۲۲-۰۴-۹۲، ۱۱:۴۲ ب.ظ
در قرآن کلمه نور مفرد آمده و کلمه ظلمات (تاريکيها) جمع؟
در آيه 40 سوره نور قرآن می گويد در دريای ژرف تاريکيهائی روی همديگر وجود دارد (يعنی در دريای ژرف تاريکی ها بصورت لايه لايه روی همديگر هستند).
ما می دانيم که نور چندين طيف برنگهای گوناگون دارد، و هر کدام تا عمق مشخصی در آب نفوذ ميکنند، پنجاه متر، صد متر، صد و پنجاه متر، و همينطور...
از عمق پنجاه متری که يک طيف کم ميشودقرآن آنرا يک لايه تاريکی مينامد، از عمق صد متری که طيف ديگر نور کم ميشود و در واقع دو طيف نور کمتر دارد قرآن آنرا يک لايه ديگری از تاريکی مينامد و همينطور...
پس نتيجه اين ميشود که از نظر قرآن (هر گاه صحبت از نور و تاريکی حقيقی باشد)، نور يعنی همه طيفهای نور با هم. و هرجا که يکی يا چند تا از آن طيفها کم باشد هر کدام يک نوع يا درجه ای از تاريکی است. به اين ترتيب تاريکيها زياد است و قرآن آن را جمع می بندد.
تــو میگذری .. زمان ..
میــگـــــذرد !..
چه كنم با دلــــ ـــ ـی ..
كه از تو ..
توان گذشتنش ..
نیستـــــ ـــ ـ ؟!!
میــگـــــذرد !..
چه كنم با دلــــ ـــ ـی ..
كه از تو ..
توان گذشتنش ..
نیستـــــ ـــ ـ ؟!!