نشت وریدی در بیماران عدم نعوظ شایع است؟
در بررسیهای به عمل آمده بر روی بیمارانی که دچار بیماری عدم نعوظ هستند، بدین معنی که توانایی نعوظ را اصلا ندارند، نشت وریدی یکی از علتهایی بود که به فراوانی در بیماران دیده میشود و در مقابل سایر علت ها، بیشترین فراوانی را داشت. به زبان ساده تر، در افرادی که دچار بیماری عدم نعوظ هستند. احتمال زیادی برای وجود نشت وریدی وجود دارد و میتوان گفت نشت وریدی یکی از علتهای شایع در بیماری عدم نعوظ مردان میباشد.
چگونه نشت وریدی را تشخیص میدهند؟
۱. سونوگرافی رنگی (کالر داپلر) از رگهای
آلت باتزریق پاپورین
در افرادی که داروها اثربخش نمیباشند، انجام سونوگرافی رنگی از عروق
آلت تناسلی توصیه میشود. در سونوگرافی رنگی علاوه بر ارزیابی بافت اسفنجی اجسام غاری که مسئول ایجاد نعوظ و سفتی
آلت هستند، رگهای ورودی (سرخرگها یا شریان ها) و رگهای خروجی (سیاه رگها یا وریدها) نیز بررسی میشود. برای اینکه نعوظ سفت و پایداری ایجاد شود، بایستی شریانها باز بوده و خون را به میزان کافی وارد اجسام غاری
آلت نمایند و از طرف دیگر وریدها که مسئول خارج کردن خون از
آلت هستند، بسته شوند تا خونی که وارد بافت اسفنجی
آلت شده، در
آلت تجمع یافته و باعث بزرگ شدن
آلت و ایجاد نعوظ و سفتی کامل و ماندگار
آلت گردد.
در صورتی که خون به میزان کافی وارد نشود (به دلیل تنگی شریان ها) یا خون وارد شده در
آلت حفظ و تجمع نیابد (بدلیل نشت وریدی)، ما شاهد نعوظ مناسبی برای شروع یا تداوم رابطه
جنسی نخواهیم بود. تنگی شریانی غالبا در در افراد مسن، سیـ ـگاری، دیابتی، غیر فعال، دارای کلسترول بالا و …. دیده میشود.
۲. کاورنوزوگرافی
در صورت اثبات نشت وریدی در سونوگرفی رنگی (کالر داپلر)، برای بیمار درخواست کاورنوزوگرافی میشود. در این عکس رنگی با تزریق سرم حاوی مادهی رنگی به داخل بافت اسفنجی
آلت، وریدهایی که خون از آنها نشت میکند، مشخص شود.