امتیاز موضوع:
  • 1 رای - 5 میانگین
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
بازی های محلی
#11
  
[عکس: fun1856.jpg]
بازی جالب دبلنا
 



 
هنوز کسی نمی داند اسم دقیقش «دبرنا» است یا «دبلنا» اما با این وجود در شکل برگزاری اش اختلافی بین علمای فن نیست؛ هر کسی چهارتا کارت چهارخانه دارد که توی بعضی خانه هایش اعدادی از یک تا 99 نوشته شده. کیسه سفیدی هم هست که تویش مهره هایی در همین بازه وجود دارند.

در هر دور از بازی، به هر کس چند کارت می رسد و یک نفر کیسه را دستش می گیرد و شروع می کند به هم زدن مهره ها. بعد مثلا سه تا مهره را بیرون می کشد و عددش را می خواند. اگر شماره مهره با شماره یکی از خانه های کسی یکی باشد، مهر به او داده می شود تا روی همان خانه بگذارد.

بقیه هم اگر این شماره را داشته باشند، باید با نخودی، لوبیایی چیزی پرش کنند. هر کسی خانه هایش را پر کند، این دست را برده. بعدش کیسه دست به دست می چرخد و همین چرخه ادامه پیدا می کند. همانطور که ملاحظه می فرمایید، دبلنا از معدود بازی هایی است که جرزنی در آن کاری را پیش نمی برد و همه چیز به شانس و اقبال شما برمی گردد. به خاطر هنیم جماعت کثیری هستند که به اصل فلسفه بازی بودن آن شک دارند و از خودشان می پرسند مگر بازی بی کلک و جرزنی هم وجوددارد؟
 
منبع:bartarinha.ir
از یهـ جاییـ بهـ بعدـ اگر نریـ خـــــری !
پاسخ
سپاس شده توسط:
#12
[عکس: fun1842.jpg]
بازی محلی گُل در شوارز در لردگان
 


