۲۶-۱۱-۹۶، ۰۸:۳۱ ب.ظ
۲۶ بهمن ۱۳۹۶ - ۰۹:۳۵
گپی کوتاه با نیکی کریمی در آستانه افتتاحیه سومین نمایشگاه عکسهایشجهان عکاسی هرروز برایش مهمتر و پررنگتر میشود. تقریبا در تمام سفرهایش عکاسی میکند؛ بهویژه عکاسی طبیعت که تعبیرش از آن عکاسی «شیرین و انسانی» است و عقیده دارد چشمش را به جهانی که فراموشش کردهایم، دوباره باز میکند.
روزنامه شرق: جهان عکاسی هرروز برایش مهمتر و پررنگتر میشود. تقریبا در تمام سفرهایش عکاسی میکند؛ بهویژه عکاسی طبیعت که تعبیرش از آن عکاسی «شیرین و انسانی» است و عقیده دارد چشمش را به جهانی که فراموشش کردهایم، دوباره باز میکند. نیکی کریمی، بازیگر، کارگردان و تهیهکننده سینم ای ایران، سالهاست که در کنار فعالیتهای سینم ایی، به عکاسی که معتقد است بخشی از وجودش شده، میپردازد. در سفرهای خارج از ایران به تمام نمایشگاههای مهم عکاسی جهان سر میزند و بسیاری از موزههای عکاسی را دیده، چراکه اعتقاد دارد هنرمند حوزه بصری باید تا میتواند ببیند و قوه بصریاش را تقویت کند تا خلقی تازه داشته باشد. راهنما و الهامبخش او در ابتدای مسیر عکاسی، آنطور که پیش از این گفته، عباس کیارستمی بوده؛ هنرمند محبوب فقیدی که بخش مهمی از درونمایه آثار نمایشگاه «گلمردگی»، از فقدان او تأثیر گرفته است. با نیکی کریمی، در آستانه گشایش سومین نمایشگاه عکسهایش - گلمردگی- درباره هنر عکاسی و دغدغههای ذهنیاش در این حوزه به گفتوگو نشستهایم.
از سال ٧٦ عکاسی را شروع کردهاید؛ یعنی ٢٠ سال تجربه عکاسی. کدامیک از تجربههای عکاسیتان برایتان لذتبخشتر بوده؟ بیشترین عکسهایی که گرفتهاید، با چه سوژههایی بودهاند؟ در این ٢٠ سال، به صورت مداوم عکاسی طبیعت کردهام. این نوع عکاسی بههمراه عباس کیارستمی، مستمر بوده است. از مناطق مختلف ایران عکاسی کردیم. حاصل آن عکاسیها، برگزاری نمایشگاهم در گالری گلستان در ایران و بعد از آن گالری کورتیارد در امارات بود. بعد از آن تصمیم گرفتم سبکهای دیگر عکاسی را تجربه کنم. عکسهایی با مضمون عشق در رم گرفتم. البته این عکسها را هنوز جایی به نمایش نگذاشتهام. یک هفته روی این عکسها کار کردم. عنوانشان «دستها» بود؛ محتوایی لطیف و انسانی دارند، اما همچنان به عکاسی در سفر ادامه دادم. عکاسی درباره طبیعت یا مضامینی که به آنها علاقه داشتهام. بوده است، ولی تقریبا سه سال است که روی عکسهای این نمایشگاه متمرکزم. چه سبکی از عکاسی بیشتر برایتان جذاب است؟ کار هر هنرمندی بیانگر موضوعاتی است که به آنها علاقه دارد و نشاندهنده این است که از لحاظ ذهنی در چه موقعیتی است و چه دغدغههایی دارد. برای همین خیلی درگیر سبک نیستم. تجربه برگزاری نمایشگاه عکاسی را قبل از این، هم در ایران و هم خارج از ایران داشتهاید. استقبال از این نمایشگاهها چطور بوده و چقدر به انگیزههایتان برای ادامه عکاسی کمک کرده؟ استقبال از نمایشگاهها خوب بوده. هم از گلستان و هم کورتیارد، استقبال خیلی خوبی شد. با توجه به اینکه خودتان بهعنوان یک هنرمند این روزها درگیر برگزاری نمایشگاه هستید، برای برگزاری چنین نمایشگاههایی چه موانع و مشکلاتی بر سر راه هنرمندان وجود دارند؟ کسانی بودهاند که در این زمینه حامی شما باشند؟ خوشبختانه با این بخشی که میگویید هیچوقت روبهرو نبودهام؛ یعنی مشکلی نداشتهام. لااقل در زمینه عکاسی، من چنین چیزی را تجربه نکردهام، اما در زمینههای دیگر مثل ترجمه، مشکلات و موانعی وجود داشته؛ مثلا کتابی ترجمه کردهام که کلا سانسور شده یا در زمینه سینم ا هم با چنین مشکلاتی مواجه بودهام، ولی در زمینه عکاسی و برگزاری نمایشگاه نه.
برای هر دردی دو درمان است:
سکوت و زمان
سکوت و زمان