۱۴-۱۱-۹۶، ۰۷:۴۵ ب.ظ
۱۴ بهمن ۱۳۹۶ - ۱۰:۰۴
چرا مردم کالای چینی را بی‌کیفیت می‌دانند؟
روزنامه وقایع اتفاقیه: ایران و چین یکی از دو شریک تجاری پروپاقرصی هستند که طی دهه‌های گذشته همواره روابط و حجم مبادلات‌شان رو به گسترش بوده است و بر‌اساس آمار سالانه به حدود ۳۷میلیارد دلار می‌رسد اما چرا مردم از کالاهای چینی رضایت ندارند و به‌عنوان مثال خودروهای چینی را بی‌کیفیت‌ترین در میان دیگر خودروها می‌دانند؟
برای نمونه می‌توان به آخرین گزارش وضعیت رضایتمندی مشتریان از کیفیت خودروهای سواری (داخلی و وارداتی) عرضه شده در نیمه اول امسال اشاره کرد که شرکت بازرسی کیفیت و استاندارد ایران اخیرا آن را منتشر کرد و در‌این‌زمینه برلیانس اچ ۳۲۰ اتوماتیک در گروه خودروهای در سطح قیمتی ۵۰ تا ۷۵میلیون تومان، کمترین میزان رضایتمندی مشتریان را کسب و با ۶۷۸ امتیاز از هزار امتیاز در قعر جدول رده‌بندی قرار گرفت؛ البته در این میان دیگر خودروهای چینی مونتاژ شده و وارداتی نیز در این گزارش نام‌شان به وفور به چشم می‌خورد. این درحالی است که مجیدرضا حریری، نایب‌رییس اتاق مشترک ایران و چین در‌این‌زمینه به «وقایع‌اتفاقیه» گفت: «چیزی که از این کشور به‌عنوان قاچاق می‌آید بخش عمده‌ای از محصولی است که به نام کالای بی‌کیفیت چینی مطرح است اما کالای بی‌کیفیت چینی نداریم.»
حریری افزود: «اینکه گفته می‌شود کالاهای چینی بی‌کیفیت است، درست نیست؛ البته می‌توان گفت که در بین کالاهای چینی وارداتی، کالای بی‌کیفیت وجود دارد اما کیفیت یک مقوله نسبی است که نسبت به قیمت سنجیده می‌شود، یعنی وقتی شما کفش یا پوشاکی که به قیمت ۱۰دلار خریداری می‌کنید، مسلما با محصول مشابهی که به قیمت ۱۰۰دلار خریداری می‌کنید، کیفیت متفاوتی دارد و مشتری هم مسلما توقع کیفی متفاوتی از این دو دارد.» نایب‌رییس اتاق مشترک ایران و چین ادامه داد: «محصول چینی به نام کالای بی‌کیفیت نداریم، زیرا کیفیت مقوله‌ای است که در برابر قیمت سنجیده می‌شود و کالایی که در بازار وارد می‌شود اگر استانداردهای ایران و حداقل آن را نتوانسته کسب کند، به مفهوم این است که این کالا از مبادی غیررسمی وارد شده است زیرا اگر از مرزهای رسمی وارد شود، باید گواهی‌های استاندارد را طی کند.»
او درباره وضعیت خودرو چینی در بازار ایران نیز این‌گونه توضیح داد: «بخش عمده‌ای از خودروهای چینی که می‌آید توسط خودروسازان داخلی مونتاژ شده و تنها قطعات منفصله آن وارد می‌شود و مقررات آن نیز مانند دیگر خودروهای وارداتی یا مونتاژ شده است؛ البته این محصولات اگر فاقد استانداردهایی که اداره استاندارد تعیین می‌کند، باشند، نمی‌توانند به بازار عرضه شوند اما درجه کیفی که به خودروها می‌دهند متفاوت است.» حریری اضافه کرد: «طی سنوات گذشته حدود ۶۰ تا ۷۰هزار دستگاه خودرو به کشور وارد می‌شود که از این میزان حدود دو تا سه هزار دستگاه خودرو ساخته شده و کامل از این کشور وارد می‌شود و حدود ۱۴ تا ۱۵هزار دستگاه نیز توسط خودروسازان ایرانی در داخل مونتاژ می‌شود.»