این بازی معمولا از بازیهایی است که بیشتر دختران آن را انجام می دهند. این بازی معمولا به صورت انفرادی انجام می شود و به صورت تیمی خیلی کم برگزار می شود. در این بازی از چند سنگ کوچک استفاده می کنند که تعداد این سنگها بستگی به حرفه ای یا غیر حرفه ای بودن بازیکنان دارد که تعداد سنگها به صورت 5، 7، 9، 11 تایی و ... می با شد و تعداد آنها حتما باید فرد باشد. این بازی دارای مراحل مختلفی می باشد که این مراحل عبارتند از:
در اینجا مراحل را در حالتی که 5 سنگ داریم توضیح می دهیم.
1) دست گرفتن:
این مرحله تعیین کننده ی این است که کدام بازیکن، شروع کننده ی بازی است و نحوه انجام این مرحله به این صورت است که بازیکن همه سنگها را بالا انداخته و باید با پشت دست آنها را بگیرد، با زیکنی که تعداد سنگ بیشتری را با پشت دست خود بگیرد به عنوان شروع کننده ی بازی است، اگر دو بازیکن تعداد سنگهای برابری را با پشت دست بگیرند، با زیکنان یک بار دیگر این کار را انجام می دهند تا جایی که یک بازیکن بتواند تعداد سنگ بیشتری را با دست خود بگیرد و این بازیکن به عنوان شروع کننده ی بازی است.
2) دوقُل:
بازیکنی که سنگ بیشتری را با پشت دست گرفت بازی را شروع می کند.
در این مرحله، ابتدا هر پنج سنگ را روی زمین می ریزد و ازبین این پنج سنگ، یک سنگ را برمی دارد، این سنگ را بالا می اندازد و دوتا از سنگهایی که روی زمین افتاده اند را بلند می کند و سنگی که بالا انداخته را می گیرد به طوری که در نهایت سه سنگ درون دست اوست، این دوسنگ را کنار گذاشته و دو سنگ دیگر را به همین صورت بلند می کند. در اینجا وقتی بازیکن می خواهد دو سنگ را بلند کند باید دقت کند که دست او به سنگهای دیگر برخورد نکند چون در این صورت باید سنگها را به نفر دیگر بدهد و بازی دست او می افتد.
3) سه قل:
در این مرحله بازیکن، چهار سنگ را در دست گرفته، یک سنگ را بالا انداخته و سه سنگ دیگر را روی زمین قرار می دهد و سنگی که بالا انداخته را می گیرد، سپس همین سنگ را دوباره بالا انداخته و سه سنگی را که روی زمین قرار داده را بلند می کند به طوری که چهار سنگ را مجدداً در دست خود می گیرد.
4) چهار قُل:
این مرحله همانند مرحله ی سه قل است با این تفاوت که پنج سنگ در دست گرفته ویک سنگ را بالا انداخته و چهار سنگ دیگر را روی زمین گذاشته و سنگی را که به بالا انداختیم را می گیریم، سپس همان سنگ را دوباره بالا انداخته و چهار سنگ را برداشته و سنگی که بالا انداخته را می گیریم و در نهایت هر پنج سنگ را باید در دست بگیریم.
5) غش:
در این مرحله هر پنج سنگ را در دست گرفته، یک سنگ را به بالا انداخته و چهار سنگ دیگر رادر دست داشته و باید در مدت زمانی که سنگ را بالا انداخته ایم، انگشت اشاره ی خود را بر روی زمین کشیده و سنگی که بالا انداخته ایم را بگیریم. این مرحله برحسب توافق بازیکنان می تواند یک بار یا بیشتر انجام گیرد.
6) عروس آشپال:
در این مرحله پنج سنگ را بالا انداخته و با پشت دست گرفته و روی زمین می ریزیم، سپس یکی از این سنگها را برداشته و با بالا انداختن آن به بالا، دو سنگ دیگر را برمی داریم، این دو سنگ را کنار گذاشته و دو سنگ دیگر را به همین صورت بلند می کنیم. مرحله ی عروس آشپال همانند مرحله ی دو قل است و تنها تفاوتی که با آن دارد این است که در مرحله ی عروس آشپال سنگها را با پشت دست گرفته و روی زمین می ریزیم در حالی که در دوقل سنگها را بدون اینکه با پشت دست بگیریم روی زمین می ریزیم.
7) تخم:
در این مرحله سنگها را دو به دو در دست گرفته، یکی از این دو سنگ را بالا انداخته و سنگ دیگر را روی زمین گذاشته، سپس یک سنگ دیگر را برداشته و دوباره یک سنگ را بالا انداخته و یک سنگ دیگر را روی زمین قرار می دهیم ، به همین صورت همه ی سنگها را روی زمین قرار می دهیم، باید دقت شود در هر بار که سنگی را روی زمین قرار می دهیم، این سنگ به سنگ یا سنگهای قبلی برخورد نکند چون در این صورت سنگها به نفر مقابل داده شده و بازی دست او می افتد.
[عکس: fun1842-1.jpg]
برای شروع بازی، بازیکنی که سنگ بیشتری را با پشت دست گرفت بازی را شروع می کند
Cool زنجفیل:
در این مرحله، سنگها را روی زمین ریخته، سپس یک سنگ را به دلخواه برداشته و این سنگ را بالا انداخته و یک سنگ دیگر را بلند می کنیم، بعد دو سنگ را بالا انداخته و سنگ سوم را برمی داریم و به همین صورت سه سنگ را بالا انداخته و سنگ چهارم را برمی داریم وبه همین صورت همه ی سنگها را برمی داریم.
9) دست زدن:
این مرحله برحسب توافق بین دو بازیکن مشخص می شود که چند دست زده شود و نحوه ی دست زدن به این صورت است که هر پنج سنگ را بالا انداخته، کف دست خود را برزمین زده و همه ی پنج سنگی که بالا انداخته ایم را باید بگیریم.
10) دست گرفتن:
این مرحله، آخرین مرحله می باشد. در این مرحله، بازیکن هر پنج سنگ را بالا انداخته و با پشت سنگ آنها را می گیرد، که هر تعداد سنگی را که با پشت دست گرفتیم را شمارش وآنها را ثبت می کنیم و دوباره به مرحله ی اول برگشته و همین کار را انجام می دهیم.
در این بازی در صورتی که بازیکن نتواند یکی از این مراحل را به درستی انجام دهد، سنگها را باید به بازیکن مقابل ( حریف او ) بدهد و حریف او نیز همین مراحل را انجام می دهد تا موقعی که نتواند یکی از این مراحل را به درستی انجام دهد( اصطلاحاً می گویند سوخته شود)، دوباره نوبت به نفر اول می رسد و او باید در همان مرحله ای که قبلاً سوخته بود بازی را ادامه دهد.
نکته: در این بازی بازیکن در هر مرحله ای که سوخته شد، بعد ازاینکه بازی دست او افتاد، باید ازهمان مرحله ای که سوخته است بازی را شروع کند به جز در مرحلهی دست زدن، که اگر بازیکن در این مرحله سوخته شود باید دوباره از مرحله ی زنجفیل بازی را شروع کند و بعد مرحله ی دست زدن را انجام دهد.
در نهایت برای مشخص کردن بازیکن برنده، شمارشهایی را که با گرفتن سنگها با پشت دست در مرحله ی دست گرفتن انجام دادند را با هم جمع کرده و بازیکنی که در مجموع تعداد سنگ بیشتری با پشت دست گرفته باشد را به عنوان برنده اعلام می کنند. بازیکن برنده،بازیکن بازنده را تنبیه می کند و تنبیه او به این صورت است که به تعدادی که بازیکن بازنده،سنگ کمتری را با پشت دست گرفته باید انگشتان او را بین انگشت شصت و اشاره قرار دهد و انگشتان او را فشار دهد.

