ایران رمان

نخود همه آش

شب دراز است قلندر بيدار

رم کردی باز

ز گهواره تا گور دانش بجوی.

یکی را میدهی صدگونه نعمت / یکی را نان جو آلوده در خون .

نابرده رنج گنج میسر نمی شود ............مزد ان گرفت که جان برادر کار کرد

دیگ به دیگ میگه روت سیاه !!

هرچه دیده بیند دل کند یاد

دارندگی و برازندگی

یه سوزن به خودت بزن بعد یه جوال دوز به دیگران