۲۲-۰۱-۹۲، ۰۲:۲۹ ب.ظ
باقلا از اون دسته خوراکیهای خوشبختیه که کلی طرفدار داره. اگه باقلا رو سالی دو سه بار تو باقالیپلو یا به شکل آبپز از دستفروشای دورهگرد خریدید و خوردید، باید بدونید که یه غذای با ارزش رو از خودتون دریغ نکردید.
باقلا یه منبع غنی از ویتامینهای ضروری بدنه. از ویتامین C گرفته تا A, E و D همه تو دونههای سبز باقلا وجود داره. این دونهها یک عالمه مواد معدنی مثل کلسیم، فسفر، آهن و پروتئین هم داره.
باقلای پخته یه دوست بینظیر واسه دستگاه گوارشه و از معده تا روده بزرگ، همه اعضای این دستگاه پیچیده از اینکه باقلا خوردید ممنونتون میشن.
این فقط دونههای باقلا نیست که برای بدن مفیده. دم کرده گل باقلا یه سنگشکن حرفهای برای کساییه که سنگ کلیه دارن. این دمنوش به غیر از کلیه و مجاری ادراری برای ریه و درمان سرفههای شدید هم مفیده.
دونهها و پوست باقلا پر از آهنه و برای همین برای رفع کمخونی و ضعف جسمی هم یه داوی طبیعی و ارزونه.
اگه کسی دور و برتون هست که از دردهای رماتیسم مفاصل عذاب میکشه بهش توصیه کنید که باقلا رو چند دققیه بجوشونه و بخوره.
یه گروه آدم بدشانس تو دنیا هستن که نمیتونن به عضویت باشگاه باقلا دوستان دربیان. اونا کسایی هستن که به خاطر نداشتن یه آنزیم خاص نسبت به باقلا حساس هستن و این حساسیت به قدری خطرناکه که ممکنه مصرف زیاد باقلا اونا رو به کشتن بده
آدم ها همه می پندارند که زنده اند؛
برای آنها تنها نشانه ی حیات؛بخار گرم نفس هایشان است!
کسی از کسی نمی پرسد : آهای فلانی!
از خانه ی دلت چه خبر؟! گرم است؟ چراغش نوری دارد هنوز؟ ...
برای آنها تنها نشانه ی حیات؛بخار گرم نفس هایشان است!
کسی از کسی نمی پرسد : آهای فلانی!
از خانه ی دلت چه خبر؟! گرم است؟ چراغش نوری دارد هنوز؟ ...