منبع: iranvillage.ir

از یهـ جاییـ بهـ بعدـ اگر نریـ خـــــری !
پاسخ
سپاس شده توسط:
#13
[عکس: fun1838.jpg]
بازی های محلی خوزستان
 
بازی محلی«ابو، امح جیم» درمناطق عربى زبان خوزستان


بازیکنان به دو گروه تقسیم مى‌شوند و روى زمین دایره بزرگى مى‌کشند، سپس به‌طریق قرعه‌کشى یارگیرى مى‌کنند و گروه مدافع و مهاجم را نیز به‌همان شیوه تعیین مى‌کنند.

آن‌گاه بازیکنان مدافع در داخل زمین که به‌شکل دایره کشیده شده قرار مى‌گیرند و گروه مهاجم خارج ان مى‌ایستند. سپس همه بازیکنان دو گروه پاى خود را بلند کرده و از پشت با دست پنجه پاى مخالف را مى‌گیرند، حال مهاجمان لى‌لى‌کنان وارد محوطه دایره شکل مى‌شوند و هریک از آنها سعى مى‌کند، به‌گونه‌اى تعادل فردى از گروه مدافع را برهم بزند تا پنجه ٔ گرفته شده او، رها شود.

گروه مدافع نیز به‌همین ترتیب عمل مى‌کند در این‌صورت فردى که تعادل او به‌هم خورده باشد از دور خارج مى‌شود. در آخر بازى یک نفر بدون باخت در زمین باقى خواهد ماند که این فرد متعلق به‌هر گروه که باشد، آن گروه برنده ٔ بازى خواهد بود .

باید یاد‌آور شد که حمله چند نفر از یک گروه به یک نفر از گروه مقابل بلامانع مى‌باشد.
 
