۰۹-۰۸-۹۳، ۰۴:۱۰ ب.ظ
هوشمندسازی زندگی با استراق سمع صداهای شهر
![[عکس: 2]](http://media.isna.ir/content/1414411706537_6.png/2)
طی دو سال گذشته، پروژه Ear-IT با هدف ارتقای زندگی شهروندان از روان شدن جریان
ترافیک گرفته تا صرفه جویی در انرژی منازل، در حال نظارت بر اصوات شهر سانتاندر اسپانیا بوده است.
به گزارش سرویس فناوری خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، به عنوان بخشی از «برنامه تحقیقات چهارچوب هفتم» اتحادیه اروپا،
تیم پروژه Ear-IT بیش از 12 هزار ابزار ضبط کننده را در اطراف شهر سانتاندر نصب کرد. بخش عمده این حسگرها در تیرهای چراغ برق کار گذاشته
شدند. یکی از اهداف این پروژه تمرکزکردن بر تقاطعی در نزدیکی بیمارستان شهر بود که تعداد زیادی از تصادفات در آن منطقه صورت میگیرد. پروژه Ear-IT
حسگرهایی را کار گذاشت که صدای آژیرها را میشنود و سپس حسگرهای دیگر را برای رهگیری وسیله نقلیه به کار میاندازد. داده ها سپس برای تغییردادن
چراغهای راهنمایی به نفع آمبولانس ها به کار رفته و برای ارائه خدمات اورژانس بهتر، حسگرها در اندازه گیری تراکم کلی ترافیک کارآمد بودند. آنها قادر بودند تعداد
خودروهای عبورکننده از نزدیکی بیمارستان را تعیین و به شناسایی کانون ها کمک کنند. محققان مدعی اند این امر میتواند به دیگر کارکردها مانند تلاش برای کاهش دادن
آلودگی هوا کمک کند. آنها داده ها را با حسگرهای استقراری الکترومغناطیس در جاده ها تایید کردند. در پس این فناوری، فرآیند شناسایی شنیداری سه مرحله ای وجود دارد:
در طول مرحله پیش از پردازش، سیگنال های صوتی متشکل از صداهای پس زمینه و شنیداری موردهدف توسط میکروفون ها شناسایی میشوند. این صداها سپس برای اجتناب
از پردازش غیرضروری و اتلاف انرژی از یکدیگر جدا میشوند. پس از آن، صداها از ماده ضبط شده مشتق میشوند و توسط مشخصه های خاصی همچون زمان، توزیع طیفی، انرژی
تعریف میشوند. آنها سپس، با استفاده از ترکیبی از مدل بندی رایانه ای و برچسب گذاری دستی گروه بندی میشوند. به گفته محققان، کارکردهای بالقوه دیگر برای این
فناوری شامل ارسال پیغام هشدار به گوشی هوشمند در صورت وجود مناسبتی شاد مانند کنسرت در خیابان است. حسگرها همچنین در خانه قادر به تحلیل یک
اتاق و شناسایی تعداد افراد داخل آن بودند که این امر منجر به عملیات خودکار مانند کشیدن پرده ها، بازکردن پنجره و خاموش کردن چراغها برای صرفه جویی
در انرژی بود. این حسگرها میتوانند به عنوان اقدامی امنیتی برای سالمندان به کار روند. آنها قادر به شناسایی حضور شخصی خاص در اتاق بوده و میتوان
از آنها برای ارسال سیگنال افسردگی به اعضای خانواده یا مددکار در صورت افتادن سالمندان یا حادثه دیگری بهره برد.