بازی های محلی

[صنم بانو]

بازی محلی برای تقویت فکر!




اته گه داش قویدو” در دامن سنگ گذاشتن” برای انجام این بازی باید بیش از پنج نفر بازیکن حضور داشته باشند با توجه به اینکه این بازی تحرک بدنی ندارد ولی باعث تقویت فکر می شود برای شروع بازی، بازیکنان کنار هم به ردیف می‌نشینند، یک نفر به عنوان شاگرد و یک نفر دیگر از بازیکنان به عنوان اوستا انتخاب می شوند اوستا با سنگ کوچکی که در دست دارد در برابر آنها می ایستد و شاگرد هم مقابل اوستا می ایستد آن گاه بازیکنان نشسته بر روی زین‌هایی دنج را در میان دامن خود معین می‌کنند و اوستا ناگهان بدون آنکه شاگرد متوجه شود، سنگ را در دامن یکی از بازیکنان می گذارد و سپس نوبت شاگرد می شود تا حدس بزند سنگ در دامن چه کسی است.

اگر حدس وی درست باشد به جای اوستا می ایستد ولی اگر حدسش اشتباه باشد به جای یکی از بازیکنان نشسته و یکی از آنها به عنوان شاگرد می‌آید.

بازی به همین ترتیب و تا هر زمانی که بازیکنان مایل به انجام آن باشند ادامه می یابد.

این بازی تحرک بدنی ندارد و مخصوص هوای برفی و بارانی و داخل اتاق است و باعث تقویت فکر کودکان می شود .

منبع:rasekhoon.net



[صنم بانو]

بازی محلی چُمچَه گلین

این بازی توسط بچه ها از 7 سال تا 15 سال اجرا می گردید . هر سال با شروع بهار این برنامه با سرو صدای شاد بچه ها اجرا
می شد . بهار فصل رویش و بارش است .اگر بارش باران به تاخیر می افتاد بچه ها کمر همت بسته با استفاده از یک قاشق چوبی که در زبان محلی به آن چمچه می گفتند این بازی را انجام می‌دادند .

از پارچه های رنگارنگ برای قاشق لباس و روسری درست می‌کردند . با مداد رنگی چشم و ابرو دهان و دماغ می‌کشیدند . دور هم جمع شده و چمچه حرکت داده با شعرهای بچه گانه که با صدای بلند می‌خواند در کوچه ها و محله ها را می‌افتاد از آسمانها و ابرها تقاضای باران می‌کردند . جالب همکاری بزرگتر با بچه‌ها بود . از مقابل هر خانه که رد می‌شدند به سر و صورت آنان آب می‌پاشیدند سپس بین بچه ها نقل و نبات و گندم توزیع می‌کردند . به نشانی شیرینی کامی . رویش و بارش و برکت وار تزاق از روزی حلال . بارها مشاهده می‌شد که همزمان با بازی بچه ها باران باریدن گرفته .

متاسفانه این بازی نیز به خاطره ها پیوسته .

 

=8ptمنبع:tebyan.net



[صنم بانو]

بازی محلی قاچان

اين بازي كه مشترك بين پسران ودختران است بسيار پيچيده مي باشد و بطور كلي عبارت از 12 عدد ريگ ( به اندازه ي حبه قند ) مي باشد وافراد شركت كننده (حداكثر 4 نفر ) به ترتيب انها را در مُشت گرفته وسپس در يك حركت تند آنها را مقداري به هوا پرتاب مي‌كند وسپس بايستي با پشت دست آنها را نگهدارد وتعدادي كه روي پُشت دست قرار مي گيرند بايستي كمتر از 4 عدد نباشند واگر كمتر از 4 شد نوبت نفر بعدي است واگر 4 يا بيشتر شد بايستي با حركت ديگر آنها را به هوا انداخته ومجدداً در مُشت بگيرد وسپس با حركت ديگر 3عدد آنها را به دست ديگر پرتاب كند ويك عدد را نگه دارد .

 

در همه ي اين حركات بايستي هيچكدام از ريگ ها به زمين نيافتند وقتي اين عمل انجام شدبه يك ريگ باقي را به هوا پرتاب و همزمان يك ريگ از آنهايي كه در زمين هستند باهمان دست برداشته وفوراً ريگ پرتاب شده به هوا را بدون رسيدن به زمين نيز مي گيرد و اين عمل تكرار مي شود تا وقتي مجموع ريگهاي به 4 رسيد ومثل عمل قبل سه عدد آنها را به دست ديگر پرتاب مي كند وهمينطور تا همه ي ريگها را از زمين بردارد وعمل جدا سازي را به دسته هاي سه تايي انجام دهد

 

