۱۸-۱۲-۹۶، ۱۲:۳۵ ب.ظ
روزنامه اعتماد: پويش «ارمغان» سال گذشته با همكاري معاونت امور زنان و خانواده رياستجمهوري آغاز شد و توانست ٢٥٠ زنداني زن كه به دليل جرايم غيرعمد (عمدتا مالي) در زندان بودند را آزاد كند. امسال قرار است اين پويش با نام «زندان جاي مادران نيست» كار خود را ادامه دهد. به سراغ اطهره نژادي، معاون برنامهريزي و نظارت راهبردي معاونت امور زنان و خانواده رياستجمهوري كه يكي از بانيان اين پويشهاست رفتهايم تا در گفتوگويي چرايي شروع اين كار و برنامههاي آتي را بپرسيم.چه چيزي باعث شد كه به فكر زنان زنداني محكوم ناشي از جرايم غيرعمد باشيد و از سال قبل پويش ارمغان و «زندان جاي مادران نيست» را اجرايي كنيد؟در دولت يازدهم ما با توجه به وظيفه سازماني معاونت سعي كرديم كه همه اقشار و گروههاي زنان را در برنامهريزيها و سياستگذاري معاونت ببينيم كه از جمله زنان زنداني هم از آن اقشاري بودند كه بايد به آنها توجه ميكرديم. معاون رييسجمهور كه در آن زمان خانم مولاوردي بودند و در سفرهاي استانيشان گاهي از زندانها بازديد ميكردند و خود من هم به زندانها رفتم و وضعيت را از نزديك مشاهده كردم.اطلاعات، پژوهشها، كارها و تجربياتي را كه از دستگاههاي مختلف به ما ميرسيد ،بررسي كرديم و ديديم در برخي مواقع زناني كه دچار جرايم غير عمد شدهاند، اكثرا هم جرايم مالي است و معمولا هم براي خودشان نيست و شايد حتي براي همسرانشان چك كشيده بودند، زنان دربندي هستند كه نبودنشان در خانوادههايشان باعث ضربه خيلي زياد به بنيان خانواده شده و فرزندان اينها دچار سردگمي هستند و به هرحال مادر به عنوان محور خانواده حضور ندارد. ما در يك بررسي خيلي جامع متوجه شديم كه بايد درمورد كل زندانيان كشور كاري كنيم و آن كار اين است كه براي اينكه زنان زنداني، مخصوصا زناني كه همسرانشان هم در زندان هستند كمتر آسيب ببينند، گاميبرداريم. از اين رو با انجمن حمايت از خانوادههاي زندانيان موافقتنامه همكاري بستيم.اين انجمن به عنوان يك انجمن غير دولتي توانمندسازي اقتصادي خانوادههاي زندانيان را آغاز كرد. در پروژه مشتركي كه داشتيم در چند استان كشور به ويژه استانهايي كه زندانيان بيشتري داشتند كار را شروع كرديم تا بتوانيم توانمندسازي اقتصادي را به خانوادههاي زندانيان ببريم. در بخش دوم كار زنان زنداني بودند كه همانطور كه در ابتداي صحبتهايم گفتم، نبودن آنها در خانه به خانواده آسيب ميرساند. نكته ديگر اين است كه اغلب اين زنان به دليل عدد و رقم نسبتا پاييني نسبت به آقايان در زندان هستند.در نتيجه فكر كرديم كه اين كار را با كمك خود مردم و با استفاده از فرهنگ نيكوكاري مردم جلو ببريم. با ستاد ديه وارد مذاكره شديم و در سال گذشته تفاهمنامهاي را با آنان منعقد كرديم كه كمپين «ارمغان آزادي» را براي سال اول در سال گذشته اجرا كرديم. براي اين كمپين دوستان همه كمك كردند، هم مردم و نيكوكاران وارد كمك شدند وهم معاونت از ظرفيت تسهيلگري و ترويج خود استفاده كرد، جمعيت هنرمندان هم براي انجام اين كار به ما پيوستند و خلاصه همه كمك كردند تا بتوانيم كار مثبتي را در اين زمينه انجام دهيم.
برای هر دردی دو درمان است:
سکوت و زمان
سکوت و زمان