۰۹-۱۰-۹۹، ۰۵:۳۴ ب.ظ
روایتهایی درباره اصغر عبداللهی نویسنده و کارگردانی که دیروز از میان ما رفت.
برترین ها: اصغر عبداللهی که متولد ۱۳۳۴ آبادان بود، به دلیل برخی داستانهایش هم در میان داستاننویسان شهرت و اعتبار داشت و هم به دلیل فیلمنامههایش در میان اهل سینم ا، با این حال خود نیز گاه فیلم هم میساخت. او که چند سال اخیر را با بیماری سرطان دستو پنجه نرم میکرد، روز هفتم دی ماه در ۶۴ سالگی درگذشت.
فیلمنامه آثاری چون «جهیزیهای برای رباب» (سیامک شایقی)، «جستوجو در جزیره»، «خانه خلوت»، «مهاجران و «صبحانهای برای دو نفر» (مهدی صباغزاده)، «مرسدس» (مسعود کیمیایی)، «غریبانه» و «چتری برای دو نفر» (احمد امینی)، «به خاطر هانیه»، «خواهران غریب» و «سرنخ» (کیومرث پوراحمد) بخشی از کارنامه او در عرصه فیلمنامهنویسی است.
«یک قناری، یک کلاغ» بهعنوان نخستین و تنها تجربه کارگردانی او ثبت شد؛ فیلمی با حضور هنگامه قاضیانی و حبیب رضایی که در گروه هنر و تجربه به اکران در آمد.
یک فیلمنامهنویس حرفهای
یاور یگانه در روزنامه همشهری نوشت: اصغر عبداللهی، فیلمنامهنویسی مؤلف نبود، اما در حد و اندازه سینم ای ایران فیلمنامهنویسی حرفهای بود. پیش از اینکه به این پرسش پاسخ دهیم که عبداللهی به چه معنا «مؤلف» نبود، باید این سؤال را مطرح کرد که آیا اساسا میتوان مفهوم مؤلف را که نظریهای برای تحلیل و داوری درباره کارگردانان است، در مورد فیلمنامهنویسان هم بهکار گرفت؟ ریچارد کورلیس، منتقد فیلم آمریکایی، مقالهای دارد با عنوان «نکاتی درباره نگره فیلمنامهنویس» که جان کلام آن این است که فیلمنامهنویس هم همچون کارگردان - و چهبسا بیشتر از او - میتواند مؤلف باشد. به اعتقاد کورلیس، «کار فیلمنامهنویسان را هم مثل کارگردان باید دید و میتوان با تحلیل کل آثارش قضاوت کرد.
اگر فیلمنامهنویس در تعدادی از فیلمهای محبوب کار کرده باشد و در این فیلمها بهتنهایی عنوان فیلمنامهنویس را داشته باشد، اگر بتوانیم سبکی مشترک را در فیلمهایی با کارگردانان و بازیگران متفاوت بیابیم، نوعی شخصیت مؤلفگونه نمودار خواهد شد.» اگر همین گفته کورلیس را معیار داوری درباره کل آثار عبداللهی قرار دهیم، میبینیم فیلمنامههای عبداللهی فاقد چنین خصلتی هستند؛ یعنی نه تعداد فیلمهای ماندگار و محبوب کارنامه او چندان زیاد است و - مهمتر از آن - نه میتوان در آثار او سبک مشترکی را جستوجو کرد، اما از سوی دیگر، اصغر عبداللهی بیشک فیلمنامهنویسی حرفهای بود که توانست بهمدت ۳۰ سال، از سال ۱۳۶۵ تا ۱۳۹۵، در ژانرهای مختلف ۲۷ فیلمنامه بنویسد و در دورههای مختلف سینم ای بیثبات ایران دوام بیاورد و به کارش در مقام فیلمنامهنویس ادامه دهد.
از یهـ جاییـ بهـ بعدـ اگر نریـ خـــــری !