منبع: rasekhoon.net

از یهـ جاییـ بهـ بعدـ اگر نریـ خـــــری !
پاسخ
سپاس شده توسط:
#14
 
بازی محلی «تيراوُمِه» بازی مخصوص بوشهر
 


بازيکنان به دو گروه مدافع و مهاجم تقسيم مى‌شوند. گروه مدافع، به‌صورت فشرده در جائى مى‌نشيند و يک فرد ورزيده مسئول محافظت از آنها در مقابل گروه مهاجم مى‌گردد. آن‌گاه گروه مهاجم که در جائى پنهان شده، با فرمان جارچي، حمله را شروع مى‌کند.
 
مهاجمان سعى مى‌کنند که مسئول گروه مدافع را حيران و سرگردان کرده و از اين طريق به‌ ياران او ضربه بزنند که در صورت موفق بودن آنها، افراد نشسته کتک مفصلى خواهند خورد. اين ضربات ادامه دارد تا زمانى‌که مسئول گروه مدافع به يکى از افراد مهاجم رسيده و دست خود را روى سر او بگذارد که اصطلاحاً به آن 'کچ‌کردن' مى‌گويند. با اين‌کار جاى دو گروه عوض مى‌شود و بازى تا زمانى که بازيکنان احساس خستگى نمايند، ادامه مى‌يابد .
 
منبع:iranvillage.ir

از یهـ جاییـ بهـ بعدـ اگر نریـ خـــــری !
پاسخ
سپاس شده توسط:
#15
[عکس: fun1813.jpg]
بازی محلی سنگ کرنو
 


برای این بازی به یک تکه سنگ به اندازه یک گردو و کمی بزرگتر یا کوچکتر از گردو نیاز است در این بازی دو نفر که از همه بزرگتر هستند یارگیری میکنند و یک نفر را نیز به عنوان داور ” اوستا” انتخاب می نمایند.
 
افراد در گروه به صورت یکی در میان در یک صف قرار می گیرند و هر بازیکن بین و بازیکن حریف قرار می گیرد به طور مثال: آبی قرمز، قرمز آبی همه بازیکنان شرکت کننده به جز بازیکن اول و آخر صف دست های خود را به پشت کمر برده و قلاب می کنند به طوری که سنگ داخل دست هایشان جای بگیرد، پس داور در طول صف شروع به حرکت کردن می کند و سنگ را در دست یکی از بازیکنان قرار می دهد اما رها نمی کند تا زمانی که بگویید: "سنگ کرنو وردار در رو” پس از گفتن این جمله سنگ در دست بازیکن قرار می گیرد و او باید تلاش کند طوری از صف به سمت بیرون فرار کند تا بازیکنان حریف که آماده هستند با ضربه ی پا وی را بزنند، نتوانند ضربه ای به او وارد کنند.

چنانچه بازیکن با موفقیت از صف خارج شود گروه او به عنوان گروه برنده انتخاب می شوند و گروه بازنده باید بازیکنان گروه برنده را کول کرده و تا جایی که داور مشخص نموده است برده و دوباره به محل بازی باز گردانند بازی طبق همین روال تا زمان توافق گروه ها ادامه می یابد.
 
منبع:rasekhoon.net

از یهـ جاییـ بهـ بعدـ اگر نریـ خـــــری !
پاسخ
سپاس شده توسط:
#16
[عکس: fun1796.jpg]
بازی های محلی مردم قزوین

شهرها و روستاهای مختلف جهت حفظ روحیه جمعی و ایجاد نشاط و شادی در میان اهالی به برگزاری بازی ها و مسابقات سنتی می پردازند و فرهنگ شهر خود را زنده نگه می دارند در این میان ما با هدف آشنایی با بازی های سنتی استان قزوین آنها را مورد بررسی قرار می دهیم.

در استان قزوین بازی های سنتی از تنوع خاصی برخوردار هستند، جرنگ جرنگ و سنگ کرنو بازی های سنتی روستای رزجرد قزوین می باشند ه با تشریح آنها می پردازیم.

