با پیگیری موضوع تبلیغات آن لاین و نوشته های مختلف در این زمینه جای خالی یک برنامه روابط عمومی برای حل این مشکل احساس می شود.
یادش بخیر ،آقای سجادی استاد درس تکنیک های روابط عمومی ( رییس فعلی فدراسیون ورزش های باستانی) می گفت روابط عمومی را یاد بگیرید حتی برای یک بقالی هم می توانید استفاده کنید !
برای سایت های اینترنتی فارسی هم - حتی یک سایت - می شود یک برنامه روابط عمومی نوشت و اجرا کرد. همانطور که هر کسی در رشته تخصصی خود مدعی است ، من هم مدعی هستم با برنامه روابط عمومی علمی مشکل جذب آگهی اینترنتی در سایت های فارسی قابل حل است.
مساله مورد نظر از بسیاری جهات یک مشکل ارتباطی است و فقط با برنامه ریزی ارتباطی قابل حل هست.
این یادداشت صرفا پیش طرح برنامه روابط عمومی برای مساله جذب آگهی در سایت های اینترنتی است که با اطلاعات ناقص نوشته ام تا کاربرد برنامه ریزی روابط عمومی در اینگونه مسایل مشخص شود.
فرایند برنامه ریزی روابط عمومی پنج مرحله اساسی دارد:
1- شناخت مسئله
2- تحقیق درباره موضوع
3- تدوین برنامه عمل
4- اجرای برنامه
5- ارزیابی برنامه
به نظرم تابحال مرحله اول یعنی شناخت مساله به درستی انجام نشده و صرفا اظهارنظر و پیشنهادهای مدیران سایت ها مطرح شده است. تشکیل انجمن تبلیغات اینترنتی هم فقط برای تمرکز نیروی سایت ها در حل مشکل بوجود آمده ، وگرنه یک برنامه روابط عمومی کامل را با دقت و کارآیی بیشتر می توان برای یک سایت خاص نوشت و تنها در مورد مسایل ریشه ای که نیاز به فرهنگ سازی دارد، اقدام به ابجاد تشکل خاصی کرد که یکی از کارهایش فرهنگ سازی برای تبلیغات آن لاین باشد.
بنابر این در گام اول به شناخت مساله می پردازیم و سپس در مورد برنامه عمل برای یک سایت خواهیم گفت.
سوال اول این است که ماهیت مشکل و عوامل ایجاد کننده آن چیست؟
برای شناخت مساله گام اول مرور همین اظهار نظرهای مدیران سایت ها بود و چند نکته ای که خودم اضافه کردم.
آنچه مربوط به خود سایت ها می شود:
- عدم تفکیک بین نقش مدیریت فنی سایت با واحد بازرگانی سایت
- وجود فیلترینگ سایت ها و عدم اطمینان مشتری به وب سایت ها
- نداشتن تعرفه های مناسب و ضوابط مشتری پسند
- مشخص نبودن شخصیت حقوقی وب سایت ها
- عدم ارایه مشاوره و کمک به مشتریان غیرفنی تبلیغات اینترنتی
- غیر متعارف بودن نحوه های پرداخت
- مشکلات فنی سایت ها ( نداشتن طراحی مشتری پسند سایت ها ، ساختار نامناست برای جذب آگهی و ...)
آنچه مربوط به آگهی دهندگان است:
***- عدم شناخت کارفرمایان تبلیغات(روابط عمومی ها و مجریان تبلیغاتی) از قابليت هاي فضاي اينترنت براي تبليغ
***- ابهام در تاثیر گذاری تبلیغات اینترنت بر مخاطبین و ارزیابی آگهی
- ابهام در رتبه بندی سایت ها از نظر جلب بازدیدکننده و مشخصات مخاطبان آن
- تعریف نشدن جایگاه آگهی تبلیغاتی در سیستم مالی سازمان های دولتی
***- عدم توجه آزانس های تبلیغاتی به تبلیغات آن لاین
- پورسانت کم ناشي از تبليغات اينترنتي برای عاملان جذب آگهی
پس از مشخص شدن فهرست دلایل ، اکنون برای مشکلات فنی ، راه حل فنی و برای مشکلات ارتباطی ، راه حل ارتباطی را در نظر می گیریم. نتیجه اینکه : تنها سه گزینه (که با سه ستاره مشخص شده اند) مشکل ارتباطی است.که البته به نظرم مهمترین دلایل همین ها هستند
نکته : ممکن است تمام دلایل فنی باشند و این سوال مطرح شود پس چرا باید از طریق یک فرایند روابط عمومی به این نتایج رسید؟ جواب این است که در این مثال من به مرور صحبت های اخیر بسنده کرده ام . کار درست تر این بود که دقیقا تحقیقی بین آگهی دهندگان انجام گیرد و از نتایج آن همراه با نظر مدیران و صاحبنظران تبلیغات برای تبیین مساله پرداخت.
برنامه عمل برای حل موانع فنی:
در مورد مشکلات فنی ، باید فقط به ابزار فنی و تخصصی پناه برد. خبررسانی و به اصطلاح گرد و خاک خبری نتیجه ای نمی دهد. آنچه مربوط به سایت ها می شود باید ظرف زمانی خاص توسط مدیریت فنی سایت حل شود.
