طنز: باتری‌به‌باتری با احمدی‌نژاد

[fatemeh . R]

پوریا عالمی در روزنامه شرق نوشت:

من میدون هستم، میدون دوم، عاشق سوفیا. اما جسارت ندارم و همه بدبختی من هم همین است که جسارت ندارم. چون جسارت ندارم، نه توانسته‌ام شغل پیدا کنم، نه توانسته‌ام دکتر بشوم. نه توانسته‌ام از شهرمان بیایم پایتخت. نه توانسته‌ام معروف شوم. نه توانسته‌ام بابای سوفیا را خام کنم که سوفیا را بدهد به من. نه توانسته‌ام حالا که همسر سوفیا نشدم فامیل سوفیا بشوم مثلا و یکی از توی فامیل ما، یکی توی فامیل آنها را بگیرد. نه توانسته‌ام مدیرعامل شرکت باباش بشوم. نه توانسته‌ام باباش را بکنم مدیرعامل یک شرکت صوری. نه توانسته‌ام پول‌وپله به‌هم بزنم. نه توانسته‌ام دکل بخورم، نه زمین، نه آپارتمان. نه پول مردم، هیچی. می‌دانید چرا؟ فقط به یک دلیل. به این دلیل که جسارت ندارم. عرض می‌کنم چرا.

علی مطهری، نماینده مجلس، گفته: «به نظر من علاوه‌براینکه احمدی‌نژاد باید در زمینه تخلفات مالی بازخواست شود، باید درباره حوادث سال ٨٨ محاکمه می‌شد که نشد و ظاهرا یک نوع ارفاق درباره او وجود دارد. دلیل این ارفاق ممکن است به‌خاطر جسارت او باشد و به‌خاطر همین ملاحظات هم این موضوع بررسی نشده است؛ اگرچه به نظر من این ملاحظات پذیرفته و منطقی نیست».

می‌بینی سوفیا. ما دوبله پارک می‌کنیم؛ چون جسارت نداریم، هم جریمه‌مان می‌کنند، هم ماشینمان را می‌خوابانند. یک قاب بدون‌مجوز می‌زنیم به دیوار، هم جریمه می‌شویم، هم خانه را می‌خوابانند. اسب‌سواری کنیم، هم اسب‌مان جریمه می‌شود، هم اسبمان را می‌خوابانند. فقط هم به همین دلیل که جسارت نداریم.

اگر یک نوک سوزن از جسارت آقای احمدی‌نژاد را داشتیم، نه تا حالا جریمه می‌شدیم، نه چیزی‌مان - مثل بخت و اقبال - خوابیده بود.

سوفیا من کشف کردم چون جسارت ندارم، نه می‌توانم با تو ازدواج کنم، نه کاندیدای ریاست‌جمهوری شوم. بهتر است بروم پیش آقای احمدی‌‌نژاد و جسارت باتری‌به‌باتری کنم تا مشکلم حل شود و دیگر نخوابم.