۱۸-۱۲-۹۶، ۰۵:۰۱ ب.ظ
روزنامه قانون: بیش از 70 سال سن دارد اما هیچ یک از نشانه های پیری را در لحن پر از انرژی صدایش یا صورت خندان و مهربانش نمی بینیم. وارد تحریریه می شود و با احوالپرسی گرم خود،حال همه ما را بهتر می کند. این خوی و خصلت جنوبیهاست؛ آبادانیهای خونگرم که صفر کشکولی یکی از آنهاست. شاید نوجوانان امروز چندان با نام صفر کشکولی آشنا نباشند اما قدیمیترها او را با مجموعه «اجاره نشینها»، «آینه عبرت» و فیلمهای سینم ایی «سرحد» و«خرچنگ» و... به خوبی به خاطر می آورند.
صفر كشكولي بیشتر به خاطر ورزشکار بودن و داشتن بدن و به اصطلاح تیپی متفاوت با سایر بازیگران اوایل انقلاب، بیشتر در فیلمهای اکشن و نقش منفی بازی کرده است؛ او در این باره می گوید: «امروز دیگر دوست دارم یک نقش عاطفی به من بدهند، از نقش منفی بودن دیگر خسته شده ام».
او تاکنون حدود 151 فیلم بازی کرده است و به تازگی نیز در سریال لیسانسهها به کارگردانی سروش صحت، بازی کرده بود. صفر کشکولی از حال و روز این روزهای سینم ای ایران گلهمند است. او سینم ای ایران را سینم ایی فراموشکار میداند که برای بازیگران قدیم و کسانی که زحمت سینم ا را کشیدند، ارزشی قايل نیست.
گفتوگوی صمیمانه ما با صفر کشکولی، بازیگر و ورزشکار پرسابقه را در ادامه بخوانید.
سی و ششمین جشنواره فجر را نيزپشت سر گذاشتیم. بهتر است با این رویداد شروع کنیم که شما امسال چقدر در جریان فیلمهای جشنواره بودید؟
متاسفانه امسال چندان جشنواره فیلم فجر را پیگیری نکردم و فیلمی ندیدهام. خودم یک فیلم دارم به نام «همه چی عادیه» که اطلاع ندارم در جشنواره فیلم فجر نمایش داده شد یا خیر.
جشنواره فجر در واقع مهمترین رویداد سینم ایی ایران است؛ بسیاری بر این عقیده هستند که جشنواره سی و ششمین، تب و تاب دورههای قبل را نداشت. به طور کلی شما در خصوص فیلم هایی که به تازگی اکران میشوند، چه نظری دارید؟
به نظر من ما مدام در حال بازگشت به عقب هستیم؛ داستانها ضعیف و همه بازیگران یکی هستند. امروز دیگر خبری از بازیگران قدیمی سینم ای ما نیست و همه بازیگران، یک گروه خاص هستند که در تمام فیلم های سینم ایی و تلويزیونی تکرار میشوند. به اعتقاد من جشنواره فیلم فجر یا به طور دقیقتر سینم ا، از جایگاه اصلی خود فاصله گرفته است. مردم وقتی برخی فیلم ها را میبینند، نمیدانند داستان آن چه بوده و وقتی از سینم ا خارج میشوند، نمیتوانند یک چیز منسجم از فیلمی که دیدند به خاطر بیاورند.
برای هر دردی دو درمان است:
سکوت و زمان
سکوت و زمان