نقش خانواده در بهبود بیماران سرطانی

[نويد]

یک پژوهش جدید نشان داده است که در خانواده هایی که زیاد دعوا و بحثو و بگو مگو و جاروجنجال وجود دارد پس از جراحی هایی که برای معالجه سرطان بر روی آنها انجام می شود در معرض عارضه های پس از جراحی زیادتری قرار دارند.



دکتر Juliane Bingener استاد جراحی در میوکلینیک میگوید ما از قبل می دانستیم که بخصوص در سرطان های روده بزرگ، پانکراس و ریه، وضعیت سلامت روحی بیمار و حمایت های خانوادگی و اجتماعی از او می تواند بر طول عمر بیمار بعد از جراحی تاثیر بگذارد ولی اینکه این عوامل بتوانند بر روی شیوع عوارض احتمالی بعد از جراحی هم تاثی گذار باشند مطلب جدیدی است.


این تحقیق نشان می دهد که وقتی بیمار قبل از جراحی خود، در خانواده دچار مشکلات روحی و عاطفی است احتمال بروز عوارض بعد از جراحی مانند تب، عفونت و خونریزی که می توانند کشنده هم باشند سه برایر بیشتر می شود. نتایج این تحقیق در مجله Journal of Gastrointestinal Surgery منتشر شده و بر اساس مطالعه بر روی 431 بیمار مبتلا به سرطان روده بزرگ است که تحت عمل جراحی قرار گرفته اند.

این محققان می گویند بیماران بعد از درمان سرطان باید مراحل بازتوانی را با دقت انجام داده و با پرسنل درمانی همکاری کنند. بیماری که به علت محیط عاطفی نامناسب اطراف خود دچار استرس است نمی تواند این مراحل بازپروری را انجام دهد و طبیعی است که احتمال بروز عوارض در او بیشتر می شود. بطور مثال انجام ندادن فیزیوتراپی تنفسی بعد از جراحی می تواند موجب عفونت تنفسی شود و یا راه نرفتن و حرکت ندادن پاها بعد از جراحی می تواند موجب لخته شدن خون در اندام تحتانی گردد.

اطرافیان بیمار مبتلا به سرطان می توانند با حمایت خود و روحیه دادن به بیمار احتمال بروز عوارض بعداز جراحی را کاهش دهند.