همه تفاوت های سیندرلای جدید با نسخه نوستالژی اش

[v.a.y]

هفته نامه همشهری جوان: همه آنهایی که کارتون سیندرلا را در دوره بچگی خورده اند(!) و تک تک صحنه هایش را به یاد دارند، وقتی با فیلم جدید آن رو به رو می شوند احساس می کنند تمام خاطراتشان به خطر افتاده. با وجود اینکه فیلم جدید تا حد امکان سعی کرده به داستان اصلی وفادار باشد، اما در زمینه هایی نسبت به کارتون اکران شده در سال 1950 متفاوت است. البته با توجه به اینکه خصلت فیلم با کارتون متفاوت است، نمی شود چندان هم نسبت به آن خرده گرفت.

با این حال اما نادیده گرفتن حضور پررنگ حیوانات و مشارکت شان در پیش روی داستان، تفاوت نحوه مواجهه سیندرلا با پسر پادشاه، مرگ پادشاه و خلاصه برخی موارد آن قدر در تضاد با کارتون هستند که برای بسیاری از مخاطبان و منتقدان آزاردهنده به نظر می رسند. چند تفاوت اصلی را در اینجا بخوانید.

نامادری

کارتون: نامادری سیندرلا به طور اغراق شده ای زشت است. درواقع می شد او را با کاراکترهایی مثل جادوگر فیلم های سفید برفی و زیبای خفته در یک دسته قرار دارد. به لحاظ میزان بدجنسی هم این کاراکتر سیاه سیاه بود. هیچ جوره نمی شد آن حجم از بدجنسی او را توجیه کرد.

فیلم: انتخاب کیت بلانشت برای نقش نامادری کاملا هوشمندانه صورت گرفته بود. او با گریم به زنی خوش قیافه، امروزی و موذی بدل شده بود و به هیچ عنوان عنصر کراهت را در صورت نداشت. به لحاظ بدجنسی هم به پای کارتون نمی رسد. حداقل می شد برای این بدجنسی دلیل تراشید.

پادشاه

کارتون: پادشاه تا آخرین لحظه زنده می ماند. حتی زمانی که سیندرلا با لباس عروس در حال پایین آمدن از پله های قصر، کفشش را جا می گذارد، خود پادشاه در پوشیدن آن به او کمک می کند.

فیلم: پادشاه بعد از مهمانی می میرد و پسرش به جای او پادشاه می شود و بعد دنبال سیندرلا می رود.

رنگ مو

کارتون: سیندرلای قدیمی یا همان سیندرلای کارتون معروف، هرچند موهایی طلایی رنگ داشت، اما در بخش های عمده ای از فیلم موهایش ترکیبی از طلایی و قرمز بود. به خصوص در ابتدای فیلم که موهای سیندرلا کاملا قرمزرنگ است.

فیلم: بعد از سال ها و شکل گیری دیزنی لند نماد این شخصیت با موهایی کاملا طلایی حاضر شد که این موضوع اعتراض طرفداران را به همراه داشت. دیزنی در نهایت با ساخت سیندرلای جدید به صورت رسمی تایید کرد که موهای شخصیت اصلی طلایی رنگ است.

کفش بلورین

کارتون: سیندرلا یکی از کفش هایش را در قصر جا می گذارد و آن یکی را یک جایی مخفی می کند. در آخر داستان زمانی که بالاخره می تواند خودش را به ماموران آن حاکم برساند. درست موقعی که وزیر اعظم دستور می دهد کفش را بیاورند، نامادری و چوب دستی اش را جلو پای فردی که کفش را به دست دارد می گیرد و کفش خرد می شود. سیندرلا می گوید: «خودم لنگه شو دارم!»

فیلم: نامادری لنگه کفشی را که سیندرلا پنهان کرده پیدا می کند و قبل از رسیدن ماموران پادشاه آن را می شکند. سیندرلا درواقع همان کفش اصلی را پایش می کند.

پرنده ها و موش ها

کارتون: سکانس ابتدایی کارتون با موش ها و پرنده ها شروع می شود. در ماجرای دوخت لباس، موش ها به کمک می آیند؛ پارچه ها را می دزدند، سوزن نخ می کنند و با انواع و اقسام شگردهای مختلف، بالاخره از لباس رونمایی می کنند. در ماجرای حبس شدن سیندرلا در اتاق زیرشیروانی باز هم موش ها هستند که با کمک اسب، کلید را از جیب نامادری می دزدند و به سیندرلا می رسانند و...

فیلم: عملا قید جذاب ترین نکته داستان یعنی رابطه دوستانه میان سیندرلا با موش ها و پرنده ها را زده. درواقع فیلم بیشتر از اینکه رابطه میان سیندرلا و حیوانات را رابطه ای دوسویه نشان دهد، روی محبت یک جانبه او به آنها تاکید کرده.

مادر سیندرلا

کارتون: مخاطب به هیچ وجه با مادر سیندرلا آشنا نمی شود. از همان ابتدا با شخصیتی رو به رو هستیم که به همراه پدر خود زندگی می کند. فقط در ابتدای کتاب قصه ای که داستان از روی آن روایت می شود، می شنویم که مادر سیندرلا مرده.

فیلم: در نسخه جدید جنس حضور مادر سیندرلا تغییر کرده. در بخش کوتاهی از فیلم مادر شخصیت اصلی حضور دارد و در ادامه از پا در می آید. نکته قابل توجه این است که بخش عمده ای از شخصیت بزرگسال سیندرلا در فیلم سینم ایی با توجه به توصیه های مادرش شکل می گیرد.

خواهرهای ناتنی

کارتون: دریسلا و آناستازیا در کارتون اصلی به عنوان شخصیت هایی شناخته می شوند که چه در ظاهر و چه در رفتار وظیفه به دوش کشیدن بار خباثت فیلم را بر عهده دارند. حتی چهره هایشان هم به طور غلو شده ای زشت است.

فیلم: در بازسازی جدید با خواهرهایی رو به رو هستیم که به هیچ وجه از نظر ظاهری مشکلی ندارند و تنها رفتاری بد با سیندرلا دارند. فیلمنامه نویسان اثر جدید سعی کرده اند با این کار تاحدودی ساختار سیندرلا را با آثار جدید هماهنگ کنند و از کلیشه های قدیمی دور شوند.