای مسیر انتقال از فیض زیارت و عزاداری در جوار ضریح جدید بهرهمند شدند.
سرازیر شدن مردم شهرها و روستاهای دور برای زیارت ضریح
حتی برخی شهرهای در مسیر، مانند اهالی شهرهای زرندیه ساوه، توره در استان مرکزی، الیگودرز، دورود و ازنا، زاغه و پلدختر در استان لرستان، شادگان و مسجد سلیمان در استان خوزستان و تمامی بخشها و روستاهای در مسیر، حتی با عمق مسافت بیش از 30 کیلومتر از جاده اصلی در کنار جادههای منتهی به مقصد، تجمع و با عزاداری و سینه زنی در انتظار ضریح مطهر بودند، به عنوان مثال شهرهای ازنا، الیگودرز و دورود و بخش زاغه از 6 صبح تا بعد از ظهر و دارخوین و شادگان از 7 صبح تا 5 بامداد روز بعد چشم انتظار بودند.
چگونگی انتقال ضریح به «تهران»
*اشاره داشتید که به درخواست شهرهای همجوار برای بردن ضریح پاسخ منفی دادید، پس چرا شهر تهران را انتخاب کردید، با توجه به اینکه در مسیر حرکت کاروان سفینة النجاة قرار نداشت؟
- بله، تنها شهری که در مسیر نبود، شهر تهران بود، به تبع حرکت کاروان از قم تا مرز شلمچه بود که باید از مسیر استان مرکزی، لرستان و خوزستان صورت میگرفت، اما دوستان در این قضیه یک دید واقعبینانه داشتند که در عمل هم تشویق شد و آن اینکه واقعیت غیر قابل انکار این بود، اگر نبود نهضت الهی حضرت امام (ره) و فداکاری ایثارگران و شهدای عزیز، این گونه ملت ایران پایدار و سرافراز باقی نمیماند، بنابراین تصمیم گرفتیم که تجلیل زیبایی از نقش امام خمینی(ره) در انقلاب اسلامی در کنار مزار شهدا انجام دهیم.
علت انتقال زمینی ضریح/ سفارش رهبر انقلاب به هیئت امنای ساخت ضریح
* برای انتقال ضریح جدید چرا از طریق هوایی اقدام نکردید، علت انتخاب راه زمینی برای انتقال ضریح چه بود؟
ـ حدود 70 درصد از قطعات و بخشهای ضریح مطهر قبلاً به صورت هوایی به نجف اشرف و سپس به کربلای معلی انتقال و تحویل تولیت محترم آستان مقدس حضرت اباعبدالله الحسین(ع) شده بود.
اتخاذ تصمیم هیئت امنا ساخت ضریح مطهر در انتقال شهر به شهر در مسیر خروج از کشور بر اساس الهام و استنباط از فرمایش گهربار مقام معظم رهبری در دیدار 4 سال قبل با هیئت امنا بود، ایشان فرمودند: «...انشاءالله این کار شیرین و زیبا را به انجام برسانید و باشکوه انتقال دهید...». به لطف الهی و حضور بینظیر امت عاشورایی در صحنه، این شکوه و حماسه ماندگار و بیبدیل تحقق یافت.
ماجرای انتخاب شهر قم برای ساخت ضریح امام حسین(ع)
* با توجه به اینکه اصفهان از هنرمندان مشهوری بهرهمند است و مسیر نزدیکتری هم به عراق محسوب میشود، چرا شهر قم برای ساخت ضریح انتخاب شد؟
- جمعی از دوستان از ابتدا پیگیر بودند، ناگفته نماند که از قبل کشورهای دیگر هم متقاضی ساخت ضریح بودند که با عنایت ویژه حضرت آیتالله سید علی سیستانی این افتخار نصیب تشیع و ایران اسلامی شد و به تبع نماینده آیتالله سیستانی در قم عهدهدار این امر شد.
البته به هیچ وجه بحث انحصارطلبی مطرح نبود و تنها محل کارگاه در قم بود، ضمن اینکه فقط هیئت امنای ساخت ضریح از اهالی شهر قم بودند، اما در بخشهای مختلف از هنرمندان اصفهانی، شیرازی و ... استفاده شده است.
همچنین جمعآوری وجوهات نیز از سراسر ایران صورت میگرفت که هیئت امنا سعی کردند با حفظ شئون و به صورت محدود، این جمعآوری وجوهات را انجام دهند، به طوری که در یک مرحله وجوهات دریافت میشد و پس از هزینهکردن تمام آنها، بار دیگر برای دریافت وجوهات مردم، هیئت امنا اعلام آمادگی میکردند تا پولی اضافه نیاید و از نظر شرعی دچار مشکل نشوند.