برای حل مشکلات فنی مرتبط با آگهی دهندگان هم باید راهکاری اندیشید. مثلا:
- پورسانت آگهی ها را میتوان بالا برد ، به همین سادگی! چون در مقایسه با مطبوعات و یا ابزارهای دیگر تبلیغات سایت ها هزینه کمتری دارند و امکان رقابت وجود دارد.
- ایجاد سیستم خاص رتبه بندی سایت های اینترنتی و رایزنی برای رسمیت یافتن آگهی ها در سیستم دولتی هم در قالب تشکل مدیران وب سایت ها قابل انجام است و می تواند در دستور کار این تشکل قرار گیرد.
برنامه عمل برای حل موانع ارتباطی:
شاید تا بحال برنامه عمل روابط عمومی که در زمان خاص متعهد کسب نتیجه باشد ، ندیده باشیم ! ولی بر خلاف تصور موجود، برنامه ریزی ارتباطی کاملا عملیاتی و مانند یک پروژه مهندسی ،کاربردی و قابل ارزیابی است.
گرچه هنوز معتقدم برای هر وب سایت ( با توجه به کارکردها و مخاطبین ) باید یک برنامه ارتباطی نوشت، ولی برای شروع می توان این برنامه را به صورت کلی دید و تشکل مدیران سایت ها متولی آن شود ( البته اگر کار جمعی واقعیت پیدا کند).
به زودی ادامه خواهم داد... ( البته اگر بازتاب مثبتی این بحث داشته باشه )
نکته آخر ؛ بازاریابی به جای روابط عمومی !
اما پیشنهاد تبادل آگهی بین سایت ها و روزنامه ها یک پیشنهاد بازاریابی است تا پیشنهادی برای حل مشکل جذب آگهی اینترنتی .
در ذکر تفاوت کار روابط عمومی با رشته بازاریابی همین بس که نتیجه اقدامات روابط عمومی بنیادی تر خواهد بود و هویت مستقل تبلیغات آن لاین را در پی خواهد داشت. این راهکار بازاریابی تبلیغات آن لاین را در سایه تبلیغات رسانه های قرار می دهد و به علاوه مسایل ساده فنی دارد . مثلا آگهی دهنده به مطبوعات اطلاعات مورد نظر خود را در یک کادر آگهی منتشر می کند. آیا مدیران سایت های طرف قرارداد می توانند مثلا بیست خط نوشته را در بنر سایت خود قرار دهند ؟! باید اول صفحه ای برای مرجع لینک تهیه کنید و ...
یادش بخیر ،آقای سجادی استاد درس تکنیک های روابط عمومی ( رییس فعلی فدراسیون ورزش های باستانی) می گفت روابط عمومی را یاد بگیرید حتی برای یک بقالی هم می توانید استفاده کنید !
برای سایت های اینترنتی فارسی هم - حتی یک سایت - می شود یک برنامه روابط عمومی نوشت و اجرا کرد. همانطور که هر کسی در رشته تخصصی خود مدعی است ، من هم مدعی هستم با برنامه روابط عمومی علمی مشکل جذب آگهی اینترنتی در سایت های فارسی قابل حل است.
مساله مورد نظر از بسیاری جهات یک مشکل ارتباطی است و فقط با برنامه ریزی ارتباطی قابل حل هست.
این یادداشت صرفا پیش طرح برنامه روابط عمومی برای مساله جذب آگهی در سایت های اینترنتی است که با اطلاعات ناقص نوشته ام تا کاربرد برنامه ریزی روابط عمومی در اینگونه مسایل مشخص شود.
فرایند برنامه ریزی روابط عمومی پنج مرحله اساسی دارد:
1- شناخت مسئله
2- تحقیق درباره موضوع
3- تدوین برنامه عمل
4- اجرای برنامه
5- ارزیابی برنامه
به نظرم تابحال مرحله اول یعنی شناخت مساله به درستی انجام نشده و صرفا اظهارنظر و پیشنهادهای مدیران سایت ها مطرح شده است. تشکیل انجمن تبلیغات اینترنتی هم فقط برای تمرکز نیروی سایت ها در حل مشکل بوجود آمده ، وگرنه یک برنامه روابط عمومی کامل را با دقت و کارآیی بیشتر می توان برای یک سایت خاص نوشت و تنها در مورد مسایل ریشه ای که نیاز به فرهنگ سازی دارد، اقدام به ابجاد تشکل خاصی کرد که یکی از کارهایش فرهنگ سازی برای تبلیغات آن لاین باشد.
بنابر این در گام اول به شناخت مساله می پردازیم و سپس در مورد برنامه عمل برای یک سایت خواهیم گفت.
سوال اول این است که ماهیت مشکل و عوامل ایجاد کننده آن چیست؟
برای شناخت مساله گام اول مرور همین اظهار نظرهای مدیران سایت ها بود و چند نکته ای که خودم اضافه کردم.
