گفت وگو با کربلا...

[خانوم معلم]

مِثْلِ عبّٰاسْ كَسْي هَسْت دِلٰاوَرْ بٰاشَدْ
بٰاْ هَمِهْ تِشْنِگي اَشْ يٰادِ بَرٰادَرْ بٰاشَد
مِثْلِ عَبّٰاسْ كَسيْ هَسْت كِهْ سَقّٰا بٰاشَدْ
جِگَرِ سُوخْتِه اشْ حَسْرَتِ دَرْيٰا بٰاشَدْ
مِثْلِ عَبّٰاسْ كَسْيْ هَسْتْ اَبٰابيلْ شَوَدْ
بٰالُ و پَرْ سُوخْتِه،هَمْسٰايِه جِبْريلْ شَوَدْ
هيچْ كَسْ مِثْلِ اَباالْفَضْلِ وَفٰادٰارْ نَبُودْ
لٰايِقِ تَشْنِگيُ و اِسْمِ عَلَمْدٰارْ نَبُودْ
هَرْ كَسْي خْوٰاسْت كِهْ فَرْدٰا بِه شَفٰاعَتْ بِرِسَدْ
يٰا اَباالْفَضْلِ بِگُوييدْ بِه سَلٰامَتْ بِرِسَد!

[Ar.chly]

گُفْتً: اًول خُودِتو دُرسْت کُن بِعدٌ بُروُ هِیئت!!!!
خَندیدَم وُ گُفْتَم: چِ بامزه، پَس بایدْ بِه مَریضْ بِگیمْ اول سالِمْ شوً بَعد برو پیشِ دُکتُر..!


حُسِيّنْ جان...
نزدِ طبیبْ رَفْتمُ و دَرمان، تو را نوشت....
یِک کَربــلا مَـرا ببَریْ خًـوب مٍی شَوَمْ ....

[Ar.chly]

اینو میزارم ب عشق همه نوکرای اقام اباعبدالله






[highlight=#ffffff]✘بیابونم که باشی ✘[/highlight]
[highlight=#ffffff]❂ حســــــــــــــــــــــــین ❂ آبادت میکنه...[/highlight]
[highlight=#ffffff]مثه ✘کربلا ✘..[/highlight].

[Ar.chly]

محرم که می شود...

دل خیلی ها وسعت می گیرد ، بی نهایت می شود
به بهانه ی غم بی نهایت تو

[Ar.chly]

گوش کن ...
چه خوش ترنمی دارد در تپیدن !
نمیتپد ؛
حسین حسین میکند ...

[Ar.chly]

از اعجاز تو همین بس که نامت را میبرم
دل سنگم آب میشـــــود ....
حسیـــــــــن (ع)

[خانوم معلم]

سلام میدهم و دلخوشم که فرمودید :

هر آنکه در دل خود یاد ماست زائر ماست ..!

صل الله علیک یا حسین (ع)

[خانوم معلم]

ﻣــﺎ ﺗﺸﻨـــﻪ ﯼ ﻋﺸﻘﯿــــﻢ ﻭ ﺷﻨﯿــــﺪﯾﻢ ﮐﻪ
ﮔﻔﺘﻨــــﺪ . . . .


ﺭَﻓــــﻊ ﻋَﻄــﺶ ﻋﺸــــــﻖ ﻓﻘــﻂ ﻧـﺎﻡ " ﺣﺴﯿــــــــــﻦ"
ﺍﺳﺖ . . .

[خانوم معلم]

این تناقض تا ابد شیرین ترین مرثیه است...


سرترین آقای دنیا را خدا "بی سر" گذاشت...

[خانوم معلم]

آب خوردم ، زیرِ لبـ ـــــ گفـ ـــــتم سلامـ ـــــی بر حسیـ ـــــن(ع)

بیمـ ـــــه ی اربابـ ـــــ شد جانم ، از آن یک جرعـــــ ـــــه آب