معنای توحید.....

[frhad32]

واژه "توحيد" به چه معنی است و توحيد شامل چه چيزهائی می شود؟

واژه توحيد بر وزن تَفعيل، مصدر مزيد از باب تفعيل است و از مصدر وَحد درست می شود. وَحد بمعنی يکی بودن است و " توحيد" بمعنی: يکی نمودن. مثلاً دوتا يا چند تا مغازه داريم، هنگاميکه آنها را روی هم می ريزيم و يکی مي کنيم اين " توحيد" ناميده می شود. يا مثلاً هنگاميکه خدای باران، خدای خورشيد، خدای ماه، خدای تهيدستان، خدای توانگران و غيره داريم و همه آنها را يکی ميکنيم (يعنی ميگوئيم خدای همه آنها يکی است) اين " توحيد" ناميده می شود. همينطور در زمينه های ديگر، هر گاه دو يا چند چيز را يکی ميکنيم، اين توحيد است و توحيد ناميده می شود.

واژه " توحيد" و همينطور فعل از آن در قرآن نيامده است. دوران ظهور اسلام، دوران بت پرستی و اعتقاد به خدايان بوده است. قرآن با جملاتی مانند: " لا اله الاّ الله"، "لا اله الاّ هو"، إنّ إلهکم اله واحد"، شعار نفی خدايان متعدد و وجود يک خدا را داده است. کسانی واژه توحيد را که بمعنی "يکی نمودن" بوده، بعنوان معنی ضمنی و تلويحی جملات مزبور که در قرآن آمده است بکار برده اند. که بطور ضمنی و تلويحی معنی يکی نمودن خدايان (يعنی اعتقاد به يک خدای يگانه برای همه چيز) را می داده است. (واژه های اتحاد، متحد و وحدت نيز از خانواده واژه توحيد هستند. واژه موحد نيز اسم فاعل از همين واژه توحيد است بمعنی "يکی کننده"، اين واژه نيز در قرآن نيامده است).

اينکه توحيد شامل چه چيزهائی ميشود پاسخ آن اينست که: توحيد در قرآن نيامده است. ما در قرآن مسئله ای بنام توحيد برای يکی نمودن کسی يا چيزی نداريم. در رابطه با خداوند نيز چنانکه برخی از جملات قرآن را ديديم، نفی خدايان متعدد و اعتقاد به يک خدا بود نه يکی نمودن خدايان. آنچه در انبوهی از آيات قرآن در زمينه زندگی فردی و اجتماعی هست اينست که هر کسی دنبال منافع خود است. دين منافع مشخص می کند. دين به ما ميگويد که نفع ما (در رابطه ما با ديگران) در"حق و قسط و عدل" است، (يعنی اگر بر مبنای حق و قسط و عدل با ديگران رفتار و معامله کنيم بسود ماست. در غير اينصورت بزيان ماست). در زمينه کارهای فردی نيز سود و زيان ما را مشخص ميکند. مثلاً می گويد مشروب زيان دارد (يعنی ننوشيدن آن بسود ماست)، روزه به سود ماست، پرستش خدا بسود ماست، قرض دادن به خدا مال ما را زياد می کند (يعنی بسود ماست)، کشته شدن در راه خدا از اين برخوداريها در روز رستاخيز برخوردار می شويم (يعنی کشته شدن در راه خدا بسود ماست)، نماز فلان کارائی را برای ما دارد (يعنی بسود ماست)، و همينطور در رابطه های گوناگون.