آنچه مربوط به خود سایت ها می شود:
- عدم تفکیک بین نقش مدیریت فنی سایت با واحد بازرگانی سایت
- وجود فیلترینگ سایت ها و عدم اطمینان مشتری به وب سایت ها
- نداشتن تعرفه های مناسب و ضوابط مشتری پسند
- مشخص نبودن شخصیت حقوقی وب سایت ها
- عدم ارایه مشاوره و کمک به مشتریان غیرفنی تبلیغات اینترنتی
- غیر متعارف بودن نحوه های پرداخت
- مشکلات فنی سایت ها ( نداشتن طراحی مشتری پسند سایت ها ، ساختار نامناست برای جذب آگهی و ...)
آنچه مربوط به آگهی دهندگان است:
***- عدم شناخت کارفرمایان تبلیغات(روابط عمومی ها و مجریان تبلیغاتی) از قابليت هاي فضاي اينترنت براي تبليغ
***- ابهام در تاثیر گذاری تبلیغات اینترنت بر مخاطبین و ارزیابی آگهی
- ابهام در رتبه بندی سایت ها از نظر جلب بازدیدکننده و مشخصات مخاطبان آن
- تعریف نشدن جایگاه آگهی تبلیغاتی در سیستم مالی سازمان های دولتی
***- عدم توجه آزانس های تبلیغاتی به تبلیغات آن لاین
- پورسانت کم ناشي از تبليغات اينترنتي برای عاملان جذب آگهی
پس از مشخص شدن فهرست دلایل ، اکنون برای مشکلات فنی ، راه حل فنی و برای مشکلات ارتباطی ، راه حل ارتباطی را در نظر می گیریم. نتیجه اینکه : تنها سه گزینه (که با سه ستاره مشخص شده اند) مشکل ارتباطی است.که البته به نظرم مهمترین دلایل همین ها هستند
نکته : ممکن است تمام دلایل فنی باشند و این سوال مطرح شود پس چرا باید از طریق یک فرایند روابط عمومی به این نتایج رسید؟ جواب این است که در این مثال من به مرور صحبت های اخیر بسنده کرده ام . کار درست تر این بود که دقیقا تحقیقی بین آگهی دهندگان انجام گیرد و از نتایج آن همراه با نظر مدیران و صاحبنظران تبلیغات برای تبیین مساله پرداخت.
برنامه عمل برای حل موانع فنی:
در مورد مشکلات فنی ، باید فقط به ابزار فنی و تخصصی پناه برد. خبررسانی و به اصطلاح گرد و خاک خبری نتیجه ای نمی دهد. آنچه مربوط به سایت ها می شود باید ظرف زمانی خاص توسط مدیریت فنی سایت حل شود.
برای حل مشکلات فنی مرتبط با آگهی دهندگان هم باید راهکاری اندیشید. مثلا:
- پورسانت آگهی ها را میتوان بالا برد ، به همین سادگی! چون در مقایسه با مطبوعات و یا ابزارهای دیگر تبلیغات سایت ها هزینه کمتری دارند و امکان رقابت وجود دارد.
- ایجاد سیستم خاص رتبه بندی سایت های اینترنتی و رایزنی برای رسمیت یافتن آگهی ها در سیستم دولتی هم در قالب تشکل مدیران وب سایت ها قابل انجام است و می تواند در دستور کار این تشکل قرار گیرد.
برنامه عمل برای حل موانع ارتباطی:
شاید تا بحال برنامه عمل روابط عمومی که در زمان خاص متعهد کسب نتیجه باشد ، ندیده باشیم ! ولی بر خلاف تصور موجود، برنامه ریزی ارتباطی کاملا عملیاتی و مانند یک پروژه مهندسی ،کاربردی و قابل ارزیابی است.
گرچه هنوز معتقدم برای هر وب سایت ( با توجه به کارکردها و مخاطبین ) باید یک برنامه ارتباطی نوشت، ولی برای شروع می توان این برنامه را به صورت کلی دید و تشکل مدیران سایت ها متولی آن شود ( البته اگر کار جمعی واقعیت پیدا کند).
به زودی ادامه خواهم داد... ( البته اگر بازتاب مثبتی این بحث داشته باشه )
نکته آخر ؛ بازاریابی به جای روابط عمومی !
اما پیشنهاد تبادل آگهی بین سایت ها و روزنامه ها یک پیشنهاد بازاریابی است تا پیشنهادی برای حل مشکل جذب آگهی اینترنتی .
در ذکر تفاوت کار روابط عمومی با رشته بازاریابی همین بس که نتیجه اقدامات روابط عمومی بنیادی تر خواهد بود و هویت مستقل تبلیغات آن لاین را در پی خواهد داشت. این راهکار بازاریابی تبلیغات آن لاین را در سایه تبلیغات رسانه های قرار می دهد و به علاوه مسایل ساده فنی دارد . مثلا آگهی دهنده به مطبوعات اطلاعات مورد نظر خود را در یک کادر آگهی منتشر می کند. آیا مدیران سایت های طرف قرارداد می توانند مثلا بیست خط نوشته را در بنر سایت خود قرار دهند ؟! باید اول صفحه ای برای مرجع لینک تهیه کنید و ...
ستایش یعنی این حسی که دارم
:)