بازی محلی جرنگ جرنگ:
برای شروع این بازی حداقل به چهار نفر به عنوان بازیکن و یک عدد کمربرند نیاز است در این بازی دو نفر به عنوان داور انتخاب می شوند و در مکان مشخصی می نشینند و رنگ خاصی را با هم دیگر در میان می گذارند، در حالی که هیچ یک از بازیکنان شرکت کننده از آن رنگ اطلاعی ندارند پس از انتخاب رنگ توسط داوران، بازیکنان کنار یکدیگر و روبروی داوران در صفی می ایستد و جهت تشخیص رنگ با هم رقابت می پردازد یک سر کمربرند در دست داور و سر دیگر آن در دست بازیکنی که قرار است رنگ را تشخیص بدهد قرار می گیرد و سوال و جواب ها به این صورت مورد پرسش قرار می گیرد.

بازیکن می گوید: جرنگ جرنگ، داور می گوید اسب چه رنگ بازیکن پاسخ می دهد سفید اگر بازیکن پاسخ اشتباه بدهد، باید سرکمربندی را که در دست دارد را به بازیکن بعدی بدهد و اگر پاسخ صحیح بدهد داور می گوید ، بتراش، و در این میان بازیکنی که رنگ را درست تشخیص داده است می تواند با کمبرند سایر بازیکنان را بزند و بازیکنان دیگر در صورتی که توانایی گرفتن کمربند را داشته باشند می توانند به زور و بازوی خود متوسل شوند و کمبرند را از دست وی بگیرند داور نیز با گفتن کلمات ” جو” و ” گندم” به صورت مکرر می تواند حق زدن را از بازیکن برنده بگیرد و بازیکن برنده دیگر حق زدن بازیکنان دیگر را ندارد، اگر داور بگوید ” جو” بازیکن برنده نمی تواند بازیکن را بزند و باید در یک جا بایستد و کمربند را بالای سر خود بچرخاند تا به بازیکنان دیگر اجازه ندهد به وی نزدیک شوند و کمربند را از دستش بیرون بکشند چنانچه داور بگویی ” گندم” دوباره یم تواند بازیکن را بزند و با توجه به تشخیص دارو بازی متوقف می شود و در این مرحله بازی به پایان می رسد و داوران با انتخاب رنگی دیگر مرحله بعدی بازی را آغاز می نمایند.

بازی محلی سنگ کرنو:
برای این بازی به یک تکه سنگ به اندازه یک گردو و کمی بزرگتر یا کوچکتر از گردو نیاز است در این بازی دو نفر که از همه بزرگتر هستند یارگیری میکنند و یک نفر را نیز به عنوان داور ” اوستا” انتخاب می نمایند افراد در گروه به صورت یکی در میان در یک صف قرار می گیرند و هر بازیکن بین و بازیکن حریف قرار می گیرد به طور مثال: آبی قرمز، قرمز آبی همه بازیکنان شرکت کننده به جز بازیکن اول و آخر صف دست های خود را به پشت کمر برده و قلاب می کنند به طوری که سنگ داخل دست هایشان جای بگیرد، پس داور در طول صف شروع به حرکت کردن می کند و سنگ را در دست یکی از بازیکنان قرار می دهد اما رها نمی کند تا زمانی که بگویید: "سنگ کرنو وردار در رو” پس از گفتن این جمله سنگ در دست بازیکن قرار می گیرد و او باید تلاش کند طوری از صف به سمت بیرون فرار کند تا بازیکنان حریف که آماده هستند با ضربه ی پا وی را بزنند، نتوانند ضربه ای به او وارد کنند.

چنانچه بازیکن با موفقیت از صف خارج شود گروه او به عنوان گروه برنده انتخاب می شوند و گروه بازنده باید بازیکنان گروه برنده را کول کرده و تا جایی که داور مشخص نموده است برده و دوباره به محل بازی باز گردانند بازی طبق همین روال تا زمان توافق گروه ها ادامه می یابد.
 
