گویی ما همه بازیگر شده ایم!!!!

[sadaf]

*مرد هر روز دیر سر کار حاضر می شد، وقتی می گفتند : چرا دیر می آیی؟*



*جواب می داد: یک ساعت بیشتر می خوابم تا انرژی زیادتری برای کار کردن داشته

باشم، برای آن یک ساعت هم که پول نمی گیرم !*



*یک روز رئیس او را خواست و برای آخرین بار اخطار کرد که دیگر دیر سر کار نیاید

. . .*

------------------------------



* ** مرد هر وقت مطلب آماده برای تدریس نداشت به رئیس آموزشگاه زنگ می زد تا

شاگرد ها آن روز برای کلاس نیایند و وقتشان تلف نشود*



*یک روز از پچ پچ های همکارانش فهمید ممکن است برای ترم بعد دعوت به کار نشود .

. .*

-----------------------------



*مرد هر زمان نمی توانست کار مشتری را با دقت و کیفیت ، در زمانی که آنها می

خواهند تحویل دهد، سفارش را قبول نمی کرد** و عذر می خواست*



*یک روز فهمید مشتریانش بسیار کمتر شده اند . . .*

------------------------------



*مرد نشسته بود . دستی به موهای بلند و کم پشتش می کشید*



*به فکر فرو رفت . . .*



*باید کاری می کرد . باید خودش را اصلاح می کرد !*



*ناگهان فکری به ذهنش رسید . او می توانست بازیگر باشد :*



*از فردا صبح ، مرد هر روز به موقع سرکارش حاضر می شد، کلاسهایش را مرتب تشکیل

می داد، و همه ی سفارشات مشتریانش را قبول می کرد!*



*او هر روز دو ساعت سر کار چرت می زد!*



*وقتی برای تدریس آماده نبود در کلاس راه می رفت، دستهایش را به هم می مالید و

با اعتماد به نفس بالا می گفت: خوب بچه ها درس جلسه ی قبل را مرور می کنیم !!!*



*سفارش** **های** **مشتریانش** را قبول می کرد اما زمان تحویل بهانه های

مختلفی می آورد تا کار را دیرتر تحویل دهد: تا حالا چند بار مادرش مرده بود، دو

سه بار پدرش را به خاک سپرده بود و ده ها بار به خواستگاری رفته بود . . .*



*حالا رئیس او خوشحال است که او را آدم کرده ، مدیر آموزشگاه راضی است که استاد

کلاسش منظم شده و مشتریانش مثل روزهای اول زیاد شده اند!!!*



*اما او دیگر با خودش «صادق » نیست.*



*او الان یک بازیگر است . همانند بقیه مردم!!!*