انتقال ضریح 6 روز بیشتر از پیشبینی طول کشید
* آیا از ابتدا تا انتهای انتقال ضریح برنامهریزی شده بود یا بر اساس استقبال مردم و نحوه طیکردن مسیر، برنامهای منعطف داشتید؟
ـ قطعاً چنین کار عظیمی بدون برنامه نمیشود. ضمن اینکه با توجه به آغاز پیادهرویهای اربعین از هفته اول صفر، طرف عراقی از ما خواسته بود تا قبل از آغاز ماه صفر ضریح را منتقل کنیم تا تأمین امنیت آن در عراق با آسانتر باشد. با توجه به این محدودیت زمانی، ما برای حداکثر 12 روز برنامهریزی کردیم که البته استقبال غیر قابل وصف مردم باعث شد این انتقال 18 روز طول بکشد.
به معنای واقعی کلمه و بدون هیچگونه مبالغه و گزافه، حضور توده مردم بسیار حماسی، توأم با اشک و سوز و آه، سینه زنی و شعارهای لبیک یا حسین(ع) و بینظیر در تاریخ بود و با هیچ مراسم و راهپیمایی قابل مقایسه نبوده و نیست.
به طوری که نه تنها تمامی شهرها و روستاهای غیر مقصد با شور حسینی وصف ناپذیر به صورت پیوسته و ساعتها چشمانتظاری خود را از این فیض و چشمه زلال معنویت بهرهمند کردند، بلکه جمع قابل توجهی از اهالی دیگر استانها نیز مشتاقانه در مراسم شورانگیز و بیبدیل استقبال و بدرقه شرکت نکردند که در نتیجه، با وجود اینکه قطعی بودن جدول زمانبندی انتقال، به دلیل استقبال بینظیر و در نتیجه کندی بسیار حرکت کاروان، در عمل 6 روز به مدت سفر اضافه شد.
به عنوان مثال، مدت زمان حرکت کاروان از اراک تا خرمآباد 30 ساعت، از شوشتر تا اهواز 29 ساعت، آبادان تا خرمشهر حدود 14 ساعت، اهواز تا کوت عبدالله (فاصله 13 کیلومتری) 10 ساعت، اهواز تا سهراهی دارخوین 23 ساعت و از مسجد جامع خرمشهر تا شلمچه 12 ساعت طول کشید.
پاسخ مراجع به شبهات پیرامون قداست ضریح جدید امام حسین(ع)
انتقال ضریح امام حسین(ع) از قم تا کربلای معلی با اتفاقات عجیب، تکاندهنده، زیبا، شیرین و به یاد ماندنی همراه بود؛ از معلولی که به واسطه ضریح شفا گرفت تا کبوتر عاشقی که از ضریح دل نکند و زائر کربلا شد.
به گزارش فارس، نخستین ضریحی که در مضجع شریف سیدالشهداء(ع) نصب شد، در سال 371 هجری با سازهای از چوب ساج و تزئیناتی از عاج فیل بود.
ضریح جدید، ششمین ضریحی خواهد بود که در تاریخ بارگاه امام حسین(ع) نصب خواهد شد. این ضریح توسط استاد محمود فرشچیان طراحی شده و خطاطیهای آن را استاد سیدمحمد حسینیموحد انجام داده است.
جالب اینکه برای نخستین بار در طول تاریخ، برای طراحی سازه یک ضریح از مهندسان عمران و معماری هم استفاده شده تا این ضریح در برابر 12.8 تن فشار عمودی و 600 کیلو بر هر متر مربع فشار جانبی مقاوم باشد. پیشبینی شده است ضریح جدید 300 سال عمر مفید خواهد داشت، یعنی بیش از چهار برابر ضریح کنونی که توسط هندیها ساخته شده است.
در ساخت ضریح جدید ـ که بیش از دوازده تن وزن دارد ـ 6050 کیلو چوب ساج (تهیه شده از جنگلهای برمه)، 4600 کیلو نقره، 700 کیلو مس، 450 کیلو استیل، 100 کیلو آهن و 118.650 کیلوگرم طلا به کار رفته است.
کار ساخت ضریح جدید سیدالشهداء(ع) 4.5 سال به طول انجامید و این امر با عنایت ویژه آیتالله سید علی سیستانی، درایت حجتالاسلام سید جواد شهرستانی (نماینده آیتالله سیستانی در ایران)، هدایت حجتالاسلام شیخ عبدالمهدی کربلایی (تولیت عتبه حسینی) و تلاش مجدانه و شبانهروزی هیئت امنای ساخت ضریح در شهر مقدس قم امکانپذیر شد.