نایب‌رییس اتاق مشترک ایران و چین گفت: «خودرویی که با قیمت بسیار ارزان خریداری می‌شود مانند پراید، پژو و... در همین رده کیفی تک یا دو ستاره هستند. برخی خودروهای چینی هم در این رده قرار دارند اما مسئله این است کدام خودرو چینی با چه قیمتی خریداری می‌شود؛ بنابراین نمی‌توان گفت خودروهای چینی بی‌کیفیت هستند زیرا مسلما مردم نسبت به آن خودروها با آن قیمت رضایت دارند و آنها را بر‌اساس قیمت، ظاهر یا دیگر عوامل به خودروهای دیگر ترجیح می‌دهند که می‌خرند.»
وی تاکید کرد: «نمی‌توان گفت خودرو چینی و کالای چینی مشکلی از نظر کیفیت ندارد اما کیفیت یک کالا را بر‌اساس قیمت آن می‌سنجند، همه نمی‌توانند خودرو بالای ۱۰۰میلیون تومان را خریداری کنند؛ البته صنعت خودروسازی چین در این سال‌ها ده‌ها برابر وسیع‌تر و بزرگ‌تر شده است و بازارش به چند هزار دستگاهی که سالانه به ایران می‌فروشند، محدود نیست. اما باید گفت به‌دلیل اینکه در ایران از خودروهایی که در داخل تولید می‌شود حمایت‌های ویژه دولتی می‌شود، خودرو خارجی گران‌تر بوده و این گرانی هم بی‌ربط است. حریری این‌گونه به مبادلات میان ایران و چین اشاره کرد: «چین در سال ۲۰۱۷ حدود ۲۲۰۰میلیارد دلار کالا به دنیا فروخته است که از این میزان حدود ۱۷ تا ۱۸میلیارد دلار به ایران اختصاص دارد و عمده آن شامل قطعات و ماشین آلات صنعتی است. ایران و چین دو اقتصاد مکمل همدیگر هستند که طی ده‌های گذشته سالانه روابط بهبود و توسعه یافته است و بر‌اساس تفاهمی که دو سال گذشته بین روسای جمهور دو کشور انجام شد طی یک دهه باید متوسط مبادلات دو طرف به ۶۰میلیارد دلار به صورت سالانه برسد.»
نایب‌رییس اتاق مشترک ایران و چین روابط دو کشور را در ایام جنگ، تحریم و وضعیت کنونی، روابط مناسب و خوبی از نظر اقتصادی ارزیابی کرد که به گفته او ایران نخستین شریک چین به شمار نمی‌رود و پس از عربستان و قطر در جایگاه سوم قرار می‌گیرد و ازسویدیگر، ۱۱۰ کشور دنیا شریک اول تجاری‌شان چین است و محدود به ایران نیست». او ادامه داد: «حجم مبادلات ما با چین در ۱۱ماهه سال ۲۰۱۷ میلادی حدود ۳۶ تا ۳۷میلیارد دلار مبادله دو طرف است که یک میلیارد دلار تراز بازرگانی دو کشور به نفع ایران بیشتر است و این به این معنی است که ارزش فروش و صادرات انواع کالای ایرانی به چین بیشتر از محصولاتی است که این کشور به ایران می‌فروشد. این حجم مبادله نسبت به سال گذشته میلادی حدود ۳۶درصد رشد داشته که حدود ۲۵میزان صادرات ایران به چین بیشتر شده و حدود ۱۱درصد نیز سهم چینی‌ها در افزایش صادرات محصولات‌شان بوده است.»
وی افزود: «آنچه ما به چینی‌ها می‌فروشیم تقریبا با محصولاتی که به دیگر کشورهای جهان می‌فروشیم برابر است که می‌توان به نفت، گاز، میعانات گازی، فرآورده‌های نفتی، محصولات پتروشیمی، مواد معدنی، فرش، صنایع دستی، زعفران و خشکبار اشاره کرد.» به گفته نایب‌رییس اتاق مشترک ایران و چین، «ازسویدیگر، حدود ۲۲درصد از واردات به چین تعلق دارد، بخش عمده محصولاتی که از این کشور خریداری می‌کنیم به کالاهای واسطه‌ای صنعتی، مواد اولیه یا لوازم یدکی، ماشین‌آلات صنعتی و... که برای تولید محصولاتی مانند خودرو می‌آوریم تعلق دارد. اما از مجموع مبادلات تجاری خارجی سهم چین به حدود ۲۳ تا ۲۴درصد می‌رسد و این کشور شریک اول صادراتی ایران در محصولات نفتی و صادرات غیر‌نفتی است.
از یهـ جاییـ بهـ بعدـ اگر نریـ خـــــری !