منبع:yjc.ir

از یهـ جاییـ بهـ بعدـ اگر نریـ خـــــری !
پاسخ
سپاس شده توسط:
#17
 
بازی محلی
 
چند بازی محلی بوشهر



بازی محلی سايه بردك

اين بازي را هم پسران بازي مي‌كردند و هم دختران براي شروع بازي ابتدا چند نفري جمع مي‌شدند كه در اين بازي تعداد مطرح نبوده است مدتي هم بازي مي‌كردند كه هوا مهتابي بوده باشد همه افراد سر رديف ايستاده و يك نفر را از ميان خود به عنوان رئيس انتخاب مي‌كردند رئيس يك سنگ گرد برداشته و سنگ را پرتاب مي كرد تا مشخص شود كه سنگ در سايه چه كسي مي‌افتد شخصي كه سايه آن سنگ رويش بود بايد دنبال بقيه افراد مي‌دويد و دست و روس سر آنها مي‌گذاشت دست روي سر هر كه مي‌نهاد آن شخص با شخص اول همكاري مي‌كرد تا الي آخر ... .

بازی محلی جيجه خروس
ابتدا، بازيکنان در قسمتى از آب دريا دور هم جمع مى‌شوند. سپس يک نفر به‌نام استاد با دست آب را آن‌قدر به‌هم مى‌زند تا کف کند. پس از چند دقيقه، رفته‌رفته آب صاف و راکد مى‌شود. استاد پنجه‌هاى خود را به‌هم قفل کرده و دست‌هاى خود را دايره‌وار روى آب مى‌گذارد. بازيکنان به آبهائى که بين دست‌هاى استاد قرار گرفته تلنگر مى‌زنند. هنگام تلنگر زدن انگشت هرکس محکم به آب خورد و قلپ صدا کرد جيجه (جوجه) است و هرکس که انگشت آن آهسته صدا کرد خروس مى‌شود . اگر تعداد خروس‌ها از يک نفر بيشتر بود، کار را تکرار مى‌کنند تا فقط يک خروس باقى بماند. نفرى که خروس شود، بازنده است. بازيکنان جائى را، مثلاً بند يک کشتى را به‌عنوان دکه انتخاب مى‌کنند و بعد همگى به آب مى‌زنند. در اينجا خروس موظف است به‌وسيله ٔ شنا، جيجه‌ها را تعقيب کند. ضمناً بايد مراقب باشد کسى خودش را به دکه نرساند. اگر خروس موفق شد يکى از جيجه‌ها را گر کند برنده مى‌شود و اگر موفق نشد، يعنى اگر جيجه‌اى خود را به سردکه رسانيد، باز خروس بازنده است و بازى به‌همين ترتيب از نو شروع مى‌شود.
 
بازی محلی چوكيلي
اين بازي مخصوص مردان مي‌بود.م يك چوب بزرگ 80 سانتي‌متر و يك چوب كوچك 10 سانتي تهيه كرده و زمين بازي به شكل يك دايره مي‌باشد كه به آن داكه مي‌گويند و گروه برنده در آن دايره چوب كوچك را به سمت بيرون پرتاب مي‌كنند و تيم مقابل متقابلاً آن را به طرف دايره (داكه) پرتاب مي‌كنند كه تيم برتر بايستي از ورود چوب كوچك (كيلي) به درون دايره جلوگيري بعمل آورند.
 
منبع:iranvillage.ir
از یهـ جاییـ بهـ بعدـ اگر نریـ خـــــری !
پاسخ
سپاس شده توسط:
#18
[عکس: fun1770.jpg]
بازی گروهی «چو و پل»
 


چو و پل یک بازی گروهی جذاب است که در اکثر روستاهای منطقه نائین علی الخصوص لای مزیک(لا به معنی دهستان) رایج می باشد . این بازی که توسط دو گروه انجام و هر گروه از سه الی هفت نفر تشکیل می شود .
 
