پيشينه نمايش عروسكي به قبل از ميلاد بازميگردد.
مردم ايران با هنر نمايش عروسكي آشنائي كامل دارند. رابطه آنها با اين هنر در نقاط مختلف مشاهده ميشود، مثل تكمگرداني عيد نوروز و چمچمه گلين در آذربايجان و كتراگيشه در گيلان.
سابقه نمايش عروسكي در ايران به قرن پنجم هجري قمري برميگردد، اما مسلماً قبل از آن هم وجود داشته است.شكل پيشرفته نمايش عروسكي، خيمهشب بازي است كه ساده و بيپيرايه و تأثيرگذار و جالب ميباشد.
در خيمهشب بازي صحنه صندوقي است كه يك طرف آن به سمت تماشاچيان باز ميشود و نمايشگردان پشت صندوق مخفي ميشود و عروسك را با نخ يا بالهاي نازك تكان ميدهد.
بر اساس نوع عروسكها و نحوه اجراي نمايش، خيمهشب بازي به دو دسته كلي تقسيم ميشود:در حالت اول عروسكها از كيسه ساخته ميشوند. انگشتان دست عروسكگردان در سر و دو دست عروسك جا ميگيرد و آن را بالاي سر خود به حركت درميآورد. در حالت دوم عروسكها با نخ يا سيمي كه از بالا به آن وصل شده است حركت ميكنند.
شخصيتهاي مهم بين اين عروسكها پهلوانان كچل، ورور جادو، پهلوان پنبه، عروس و سياه (معمولاً به نام مبارك) بودند. اين شخصيتها، شخصيتهاي عام هستند و قصهها نيز قصههايي عاميانه و شناخته شده.
در خيمهشب بازي مردي به نام مرشد كنار خيمه مينشست و با تنبك موسيقي ضربي مينواخت. گفتههاي عروسكها نامشخص و خندهدار بود زيرا از سوتكهايي كه در دهان عروسكگردانها قرار داشت، توليد ميشد. مرشد ضمن گفتگو با عروسك جمله او را نيز تكرار ميكرد تا تماشاگران معني آن را بفهمند.
نوع ديگري از اجراي نمايش عروسكي به اين ترتيب است كه اندازه عروسكها بزرگتر است و عروسكگردانان در زمينه سياه نمايش با پوششي كاملاً سياهرنگ عروسكها را حركت ميدهند، مانند نمايش «حسن و خانوم حنا».
مردم ايران با هنر نمايش عروسكي آشنائي كامل دارند. رابطه آنها با اين هنر در نقاط مختلف مشاهده ميشود، مثل تكمگرداني عيد نوروز و چمچمه گلين در آذربايجان و كتراگيشه در گيلان.
سابقه نمايش عروسكي در ايران به قرن پنجم هجري قمري برميگردد، اما مسلماً قبل از آن هم وجود داشته است.شكل پيشرفته نمايش عروسكي، خيمهشب بازي است كه ساده و بيپيرايه و تأثيرگذار و جالب ميباشد.
در خيمهشب بازي صحنه صندوقي است كه يك طرف آن به سمت تماشاچيان باز ميشود و نمايشگردان پشت صندوق مخفي ميشود و عروسك را با نخ يا بالهاي نازك تكان ميدهد.
بر اساس نوع عروسكها و نحوه اجراي نمايش، خيمهشب بازي به دو دسته كلي تقسيم ميشود:در حالت اول عروسكها از كيسه ساخته ميشوند. انگشتان دست عروسكگردان در سر و دو دست عروسك جا ميگيرد و آن را بالاي سر خود به حركت درميآورد. در حالت دوم عروسكها با نخ يا سيمي كه از بالا به آن وصل شده است حركت ميكنند.
شخصيتهاي مهم بين اين عروسكها پهلوانان كچل، ورور جادو، پهلوان پنبه، عروس و سياه (معمولاً به نام مبارك) بودند. اين شخصيتها، شخصيتهاي عام هستند و قصهها نيز قصههايي عاميانه و شناخته شده.
در خيمهشب بازي مردي به نام مرشد كنار خيمه مينشست و با تنبك موسيقي ضربي مينواخت. گفتههاي عروسكها نامشخص و خندهدار بود زيرا از سوتكهايي كه در دهان عروسكگردانها قرار داشت، توليد ميشد. مرشد ضمن گفتگو با عروسك جمله او را نيز تكرار ميكرد تا تماشاگران معني آن را بفهمند.
نوع ديگري از اجراي نمايش عروسكي به اين ترتيب است كه اندازه عروسكها بزرگتر است و عروسكگردانان در زمينه سياه نمايش با پوششي كاملاً سياهرنگ عروسكها را حركت ميدهند، مانند نمايش «حسن و خانوم حنا».
رمان فرمانروای عشق|!aryana! کاربرانجمن
رمان گردن بند|!aryana! کاربرانجمن
رمان گردن بند|!aryana! کاربرانجمن