معرفی فیلم بی خوابی "Insomnia"

[!aryana!]

[highlight=#fafafa]

نام فیلم: بی خوابی

محصول:آمریکا-کانادا
سال تولید:2002
مدت زمان:118دقیقه
ژانر: جنائی-رازآلود-هیجانی
IMDB Rate:7.2
کارگردان:کریستوفر نولان
فیلم نامه:هیلاری ستینز(بر اساس طرحی از نیکولاس فروبینوس-اریک شولدبرگ)
تهیه کنندگان:جورج کلونی-کیم روث-ادوارد مک دانل
آهنگ ساز:دیوید جولیان
فیلم بردار:پیفستر

بازیگران:
آل پاچینو در نقش ویل دورمر
رابین ویلیامز در نقش والتر فینچ
هیلاری سوآنک در نقش الی بور
الیور زِمِن در نقش پیلوت

افتخارات:
نامزد دریافت جایزه بهترین فیلم نامه از مراسم ادگار آلن پو
نامزد دریافت بهترین بازیگر نقش اول زن از مراسم امپایر
نامزد دریافت بهنرین فیلم خارجی(آمریکائی) از فستیوال فیلم روبرت

داستان:
جنازه دختری ۱۹ ساله‌ که توسط شخصی مورد آزار جنسی قرارگرفته بصورت برهنه در منطقه ای در آلاسکا پیدا میشود...افسری بنام ویل دورمر عازم آلاسکا میشود برای بررسی و پیگیری پرونده,در این بین در حین دستگیری قاتل ویل دورمر همکار خود را به اشتباه مورد هدف گلوله قرار داده و میکشد,حال روز به روز پیچیدگی حل پرونده و هیچنین عذاب وجدان دورمر مبنی بر پنهان کردن قتل وی را در تنگنای شدیدی قرار میدهد تا جائی که وی دیگر توان خوابیدن را از دست میدهد تا جائی که...

درباره فیلم:
بی خوابی بازسازی آمریکائی نخستین فیلم بلند فیلم ساز جوان نروژی(EriK SkJoldbJaerg) با همان نام بی خوابی در سال 1997 است...البته تهیه کنندگان فیلم نسخه بازسازی شده فیلم را به "اریک اسکیولدبیارگ"پیشنهاد کردند ولی وی نپذیرفت و در نهایت نولان برگذیده شد,البته دومین اثر نولان آنچنان مانند اثر اولش(MeMenTo) به موفقیت نرسید نه در میان منتقدین نه در میان تماشاگران(طوری که در هیچ کدام از مراسم معتبر مانند اسکار و گلدن گلاب و بافتا در هیچ رشته ای که برنده نشد هیچ! نامزد هم نشد...!!) و روی هم رفته فقط بازی آل پاچینو در طول فیلم است که تماشاگر را راضی میکند از انتخاب و تماشای فیلم...!!!(شاید بشود اسمش را فیلم آل پاچینو محور گذاشت!!!!!)
البته ویژگی جالبی که بی خوابی دارد,شخصیت پردازی کاراکتر ها است بطوری که روی هم رفته شخصیت پردازی ندارد!! و در باره دو شخصیت اصلی داستان(دورمر-فینچ) هیچ نمیگوید و ما درباره گذشته,خانواده,...آنها چیزی نمیدانیم شاید بشود گفت آنها ناشناس هائی آشنا هستند...!!!! ولی در عوض به جای شخصیت پردازی در طول فیلم,نولان به کاوش در درون آشفته و پریشان ویل دورمر می پردازد و در فضائی گُنگ و دلهره آور و ناآشنا رهایش می کند...ضرب آهنگ یکدست و سنجیده تصویر های شکل دهنده این فضا و آن چه درآن روی میدهد تماشاگر را وادار میکند همسان با شخصیت اصلی داستان از ابتدا تا انتها فیلم آنچه را بر روی پرده روی میدهد دنبال کند(همان جریان آل پاچینو محور بودن فیلم) و این ارزش کمی برای یک فیلم نیست!

در پایان به دوستان توصیه می شود فرصت دیدن این فیلم زیبا را از دست ندهند
دوستدار شما
آرا

[/highlight]