قطعات اصلی این ضریح از طریق هوایی به نجف منتقل و از آنجا ـ به دلیل مسائل امنیتی ـ به صورت بستهبندی و با تدابیر ویژه به کربلا منتقل شد. اما بخشهایی از ضریح (حدود 30 درصد آن) روز دهم ماه محرم و مصادف با شام غربیان آلالله از قم خارج شد تا از طریق شهرهای تهران، ساوه، اراک، بروجرد، خرمآباد، دزفول، اندیمشک، شوشتر، آبادان، اهواز و در نهایت شلمچه، به خاک عراق منتقل شود.
عملیات بازگشایی ضریح فعلی از 28 صفر آغاز میشود و حدود 10 روز به طول میانجامد. پس از باز کردن قطعات ضریح فعلی، عملیات نصب ضریح جدید آغاز و پیشبینی میشود حدود یک ماه تا 40 روز این کار زمان ببرد.
با خبر ورود ضریح جدید بارگاه ملکوتی سیدالشهداء(ع) به هر کوی و برزن، عاشقان اباعبدالله(ع) برای عرض ادب و ادای احترام به ساحت مولا و مقتدایشان، به استقبال ضریح میآمدند. استقبالی که از ساعتها قبل از ورود «کاروان سفینة النجاة» آغاز میشد و فرقی هم نمیکرد چه ساعتی از شبانهروز است. این عشق و ارادت به سالار شهدا نه با عقل که تنها با دل قابل درک است.
برای درک بهتر این فضای عاشقانه، پای صحبتهای «نصرتالله لطفی» رییس شورای هماهنگی تبلیغات اسلامی استان قم و مسئول انتقال ضریح به کربلا نشستیم.
او از اتفاقات عجیب، تکاندهنده، زیبا، شیرین و به یاد ماندنی انتقال ضریح سیدالشهداء(ع) به کربلا گفت؛ از خرابی کامیون حامل ضریح نزدیک روستای سادات، از کبوتر عاشقی که زائر کربلا شد، جوانی که زیر چرخ تریلی حامل ضریح رفت و زنده ماند، دختر سه ساله و بیتابی که داخل ضریح آرام گرفت و معلولی که به واسطه ضریح شفا یافت . . .
تمام طلاهای ضریح هدیه مردم است/ گونیبافی به عشق سیدالشهدا(ع)
* به عنوان نخستین سؤال، با توجه به برخی شایعاتی که مطرح میشود، درباره هزینه ساخت ضریح امام حسین(ع) و نحوه ساخت آن بگویید.
ـ همانطور که اعضای محترم هیئت امنای ساخت ضریح مطهر اعلام کردهاند، کل هزینه ساخت ضریح مطهر از محل هدایا و نذورات داوطلبانه محبان اهلبیت علیهمالسلام تأمین شده و حتی یک ریال از اعتبارات دولتی و بیتالمال هزینه نشده است.
حدود 118 کیلوگرم طلا در ساخت ضریح به کار رفته است که تمام آنها از زیورآلات اهدایی بانوان زینبی است، بدون اینکه حتی یک گرم طلا خریداری شده باشد و نکته دیگر اینکه بخش اعظم هدایا و نذورات توسط اقشار آسیبپذیر و دهکهای پایین درآمدی جامعه تأمین شده است.
جالب است بدانید نمونهای از این عشاق، بانوی محترمی است که اندوخته یک ساله از دسترنج دوخت گونی به ازا هر گونی 100 تومان را پسانداز کرد و مبلغ 46 هزار و 400 تومان را به هیئت امنا تحویل داد. جالبتر اینکه پرسیده بود آیا امام حسین(ع) این هدیه ناقابل را از من پیرزن قبول میکند!؟
در جریان انتقال ضریح از پذیرفتن هدایا و نذورات خودداری کردیم
* هدف از انتقال شهر به شهر ضریح جدید امام حسین(ع) چه بود؟
ـ هدف از انتقال شهر به شهر و آن هم صرفاً در تعدادی از شهرستانهای واقع در مسیر از قبل تعیین شده برای خروج از ایران و ورود به خاک عراق، کار فرهنگی و ایجاد شور حسینی(ع) بود و به همین دلیل، با تصمیم قطعی هیئت امنای محترم ساخت ضریح و با اطلاعرسانی گسترده از دریافت هدایا و نذورات بعد از ساخت ضریح و در مسیر انتقال مؤکداً خودداری به عمل آمد.
