خاتمه حرف های درگوشی
این مساله بیشتر مخصوص به محیط های کاری کشور ماست. کافی است کمی بیشتر با تلفن صحبت کنید، کمی زود سر کار بیایید، کمی دیرتر محل کار را ترک کنید، خوشحال یا غمگین باشید و کم یا زیاد غذا بخورید همگی فرصتی برای تولد شایعات و حرف های درگوشی افراد بیکار است! در مقابل این حرف ها اصلا سکوت نکنید. به محض شنیدن چنین حرف هایی، مستقیما سراغ فرد مورد نظر بروید و حرفی را که شنیده اید، بیان کنید و از او توضیح بخواهید.
اما اگر منبع خبر برای شما مشخص نیست، بدون این که عصبی شوید چون قصد آنها دقیقا همین موضوع است در شرایط مناسب که همه همکارها وجود دارند، موضوع را مطرح کرده و به واکنش و حرف های دیگران توجه کنید. سپس درباره موضوع مطرح شده بدون این که به عنوان مقصر توضیح بدهید، در چند عبارت توضیحاتی ارایه کنید که دیگران را از اشتباه دربیاورید. محدوده روابط تان با دیگران را تعریف می کنید و توضیح می دهید که رفتار و کارهای شما هیچ ارتباطی به دیگران نداشته و نباید به کسی توضیحی بدهید. این خطر قرمز را برای خود و دیگران به خوبی و پررنگ مشخص کنید.
شنونده خوبی باشید
اگرچه در چند نکته قبل اشاره شد که زمان بندی را فراموش نکنید و نگذارید وقت تان را بگیرند، اما گاهی برای دوستانی که برای آنها ارزش قائل هستید، وقت بگذارید و حرف و درد دل های آنها را بشنوید. بخشی از برقراری ارتباط موثر با دیگران، شنیدن حرف های آنها، حتی بدون ارایه راهکار یا اظهارنظر است. گاهی افراد فقط دوست دارند با کسی صحبت کنند تا سبک شوند.
همراه باشید
گاهی همکاران تصمیم جمعی برای یک موضوع می گیرند، برای مثال نسبت به رفتار نادرست مدیر، حجم کاری بالا و عدم تناسب آن با حقوق دریافتی، تغییر ساعت کار و کیفیت غذای ارائه شده اعتراض هایی دارند. ممکن است شما دوست نداشته باشید در جمع های اعتراضی شرکت کنید، اما کنار کشیدن شما از یک تصمیم جمعی، اولین نقطه جدا شدن شما از جمع و آسیب دیدن رابطه شما و دیگر همکاران است. بنابراین اگر اهل جار و جنجال و شورش هم نیستید، اما به شکلی هوشمندانه با دیگران همراه شوید، برای مثال شما هم حاضر شوید و به قدری که به جایگاه و شرایط کاری خودتان ضرری وارد نمی شود، صحبت کنید.
با دیگران مرتبط باشیم
براساس آمار مرکز تحقیقات کار و روان شناسی «گالوپ» افرادی که از کار در محیط کاری شان لذت برده و با همکاران شان ارتباط مناسبی دارند، راندمان کاری شان نسبت به افرادی که در این شرایط نیستند، تا هفت برابر بیشتر است. بنابراین روابط بین فردی در اجتماعی که حضور داریم، بیش از آنچه تصور می کنید روی ساختار ذهنی، نحوه عملکرد، موفقیت یا شکست و در نتیجه بازده کاری ما تاثیر دارد. به نظرتان باز هم می توانیم به تنهایی زندگی کنیم؟ اصلا آمار و ارقام را کنار بگذاریم و به مساله روابط بین افراد از بعد احساسی- عاطفی نگاه کنیم.
به این سوال صادقانه جواب دهید: اگر مساله ای غمگین تان کرده باشد، تا چه مدت می توانید به تنهایی بار آن را به دوش کشیده و با کسی حرف نزنید؟ اگر صادقانه به سوال جواب داده باشید، پاسخ تان منفی است. پس ما، موجوداتی اجتماعی هستیم. شاید به همین دلیل افرادی که روابط اجتماعی بیشتر و مناسب تری با دیگران دارند از سلامت روان بیشتری برخوردار هستند.