۲۳-۱۰-۹۶، ۰۴:۴۴ ق.ظ
روزنامه خراسان -سمیه محمدنیا حنایی : این روزها بوی زمستان در کوچه پس کوچه های پر از دود شهر پیچیده است. درختان با تمام دارایی شان، با همان برگ های زرد و سرخ به استقبال سرما میروند. انگار برگ ریزان درخت ها، شادباشی برای خوش آمدگویی به زمستان است و دیگر زمانی تا عریانی درختان نمانده، پس باید این فرصت را غنیمت شمرد. درست مانند هفته های آخر شهریور که احساس می کردم فرصت تعطیلات سبز تابستان را برای گشت وگذار از دست داده ام؛ این روزها هم فکر می کردم حسرت یک گردش پاییزی بر دلم می ماند.
به همین دلیل دنبال جایی می گشتم، تا بتوانم بیشترین بهره را از این مناظر نارنجی و طلایی ببرم. جنگل، در بهار دلربا و فرح بخش و در تابستان دنج و دلچسب است، اما در پاییز اغواگر می شود. با خودم فکر کردم تا همه گنجینه درختان به غارت نرفته اند و فرصتی هست، باید به جنگل رفت. امروز می خواهم به دیدن انبوه درختان سر به فلک کشیده ای بروم که نقاش خزان ، برگ هایش را آتشین رنگ آمیزی کرده است. جنگل سر به فلک کشیده «راش» در پای کوه «خرونرو» که از مقصدهای منحصربه فرد برای گردشگری پاییزی است. در این گزارش از کم و کیف سفر به آن جا برایتان خواهم گفت.
مسیر حرکت به جنگل «راش»
جنگل«راش» یا همان «مرسی سی» باقی مانده جنگل وسیع «هیرکانی» است، که حدود 40 میلیون سال قدمت دارد. برای رسیدن به این افسونگر رویایی باید به سمت «دو دانگه» از بخش های «ساری» حرکت کنیم. مشهد را به سمت ساری ترک می کنیم، اما نرسیده به این شهر، درست بعد از «کیاسر»، وارد جاده فرعی می شویم و به سوی روستای «سنگده» تغییر مسیر می دهیم. راه اصلی به طرف جنگل از ساری می گذرد. اما گذشتن از این میانبر، یک تیر است و چند نشان.
نخست این که راه رسیدن به «سنگده» یک مسیر کوهستانی زیبا و دلنشین است. دوم این که با کمک راه میانبر، حدود یک ساعت و نیم از زمان رانندگی کم می شود و در مصرف سوخت نیز صرفه جویی می کنیم.
برای هر دردی دو درمان است:
سکوت و زمان
سکوت و زمان