آلت این بازی عبارتست از دو چوب که یکی بزرگ به اندازه حدوداً یک متر و بیست سانت و یک چوب کوچک به اندازه ی حدوداً چهل سانت و دو عدد خشت یا آجر یا سنگ . شروع بازی به این صورتست که گروه اول که به صورت قرعه انتخاب شده به عنوان پرتاب کننده ، چوب بزرگتر را در دست میگیرد و به نوبت اعضای گروه با چوب بزرگتر ، چوب کوچکتر را پرتاب میکنند؛ پرتاب چوب به این صورت است که دو عدد آجر که جزو وسایل بازیست را با فاصله ی حدوداً هفت سانت بصورت موازی کنار هم قرار داده و چوب کوچکتر را بر روی آجر ها گذاشته و با چوب بزرگتر آنرا به صورت فنری پرتاب میکنند.( فرد حق ضربه زدن به چوب کوچکتر را ندارد و برای پرتاب یک طرف چوب بزرک در دست بازیکن و طرف دیگر بر روی زمین و در نزدیکی چوب کوچکتر گذاشته میشود و به صورت فنری پرتاب صورت میگیرد) اعضای گروه دوم که مسافت تقریبی پرتاب را حدس زده و در آن محدوده منتظر فرود چوب کوچک هستند باید سعی کنند تا چوب کوچک را بگیرند .
 
اگر گروه دوم توانستند چوب کوچک را بگیرند بازیکن پرتاب کننده دیگر حق پرتاب نخواهد داشت و نفر بعدی وظیفه ی پرتاب را بر عهده میگیرد ولی اگر گروه دوم موفق به گرفتن چوب کوچک نشدند بازیکن پرتاب کننده چوب بزرگ را بر روی آجر ها گذاشته و یکی از اعضای گروه دوم باید از همانجا که چوب کوچک به زمین خورده ، چوب کوچک را به سمت چوب بزرگ پرتاب کند و از این طریق چوب بزرگ را از روی آجرها بیندازد .
 
اگر موفق به این کار شد باز هم بازیکن گروه اول حق پرتاب را از دست میدهد و اگر موفق نشد بازی ادامه پیدا میکند به این صورت که چوب بزرگ را از روی آجرها برداشته و با ضربه زدن به چوب کوچک باعث بلند شدن آن از زمین شده و با ضربه ای دیگر باعث دورتر شدن چوب کوچک از آجر ها می شود (بازیکن میتواند سه مرتبه ضربه را تکرار کند ) گروه دوم باید از محل فرود چوب کوچک ، برای انداختن چوب بزرگ از روی آجرها دوباره پرتاب انجام دهد و این روال ادامه دارد تا موقعی که گروه دوم بتواند چوب بزرگ را از روی آجر ها بیندازد و یکی یکی اعضای گروه اول را از دور مسابقه خارج کند و به همین ترتیب همه ی اعضای گروه حذف شوند و برای پرتاب نوبت به گروه دوم برسد . در حین این پرتابها امتیازهایی ثبت میشود که گروه برنده با آن تعیین میشود .
 
منبع:iranvillage.ir
 
از یهـ جاییـ بهـ بعدـ اگر نریـ خـــــری !
پاسخ
سپاس شده توسط:
#19
[عکس: fun1738.jpg]
بازي محلی لنگران
 


از جمله بازي هاي مهيج بومی ایلام ، بازي لنگران است كه هنگام تجمع چند خانواده براي تنوع و شادابي جمع آن را برگزار مي كنند. اين بازي سرعت، دقت و تيزهوشي و هوشياري خاصي را مي طلبد كه معمولا بازيكنان زبده ی اين بازي را انجام مي دهند .
در اين رشته از بازي هاي سنتي بازيكنان به دو گروه تقسيم مي شوند و در زميني كه قبلاً خط كشي نموده اند ، اين بازي را انجام مي دهند. مقرارات و ظرافت هاي خاصي در اين بازي وجود دارد كه بيان و ذكر آن از حوصله ی اين مقاله خارج است .
 