محدویت زمانی انتقال ضریح موجب شد که ضریح به شهرهای دیگر نرود/انتقال 18 روزه ضریح جدید امام حسین(ع)
*چرا شهرهایی دیگری را برای انتقال ضریح انتخاب نکردید؟ با اینکه شهرهایی نزدیک به مسیر هم خواستار ورود کاروان سفینة النجاة بودند.
و با وجود پیگیریهای مجدانه ائمه جمعه و دیگر مسئولان، اجابت درخواست دیگر استانها و شهرستانها برای انتقال و توقف کوتاهمدت ضریح مطهر و بهرهمند شدن هموطنان عزیز از این فضای عطرآگین و معنوی میسر نشد، به طور مثال مردم شهر کاشان خیلی اصرار داشتند، ضریح جدید امام حسین(ع) به این شهر برود، با اینکه از شهر تهران به قم نزدیکتر بودند، اما هئیت امنا با توجه به محدویت بازده زمانی برای انتقال ضریح، موافقت نکردند، علت این بود که طرف عراقی طی قراردادی که با هیئت امنا داشتند، باید ضریح تا قبل از اول صفر به کربلا میرسید، زیرا از 4 صفر پیادهروی مردم به سمت کربلای معلی آغاز میشود، پس باید در انتقال ضریح به تقویم حرکت زمانی توجه میکردیم، به همین دلیل جمعیت قابل توجهی از اهالی شهرها و روستاهای کشور با مسافرت به شهرهای مسیر انتقال از فیض زیارت و عزاداری در جوار ضریح جدید بهرهمند شدند.
سرازیر شدن مردم شهرها و روستاهای دور برای زیارت ضریح
حتی برخی شهرهای در مسیر، مانند اهالی شهرهای زرندیه ساوه، توره در استان مرکزی، الیگودرز، دورود و ازنا، زاغه و پلدختر در استان لرستان، شادگان و مسجد سلیمان در استان خوزستان و تمامی بخشها و روستاهای در مسیر، حتی با عمق مسافت بیش از 30 کیلومتر از جاده اصلی در کنار جادههای منتهی به مقصد، تجمع و با عزاداری و سینه زنی در انتظار ضریح مطهر بودند، به عنوان مثال شهرهای ازنا، الیگودرز و دورود و بخش زاغه از 6 صبح تا بعد از ظهر و دارخوین و شادگان از 7 صبح تا 5 بامداد روز بعد چشم انتظار بودند.
چگونگی انتقال ضریح به «تهران»
*اشاره داشتید که به درخواست شهرهای همجوار برای بردن ضریح پاسخ منفی دادید، پس چرا شهر تهران را انتخاب کردید، با توجه به اینکه در مسیر حرکت کاروان سفینة النجاة قرار نداشت؟
- بله، تنها شهری که در مسیر نبود، شهر تهران بود، به تبع حرکت کاروان از قم تا مرز شلمچه بود که باید از مسیر استان مرکزی، لرستان و خوزستان صورت میگرفت، اما دوستان در این قضیه یک دید واقعبینانه داشتند که در عمل هم تشویق شد و آن اینکه واقعیت غیر قابل انکار این بود، اگر نبود نهضت الهی حضرت امام (ره) و فداکاری ایثارگران و شهدای عزیز، این گونه ملت ایران پایدار و سرافراز باقی نمیماند، بنابراین تصمیم گرفتیم که تجلیل زیبایی از نقش امام خمینی(ره) در انقلاب اسلامی در کنار مزار شهدا انجام دهیم.
علت انتقال زمینی ضریح/ سفارش رهبر انقلاب به هیئت امنای ساخت ضریح
* برای انتقال ضریح جدید چرا از طریق هوایی اقدام نکردید، علت انتخاب راه زمینی برای انتقال ضریح چه بود؟
ـ حدود 70 درصد از قطعات و بخشهای ضریح مطهر قبلاً به صورت هوایی به نجف اشرف و سپس به کربلای معلی انتقال و تحویل تولیت محترم آستان مقدس حضرت اباعبدالله الحسین(ع) شده بود.
اتخاذ تصمیم هیئت امنا ساخت ضریح مطهر در انتقال شهر به شهر در مسیر خروج از کشور بر اساس الهام و استنباط از فرمایش گهربار مقام معظم رهبری در دیدار 4 سال قبل با هیئت امنا بود، ایشان فرمودند: «...انشاءالله این کار شیرین و زیبا را به انجام برسانید و باشکوه انتقال دهید...». به لطف الهی و حضور بینظیر امت عاشورایی در صحنه، این شکوه و حماسه ماندگار و بیبدیل تحقق یافت.
