کلیسای درختی یا کتدراله وِجیتاله

[sadaf]

«کلیسای درختی» زیباترین نمونه معماری طبیعی

یک ساختمان، لزوماً نباید یک چیز مرده، خشک و سرد که یک جا ایستاده به نظر برسد. «کلیسای درختی» یا «کتدراله وِجیتاله» ساخته طراح ایتالیایی «جولیانو مائوری» بی شک تحت تأثیرگذارترین اثر معماری طبیعی بر روی زمین است. این کلیسای درختی بر روی دامنه کوه «آرِنا» در حومه «بِرگامو» در شمال ایتالیا قرار گرفته است و ساختار آن مانند قفسی از تیرک‌های چوبی است که طوری قرار گرفته‌اند تا ستون‌های داخلی یک کلیسا را بسازند.

داخل این قفس، مائوری هشتاد نهال ممرز کاشته است. به گفته این هنرمند معمار، در مدت 15 سال سازه‌های حمایت کننده این نهال‌ها کم کم پوسیده و از بین خواهند رفت و ممرزها رشد کرده و یک کلیسای جامع کاملا طبیعی را به وجود می‌آورند.
مائوری در اواخر سال 2001 این کلیسا را پایه گذاری کرد اما خود در سال 2009 درگذشت؛ ساخت این کلیسا در سال 2010 به پایان رسید و حالا این کلیسا، بنای یادبود زنده‌ای برای قدردانی از کار مائوری به شمار می‌رود.
این کلیسای جامع درختی، شامل 42 ستون است که یک باسیلیکا را با 5 راهرو تشکیل می‎دهند. در این پروژه، از 1800 تنه درخت کاج و 600 شاخه درخت شاه بلوط استفاده شده که به هم توسط 6000 متر شاخه فندق، به روش‌های سنتی و محلی بافت و تنیدن بسته شده‌اند. با رشد درختان ممرز، آن‌ها سقفی طبیعی را تشکیل خواهند داد.
این کلیسای جامع 650 متر مربع زیربنا دارد و ساخت آن ماه‌ها طول کشیده است. کلیسای جامع درختی حدود 28 متر طول و 24 متر عرض دارد و بلندی آن بین 5 تا 21 متر متفاوت است.