چه کسی خلاق‌تر بود؟

[فاطمه سادات 97]

می‌گویند در یک شرکت بزرگ ژاپنی که تولید وسایل آرایشی را برعهده داشت، یک مورد جالب اتفاق افتاد. شکایتی از سوی یکی مشتریان به شرکت رسید. او اظهار داشته بود که هنگام خرید یک بسته صابون، متوجه شده بود که آن قوطی خالی است. و اما

بلافاصله با تاکید و پی‌گیری‌های مدیریت ارشد کارخانه، این مشکل بررسی و دستور صادر شد که خط بسته‌بندی اصلاح شود و قسمت فنی و مهندسی نیز پیش‌بینی‌های لازم را برای پیش‌گیری از تکرار چنین مسئله‌ای اتخاذ کند.

مهندسان نیز دست به کار شده و راه‌حل پیشنهادی خود را چنین ارائه دادند: پایش (مونیتورینگ) خط بسته‌بندی با پرتو ایکس. خیلی زود سیستم مذکور خریداری شده و با تلاش شبانه‌روزی گروه مهندسان، ‌دستگاه تولید پرتو ایکس و نمایشگرهایی با وضوح بالا نصب و خط مزبور تجهیز گردید. سپس دو نفر اپراتور نیز برای کنترل دائمی پشت آن دستگاه‌ها به کار گمارده شدند تا از عبور احتمالی قوطی‌های خالی جلوگیری کنند.

نکته جالب توجه در این بود که درست همزمان با این ماجرا، مشکلی مشابه نیز در یکی از کارگاه‌های کوچک تولیدی پیش آمده بود. اما آنجا یک کارمند معمولی و غیرمتخصص آن را به شیوه‌ای بسیار ساده‌تر و کم‌خرج‌تر حل کرد: تعبیۀ یک دستگاه پنکه در مسیر خط بسته‌بندی؛ تا قوطی خالی را باد ببرد!

به‌قول محمود معظمی که مخصوصا در دورۀ نوابغ فروش تاکید می‌کند: «تفاوت‌های کوچک، نتایج بزرگ می‌آفرینند.» شما اگر در برابر این مسئله قرار گرفته بودید چه راه‌حلی را در پیش می‌گرفتید؟

[نويد]

ههههههههههه
عجب فکری کرده کلا هزینه ای نکرده