منبع:iranvillage.ir

از یهـ جاییـ بهـ بعدـ اگر نریـ خـــــری !
پاسخ
سپاس شده توسط:
#20
[عکس: fun1732.jpg]
بازی گروهی گالدو


بازی گالدو یک بازی گروهیست که در جای جای ایران با اندکی تغییر و با اسم های دیگری بازی می‪شود. اتک متک یا چوگور، الک بازی و … از جمله این نامها هستند. ابزار این بازی دو چوب یکی بلند (50 تا 100 سانتی بسته به سن و سال بازیگران) با نام گال و دیگری کوتاه (نزدیک یک وجب) با نام دو گروهی که آغازگر بازیست با کمک گال چوب دو را تا جای ممکن به دورترین فاصله پرتاب می‪کند
 
برای این کار جایگاه مشخصی در نظر گرفته شده و از دو سنگ کنار هم کمک می گیریم. دو را روی دو سنگ که از هم کمی فاصله دارند می گزاریم و با گال زیرش میزنیم. وقتی در هوا بلند شده با گال به آن ضربه ای می زنیم تا پرتاب شود. در روش دیگر که کمی سخت تر است، دو را روی زمین گذاشته و با گال به یک سر آن ضربه‪ای می‪زنیم. در این حالت دو بصورت چرخان به هوا بلند می شود و با ضربه گال آن را پرتاب می‪کنیم. گروه دوم تلاش می کند که دو را در هوا بگیرد. اگر موفق شود، گروه پرتابگر به اصطلاح سوخته و نوبت گروه داخل زمین می شود. اگر بعد از برخورد دو با زمین آن را بگیرند، اجازه دارند تا هفت قدم جلو بیایند.
 
و اگر دو خودش روی زمین بایستد، از همانجا باید دو را به طرف جایگاه پرتاب کنند. در این هنگام نفر پرتاب کننده می تواند با گال و قبل از ایستادن کامل دو، دوباره به آن ضربه بزند تا دور تر شود. پس از ایستادن دو، پرتابگر فاصله دو تا جایگاه را با گال اندازه می زند. شماره بدست آمده امتیاز اوست که با امتیاز گروه جمع می شود. پس از این نفر، نفرهای بعدی گروه نیز این کار را تکرار می کنند تا آخر. پایان بازی رسیدن به امتیازی است که پیش از شروع بازی برگزیده اند. جایزه برنده نیز بستگی به توافق پیش از بازی دارد ولی بطور معمول گروه بازنده باید به گروه برنده به اندازه محیط زمین بازی کولی بدهد.
 
منبع:rasekhoon.net

از یهـ جاییـ بهـ بعدـ اگر نریـ خـــــری !
پاسخ
سپاس شده توسط:


موضوعات مشابه ...
موضوع نویسنده پاسخ بازدید آخرین ارسال
Thumbs Up عجیب‌ترین و ترسناک‌ترین مراسم‌های سنتی خاکسپاری در جهان صنم بانو 3 421 ۱۰-۱۰-۹۶، ۰۷:۱۷ ق.ظ
آخرین ارسال: Land star
  حاجی فیروز آداب و رسوم محلی همدان hadis hpf 1 623 ۱۷-۱۲-۹۵، ۰۲:۳۵ ب.ظ
آخرین ارسال: d.ali
  فستیوال برج های انسانی در کاتالونیا اسپانیا nazanin.R 1 927 ۱۸-۰۷-۹۴، ۱۰:۱۶ ب.ظ
آخرین ارسال: *hasti*

چه کسانی از این موضوع دیدن کرده اند
5 کاربر که از این موضوع دیدن کرده اند:
صنم بانو (۲۷-۱۰-۹۹, ۰۴:۱۹ ق.ظ)، دخترشب (۲۱-۱۰-۹۶, ۰۷:۱۲ ب.ظ)، d.ali (۲۷-۱۰-۹۶, ۰۲:۰۳ ب.ظ)، taranomi (۲۶-۱۰-۹۶, ۰۵:۳۲ ب.ظ)، 0006 (۲۱-۱۰-۹۶, ۰۷:۱۰ ب.ظ)

پرش به انجمن:


کاربران در حال بازدید این موضوع: 1 مهمان