۱۱-۰۲-۰، ۱۱:۳۸ ق.ظ
برترینها: اوّل ماه مه، روز کارگر است. روز مهمی است. روز قدردانی از قشری از جامعه است که برای یک لقمه نان، از عمر و جان خود مایه میگذارند.
در هیچ جای تاریخ، برای هیچ طبقه فرودستی، حقوق مدنی آسان به دست نیامد. خونها ریخته شدند، جانها باخته شدند.
برای حقوق کارگری هم هیچ چیز آسان کسب نشد.
همه چیز از زمانی آغاز شد که اتحادیههای کارگری آمریکا در ۱۸۸۴ تصمیم گرفتند مدت کار روزانه کارگران را به ۸ ساعت در روز تقلیل بدهند.
بعد از ۲ سال کشمکش با کارفرمایان و مخالفت آنها، سرانجام تصمیم بر این گرفته شد که به علامت اعتراض، اوّل ماه مه ۱۸۸۶، کارگران آمریکا اعتصاب کنند.
اول مه روز مناسبی بود، چون در سنت کارگری در چنین روزی قراردادها از نو منعقد میشدند.
بالغ بر ۳۴۰ هزار کارگر به این جنبشی اعتراضی لبیک گفتند. در شیکاگو، این اعتصاب در پارهای از کارخانهها از اوّل مه فراتر رفت.
۳ مه ۱۸۸۶، طی یک تظاهرات، ۳ کارگر کارخانه چوب مک کورمیک کشته شدند.
در هیچ جای تاریخ، برای هیچ طبقه فرودستی، حقوق مدنی آسان به دست نیامد. خونها ریخته شدند، جانها باخته شدند.
برای حقوق کارگری هم هیچ چیز آسان کسب نشد.
همه چیز از زمانی آغاز شد که اتحادیههای کارگری آمریکا در ۱۸۸۴ تصمیم گرفتند مدت کار روزانه کارگران را به ۸ ساعت در روز تقلیل بدهند.
بعد از ۲ سال کشمکش با کارفرمایان و مخالفت آنها، سرانجام تصمیم بر این گرفته شد که به علامت اعتراض، اوّل ماه مه ۱۸۸۶، کارگران آمریکا اعتصاب کنند.
اول مه روز مناسبی بود، چون در سنت کارگری در چنین روزی قراردادها از نو منعقد میشدند.
بالغ بر ۳۴۰ هزار کارگر به این جنبشی اعتراضی لبیک گفتند. در شیکاگو، این اعتصاب در پارهای از کارخانهها از اوّل مه فراتر رفت.
۳ مه ۱۸۸۶، طی یک تظاهرات، ۳ کارگر کارخانه چوب مک کورمیک کشته شدند.
از یهـ جاییـ بهـ بعدـ اگر نریـ خـــــری !