۲۶-۱۰-۹۹، ۱۱:۱۳ ب.ظ
یکی دیگر از باورهایی که در تخریب رابطه زناشویی نقش دارد و چه بسا سبب میشود رابطه به سمت طلاق و جدایی برود و دلیل طلاق باشد، این است که ازدواج و خوشبختی را بههم گره بزنیم و تصور کنیم؛ ازدواج تمام آرزوهای شما را برآورده میکند.
برترینها: یکی دیگر از باورهایی که در تخریب رابطه زناشویی نقش دارد و چه بسا سبب میشود رابطه به سمت طلاق و جدایی برود و دلیل طلاق باشد، این است که ازدواج و خوشبختی را بههم گره بزنیم و تصور کنیم؛ ازدواج تمام آرزوهای شما را برآورده میکند.
حتی الان که عصر روشنفکری و آزادی است، افراد بسیاری هستند که خیال میکنند ازدواج نشانه موفقیت است. در ذهن این افراد ازدواج یک موقعیت استثنایی هست که به آنها ارزش میدهد و این نشانه ارزشمند بودنشان است که کسی آنها را برای ازدواج انتخاب کرده است.
یکی از همکلاسیهای سابق من در یکی از مقاطع تحصیلی خانمی بود که ازدواج کرده بود، که بعد از ازدواج اینجا و آنجا دائما عکس خودش را با همسرش میگذاشت و مطالبی مینوشت که مفهومش این بود که دیگران به من حسادت میکنند. او احساس میکرد نسبت به دخترانی که مجرد بودند یک سرو گردن باالاتر بود، زیرا ازدواج کرده بود.
این احساسات به علت شرایط جامعه در زنان بیشتر از مردان وجود دارد، اصطلاح «مرد مجرد» به بدی کلمه «دخترترشیده» یا «پیر دختر» نیست.
با این وجود بعضی از مردها تصور میکنند که ازدواج تمام آرزوهای آنها را برآورده میکند، باوری که تابهحال بهخصوص در والدین وجود دارد، این است که زنانی که تا ۳۰ سالگی ازدواج نکند حتما در آینده بدبخت خواهند شد. حتی در احوالپرسیهای روزمره مادربزرگها و مادران به نوهها و فرزندان خود میگویند؛ الهی داماد بشی، الهی عروس بشی. یا اگر شخصی ازدواج نکند و بمیرد میگویند؛ جوان ناکام!
اگر مادری پسرش قبل از ازدواج فوت کند در عزاداریش مهمترین نکتهای که برای سوگواری میگوید این است که؛ هنوز داماد نشده بود میخواستم دامادش کنم. اینها همگی نشان از عمق باوری است که درحال اشاره به آن هستم؛ پیوند دادن ازدواج و خوشبختی، ازدواج یعنی خوشبخت شدید.
یکبار یکی از مراجعینم خانمی ۳۸ ساله بود که، چون مجرد بود احساس بیارزشی شدید میکرد، و اعتماد بهنفسش را از دست داده بود. وقتی که داشتم به وسیلهی چالشهای شناختی و منطقی باورش را به چالش میکشیدم تا ببینم در اعماق باورش چگونه میاندیشد، در بخشی از گفتگو گفت؛ میدونین چیه؟ دوست دارم ازدواج کنم و سرو سامون بگیرم.
به او گفتم؛ پس ازدواج یعنی سروسامان؟ و الان سروسامان نداری؟ گفت؛ آره الان سروسامان ندارم! این یعنی که این خانم در ذهن خود ازدواج و خوشبختی را هممعنا میدانست و مجردی را بی سرو سامانی و بدبختی و بی پناهی و فلاکت هممعنا میدانست.
حتی الان که عصر روشنفکری و آزادی است، افراد بسیاری هستند که خیال میکنند ازدواج نشانه موفقیت است. در ذهن این افراد ازدواج یک موقعیت استثنایی هست که به آنها ارزش میدهد و این نشانه ارزشمند بودنشان است که کسی آنها را برای ازدواج انتخاب کرده است.
یکی از همکلاسیهای سابق من در یکی از مقاطع تحصیلی خانمی بود که ازدواج کرده بود، که بعد از ازدواج اینجا و آنجا دائما عکس خودش را با همسرش میگذاشت و مطالبی مینوشت که مفهومش این بود که دیگران به من حسادت میکنند. او احساس میکرد نسبت به دخترانی که مجرد بودند یک سرو گردن باالاتر بود، زیرا ازدواج کرده بود.
این احساسات به علت شرایط جامعه در زنان بیشتر از مردان وجود دارد، اصطلاح «مرد مجرد» به بدی کلمه «دخترترشیده» یا «پیر دختر» نیست.
با این وجود بعضی از مردها تصور میکنند که ازدواج تمام آرزوهای آنها را برآورده میکند، باوری که تابهحال بهخصوص در والدین وجود دارد، این است که زنانی که تا ۳۰ سالگی ازدواج نکند حتما در آینده بدبخت خواهند شد. حتی در احوالپرسیهای روزمره مادربزرگها و مادران به نوهها و فرزندان خود میگویند؛ الهی داماد بشی، الهی عروس بشی. یا اگر شخصی ازدواج نکند و بمیرد میگویند؛ جوان ناکام!
اگر مادری پسرش قبل از ازدواج فوت کند در عزاداریش مهمترین نکتهای که برای سوگواری میگوید این است که؛ هنوز داماد نشده بود میخواستم دامادش کنم. اینها همگی نشان از عمق باوری است که درحال اشاره به آن هستم؛ پیوند دادن ازدواج و خوشبختی، ازدواج یعنی خوشبخت شدید.
یکبار یکی از مراجعینم خانمی ۳۸ ساله بود که، چون مجرد بود احساس بیارزشی شدید میکرد، و اعتماد بهنفسش را از دست داده بود. وقتی که داشتم به وسیلهی چالشهای شناختی و منطقی باورش را به چالش میکشیدم تا ببینم در اعماق باورش چگونه میاندیشد، در بخشی از گفتگو گفت؛ میدونین چیه؟ دوست دارم ازدواج کنم و سرو سامون بگیرم.
به او گفتم؛ پس ازدواج یعنی سروسامان؟ و الان سروسامان نداری؟ گفت؛ آره الان سروسامان ندارم! این یعنی که این خانم در ذهن خود ازدواج و خوشبختی را هممعنا میدانست و مجردی را بی سرو سامانی و بدبختی و بی پناهی و فلاکت هممعنا میدانست.
از یهـ جاییـ بهـ بعدـ اگر نریـ خـــــری !