۲۵-۰۴-۰، ۱۰:۰۴ ق.ظ
برترینها: مونا فرجاد، بازیگر سینم ا، تئاتر و تلویزیون اخیرا در صفحه شخصی خود در اینستاگرام، نمایشهای کوتاهی را با عنوان «تک گوییهای زنانه» منتشر میکند. این اجراهای تئاتری کوتاه که به صورت مونولوگ، انتهای هر هفته منتشر میشوند، به ترتیب حروف الفبا و با هنرمندی فرجاد، به نوعی همراه با آموزش ادبیات عامیانه نیز همراه شده است.
این بازیگر درباره ایده اجرای این نمایشها در صفحه شخصیاش به ایسنا میگوید: «در آغاز شیوع کرونا تصورم این بود این ماجرا خیلی زودتر از اینها به پایان میرسد و زندگی به حالت عادی برمیگردد، ولی متاسفانه همچنان ادامه دارد و، چون شخصا به عنوان تماشاگر یا بازیگر جرات ندارم در سالنهای نمایش حضور داشته باشم و اگر هم قرار باشد واکسیناسیونی انجام شود، سالنهای تئاتر خیلی دیرتر از آنچه فکر میکنیم به رونق قبلی برمیگردد، تصمیم گرفتم برای رفع دلتنگی خودم برای تئاتر، این کار را انجام بدهم. فکر کردم همانطور که من دلتنگم، شاید بتوانم به رفع دلتنگی بسیاری از دوستانی که در صفحه مجازی با من همراه هستند، کمک کنم.»
در پاسخ به این سؤال که چرا از فضای اینستاگرام برای کار خود استفاده کرده است گفت: به نظر من اینستاگرام فضایی را ایجاد کرده تا هر نفر برای خود رسانهای داشته باشد و بر اساس آن نظرات، اعتقادات و حتی زندگی روزمره خود را به تصویر بکشد و به مردم نشان دهد. یکی از اهداف این تکگوییها یادآوری واژگان عامیانهای است که در قدیم مورد استفاده بوده و امروز کمی به دست فراموشی سپرده شده و، چون من ترجمه این واژگان را در پایان هر پست مینویسم، یک هدف آموزشی هم دارد. شاید مخاطب کمی باید جست و جو کند و پایین پست، معنای کلمات را بخواند تا کلماتی را که فراموش شده به یاد آورد.
دامون قنبرزاده (منتقد سینم ا) در اینستاگرام خود نوشت: «مونا فرجاد نشان داد میتوان در میان بیذوقیها و محدودیتها، آستین بالا زد و چیزی جذاب به وجود آورد. او با ایدهای بینظیر، چنان فضای اینستاگرام را به نفع خودش تغییر داد که حالا میتوان گفت به نوعی ستارهی فضای مجازی دوران کرونازده است. ایدهی محشر او که مونولوگخوانی براساس حروف الفباست، یک تئاتر تکنفرهی تأثیرگذار است که نهتنها جنبهی طنز و سرگرمی دارد، بلکه با چرخیدن در میان واژههای عامیانه، قدیمی و حتی فراموششدهی فارسی، نمونهای بینظیر از فرهنگ لغات برای مخاطب فراهم میکند که فوقالعاده لذتبخش و آموزنده است. هم فال، هم تماشا.
فرجاد کار پرچالشی را انتخاب کرده است. او باید کل مونولوگش را هر بار براساس یک حرف الفبای فارسی، کنار هم ردیف کند و این چینش جوری باید اتفاق بیفتد که هم از قانون بازی تخطی نکرده باشد و هم در عین حال با کنار هم چیده شدن این واژهها، معنا و در نهایت داستان درستی شکل بگیرد که برای بیننده قابل فهم باشد. او با چیرهدستی هر بار در قالب یک شخصیت فرو میرود و با دمدستیترین چیزها، فضای موردنظرش را برای رسیدن به هدف میسازد. مثلاً در یکی از این نمایشهای تکنفره، نقش مسئول خوابگاه دخترانه را ایفا میکند. او صحنهاش را با یک تابلوی قرآن، یک تلفن، لیوانی چای و البته پوششی از نوع چادر و مقنعة لبشتری میچیند و به این شکل، شخصیتپردازی درستی از یک مسئول عقدهای خوابگاه دخترانه به دست میدهد که پیداست خونش از دختران زیبایی که تا دیروقت بیرون خوابگاه دنبال تفریح هستند، حسابی به جوش میآید!
