۲۶-۱۲-۹۹، ۱۰:۵۵ ق.ظ
واژهی «صَف» که بهمیان میآید، محال است پای یک ایرانی درمیان نباشد. ایرانیها ید طولایی در بستن و ایجاد صف دارند. لازم نیست خیلی راه دور برویم، این داستان کهنِ صف بستن ایرانیها هنوز دفترش بسته نشده و حکایت همچنان باقیست.
برترینها: واژهی «صَف» که بهمیان میآید، محال است پای یک ایرانی درمیان نباشد. ایرانیها ید طولایی در بستن و ایجاد صف دارند. اگر از یک دهه پنجاهی بخواهید برایتان خاطرهای از انتظار در صف تعریف کند، احتمالا از پُر کردن کپسولهای گاز و پیکنیک میگوید تا صف خرید مواد خوراکی. یا مثلا از یک دهه شصتی بپرسید، احتمالا از صف کوپن قند و شکر و ... گرفته تا صف نانوایی که به تعریف خودشان صبح خروسخان از خانه بیرون میزدند تا بتوانند نوبتی در اوایل صف بگیرند. البته لازم نیست خیلی راه دور برویم، این داستان کهنِ صف بستن ایرانیها هنوز دفترش بسته نشده و حکایت همچنان باقیست.
مثلا همین اخیر بود که ویدئوهایی از صفهای طویل مردم، آن هم در این اوضاع شیوع کرونا برای گرفتن یک عدد روغن ناقابل در فضای مجازی منتشر شد، که البته شاید بهتر بود بالای ویدئو یک عدد 18+ میزدند، چرا که آن زد و خوردی که بخاطر یک روغن رخ داد و یا آن صحنههای غمانگیز هول دادن و لِه شدن افراد سنبالا برای بهدست آوردن یک حلب روغن، دل سنگ را هم به درد میآورد چه برسد به دل مسئولین و کودکان؛ و یا صفهای عجیبوغریب برای خرید مرغ دولتی.
صف برای خرید شکر، دلار، گوشت، غذای نذری و... حتی در کودکی روزهای زوج باید صبح زود و قبل طلوع آفتاب، روانهی صف شیر میشدیم.
به نظر من دیگر فرقی نمیکند محصول چه باشد، کافیست نباشد و یا کم باشد، آنوقت است که میتوانیم شاهد تشکیل صفهای عریض و طویل مردم باشیم. البته دیگر گمان میکنم صف بستن مُد شده و یا مثلا به یکی از آداب خرید اقلام مورد نظر تبدیل شده است، چرا که کمبود برخی مواد خوراکی آنهم یکی پس از دیگری، کمی عجیب بهنظر میرسد.
مثلا همین اخیر بود که ویدئوهایی از صفهای طویل مردم، آن هم در این اوضاع شیوع کرونا برای گرفتن یک عدد روغن ناقابل در فضای مجازی منتشر شد، که البته شاید بهتر بود بالای ویدئو یک عدد 18+ میزدند، چرا که آن زد و خوردی که بخاطر یک روغن رخ داد و یا آن صحنههای غمانگیز هول دادن و لِه شدن افراد سنبالا برای بهدست آوردن یک حلب روغن، دل سنگ را هم به درد میآورد چه برسد به دل مسئولین و کودکان؛ و یا صفهای عجیبوغریب برای خرید مرغ دولتی.
صف برای خرید شکر، دلار، گوشت، غذای نذری و... حتی در کودکی روزهای زوج باید صبح زود و قبل طلوع آفتاب، روانهی صف شیر میشدیم.
به نظر من دیگر فرقی نمیکند محصول چه باشد، کافیست نباشد و یا کم باشد، آنوقت است که میتوانیم شاهد تشکیل صفهای عریض و طویل مردم باشیم. البته دیگر گمان میکنم صف بستن مُد شده و یا مثلا به یکی از آداب خرید اقلام مورد نظر تبدیل شده است، چرا که کمبود برخی مواد خوراکی آنهم یکی پس از دیگری، کمی عجیب بهنظر میرسد.
از یهـ جاییـ بهـ بعدـ اگر نریـ خـــــری !