ماجرای انتخاب شهر قم برای ساخت ضریح امام حسین(ع)
* با توجه به اینکه اصفهان از هنرمندان مشهوری بهرهمند است و مسیر نزدیکتری هم به عراق محسوب میشود، چرا شهر قم برای ساخت ضریح انتخاب شد؟
- جمعی از دوستان از ابتدا پیگیر بودند، ناگفته نماند که از قبل کشورهای دیگر هم متقاضی ساخت ضریح بودند که با عنایت ویژه حضرت آیتالله سید علی سیستانی این افتخار نصیب تشیع و ایران اسلامی شد و به تبع نماینده آیتالله سیستانی در قم عهدهدار این امر شد.
البته به هیچ وجه بحث انحصارطلبی مطرح نبود و تنها محل کارگاه در قم بود، ضمن اینکه فقط هیئت امنای ساخت ضریح از اهالی شهر قم بودند، اما در بخشهای مختلف از هنرمندان اصفهانی، شیرازی و ... استفاده شده است.
همچنین جمعآوری وجوهات نیز از سراسر ایران صورت میگرفت که هیئت امنا سعی کردند با حفظ شئون و به صورت محدود، این جمعآوری وجوهات را انجام دهند، به طوری که در یک مرحله وجوهات دریافت میشد و پس از هزینهکردن تمام آنها، بار دیگر برای دریافت وجوهات مردم، هیئت امنا اعلام آمادگی میکردند تا پولی اضافه نیاید و از نظر شرعی دچار مشکل نشوند.
انتقال ضریح 6 روز بیشتر از پیشبینی طول کشید
* آیا از ابتدا تا انتهای انتقال ضریح برنامهریزی شده بود یا بر اساس استقبال مردم و نحوه طیکردن مسیر، برنامهای منعطف داشتید؟
ـ قطعاً چنین کار عظیمی بدون برنامه نمیشود. ضمن اینکه با توجه به آغاز پیادهرویهای اربعین از هفته اول صفر، طرف عراقی از ما خواسته بود تا قبل از آغاز ماه صفر ضریح را منتقل کنیم تا تأمین امنیت آن در عراق با آسانتر باشد. با توجه به این محدودیت زمانی، ما برای حداکثر 12 روز برنامهریزی کردیم که البته استقبال غیر قابل وصف مردم باعث شد این انتقال 18 روز طول بکشد.
به معنای واقعی کلمه و بدون هیچگونه مبالغه و گزافه، حضور توده مردم بسیار حماسی، توأم با اشک و سوز و آه، سینه زنی و شعارهای لبیک یا حسین(ع) و بینظیر در تاریخ بود و با هیچ مراسم و راهپیمایی قابل مقایسه نبوده و نیست.
به طوری که نه تنها تمامی شهرها و روستاهای غیر مقصد با شور حسینی وصف ناپذیر به صورت پیوسته و ساعتها چشمانتظاری خود را از این فیض و چشمه زلال معنویت بهرهمند کردند، بلکه جمع قابل توجهی از اهالی دیگر استانها نیز مشتاقانه در مراسم شورانگیز و بیبدیل استقبال و بدرقه شرکت نکردند که در نتیجه، با وجود اینکه قطعی بودن جدول زمانبندی انتقال، به دلیل استقبال بینظیر و در نتیجه کندی بسیار حرکت کاروان، در عمل 6 روز به مدت سفر اضافه شد.
به عنوان مثال، مدت زمان حرکت کاروان از اراک تا خرمآباد 30 ساعت، از شوشتر تا اهواز 29 ساعت، آبادان تا خرمشهر حدود 14 ساعت، اهواز تا کوت عبدالله (فاصله 13 کیلومتری) 10 ساعت، اهواز تا سهراهی دارخوین 23 ساعت و از مسجد جامع خرمشهر تا شلمچه 12 ساعت طول کشید.
پاسخ مراجع به شبهات پیرامون قداست ضریح جدید امام حسین(ع)
بعضی آدمها ناخواسته همیشه متهماند!
به خاطر :
سکوتشان ، کاری به کار کسی نداشتنشان ، خلوتشان ،
اتاقشان ، استراحتشان ، روی پای خود ایستادنشان ، دوست داشتنشان !
گویی جان میدهند برای اتهام بستن و از همه بدتر این که :
زود فراموش می شود خوبی هایشان!
به خاطر :
سکوتشان ، کاری به کار کسی نداشتنشان ، خلوتشان ،
اتاقشان ، استراحتشان ، روی پای خود ایستادنشان ، دوست داشتنشان !
گویی جان میدهند برای اتهام بستن و از همه بدتر این که :
زود فراموش می شود خوبی هایشان!