این بازیگر درباره ایده اجرای این نمایشها در صفحه شخصیاش به ایسنا میگوید: «در آغاز شیوع کرونا تصورم این بود این ماجرا خیلی زودتر از اینها به پایان میرسد و زندگی به حالت عادی برمیگردد، ولی متاسفانه همچنان ادامه دارد و، چون شخصا به عنوان تماشاگر یا بازیگر جرات ندارم در سالنهای نمایش حضور داشته باشم و اگر هم قرار باشد واکسیناسیونی انجام شود، سالنهای تئاتر خیلی دیرتر از آنچه فکر میکنیم به رونق قبلی برمیگردد، تصمیم گرفتم برای رفع دلتنگی خودم برای تئاتر، این کار را انجام بدهم. فکر کردم همانطور که من دلتنگم، شاید بتوانم به رفع دلتنگی بسیاری از دوستانی که در صفحه مجازی با من همراه هستند، کمک کنم.»
در پاسخ به این سؤال که چرا از فضای اینستاگرام برای کار خود استفاده کرده است گفت: به نظر من اینستاگرام فضایی را ایجاد کرده تا هر نفر برای خود رسانهای داشته باشد و بر اساس آن نظرات، اعتقادات و حتی زندگی روزمره خود را به تصویر بکشد و به مردم نشان دهد. یکی از اهداف این تکگوییها یادآوری واژگان عامیانهای است که در قدیم مورد استفاده بوده و امروز کمی به دست فراموشی سپرده شده و، چون من ترجمه این واژگان را در پایان هر پست مینویسم، یک هدف آموزشی هم دارد. شاید مخاطب کمی باید جست و جو کند و پایین پست، معنای کلمات را بخواند تا کلماتی را که فراموش شده به یاد آورد.
دامون قنبرزاده (منتقد سینم ا) در اینستاگرام خود نوشت: «مونا فرجاد نشان داد میتوان در میان بیذوقیها و محدودیتها، آستین بالا زد و چیزی جذاب به وجود آورد. او با ایدهای بینظیر، چنان فضای اینستاگرام را به نفع خودش تغییر داد که حالا میتوان گفت به نوعی ستارهی فضای مجازی دوران کرونازده است. ایدهی محشر او که مونولوگخوانی براساس حروف الفباست، یک تئاتر تکنفرهی تأثیرگذار است که نهتنها جنبهی طنز و سرگرمی دارد، بلکه با چرخیدن در میان واژههای عامیانه، قدیمی و حتی فراموششدهی فارسی، نمونهای بینظیر از فرهنگ لغات برای مخاطب فراهم میکند که فوقالعاده لذتبخش و آموزنده است. هم فال، هم تماشا.
فرجاد کار پرچالشی را انتخاب کرده است. او باید کل مونولوگش را هر بار براساس یک حرف الفبای فارسی، کنار هم ردیف کند و این چینش جوری باید اتفاق بیفتد که هم از قانون بازی تخطی نکرده باشد و هم در عین حال با کنار هم چیده شدن این واژهها، معنا و در نهایت داستان درستی شکل بگیرد که برای بیننده قابل فهم باشد. او با چیرهدستی هر بار در قالب یک شخصیت فرو میرود و با دمدستیترین چیزها، فضای موردنظرش را برای رسیدن به هدف میسازد. مثلاً در یکی از این نمایشهای تکنفره، نقش مسئول خوابگاه دخترانه را ایفا میکند. او صحنهاش را با یک تابلوی قرآن، یک تلفن، لیوانی چای و البته پوششی از نوع چادر و مقنعة لبشتری میچیند و به این شکل، شخصیتپردازی درستی از یک مسئول عقدهای خوابگاه دخترانه به دست میدهد که پیداست خونش از دختران زیبایی که تا دیروقت بیرون خوابگاه دنبال تفریح هستند، حسابی به جوش میآید!
از یهـ جاییـ بهـ بعدـ اگر نریـ خـــــری !