واگر موفق شد به همه ي طرف هاي ديگر بازي (به هر تعداد كه باشند ) مي گويد :«كِرر» به معني (كِرج شدن مُرغ و خوابيدن روي تخمها ) وبازي را از اول مجدداً شروع مي كند ودر هر مرحله كه شكست بخورد نوبت به نفر بعدي مي رسد واگر موفق شد با هر مرحله يك عدد از ريگها را به عنوان تخم زير ران ديگر بازيكنان مي گذارد و اگر تا آخر موفق شد و فقط سه عدد ريگ ماند بايستي هر سه عدد ريگ را به پُشت دست نگهدارد ومجدداً به داخل دست (با پرتاب كردن به هوا ) برگرداند وگاهي برخي اعمال ديگر براي سنگ آخر انجام مي يگرد و در نهايت پس از اتمام سنگها آن فرد برنده مي شود ولي اگر در حين بازي نتوانست و ديگران موفق شدند بايستي ابتدا «كِرج » شدن خود وسپس تك تك ريگ ها را پَس بدهند وسپس طرف را «كِرج » نمايند.

 

منبع:iranvillage.ir



[صنم بانو]

بازی محلی گذلاشتم (دوز بازی)


همان دوز بازی شهری است. گذلاشتم یک بازی دو نفره است و از یک کاغذ، که روی آن طرحی کشیده شده و جایگاه ها را مشخص می‪کند، و دو سری مهره که معمولا از سنگ یا چوب هستند، تشکیل می‪شود که به دو صورت سه‪تایی و دوازده تایی (شماره سنگ‪ها یا چوب‪ها) انجام می‪پذیرد. البته میتوان طرح بازی را روی زمین کشید و روی آن به بازی ادامه داد..

 

در روش سه‪تایی یک مربع رسم کرده و از میانه هر ضلع به میانه ضلع مقابل وصل می‪کنیم. به این ترتیب یک مربع با یک بعلاوه در وسط آن ایجاد می‪گردد و 9 جایگاه برای قرار دادن سنگ یا چوب‪ها ایجاد می شود. در روش 12 تایی سه مربع داخل یکدیگر رسم کرده و گوشه های مربع کوچک را با عبور از گوشه های مربع میانی به گوشه های مربع بیرونی وصل می‪کنیم. همچنین از میانه ضلع های مربع کوچک درونی به میانه ضلع‪های مربع بزرگ بیرونی خط رسم می‪کنیم. به این ترتیب 24 جایگاه ایجاد می‪شود.

 

روش بازی بدینصورت است که بصورت قرعه (یا سنگ کاغذ قیچی، یا شماره آوردن و …) یک نفر شروع کننده می شود. وی اولین مهره را گذاشته و به نوبت هر یک مهره های خود را روی جایگاه ها قرار می دهند. هر کس بتواند سه مهره را در یک راستا قرار دهد می تواند یکی از مهره های حریف را حذف کند. در بازی سه تایی با روی خط قرار گرفتن سه مهره بازی تمام می شود زیرا مهره های حریف 2 تا شده و دیگر قادر به بازی نیست ولی در بازی 12 تایی تا جایی که مهره های حریف به 2 برسد بازی ادامه دارد.

 

نکته مهم آنکه در بازی سه تایی می توان مهره ها را از جایشان بلند کرده و در هر جایگاه خالی موجود قرار داد حال آنکه در بازی 12 تایی مادامی که تعداد مهره های بازی کن بیش از 3 تا است، حق ندارد مهره را بلند کند و تنها اجازه حرکت مهره به جایگاه های خالی در همسایگیش را دارد. همچنین باید توجه داشت که در بازی 12 تایی اگر قبل از قرار گرفتن کامل مهره ها روی صفحه یکی از نفرات 3 مهره را ردیف کند، باید از مهره های حریف که در صفحه گذاشته نشده اند (هنوز وارد بازی نشده اند) کم شود نه از مهره هایی که روی صفحه هستند

منبع:rasekhoon.net



[صنم بانو]

بازی محلی سُوآر سُوار قروتی !


یکی از بازیهای جالب و نشاط آور بیارجمندیها این بازی سُوار سُوار قروتی است. سُوار همان سّوار و قروتی به معنی کشک است (بیاریها به کشک قروت میگویند که بنظر میرسد برگردان ترکی واژه کشک باشد). چرایی این نامگذاری آن برای اینجانب نا آشناست.

در این بازی بچه ها به دو گروه شده و با قرعه یکی از گروه ها باید سواری بدهد. تعداد هر گروه معمولا سه یا چهار نفر است و بیشتر شدن آن بازی را مشکل میکند.گروه سواری دهنده بترتیب پشت سرهم قرار گرفته و بحالت رکوع می ایستند. نفر اول سرش را به دیوار چسبانده و دستانش را روی دیوار میگذارد. نفر دوم دستانش را روی باهای نفر نخست گذاشته و خودش با به او نزدیک میکند. بهمین ترتیب باقی گروه می ایستند.

 

بعد از تشکیل این قطار انسانی گروه دوم نفر به نفر با دورخیز بر روی پشت نفرات خم شده می پرند. تلاش آنها اینست که تا جای ممکن جلوتر بپرند تا همگی روی افراد جا شوند. اگر کسی در هنگام پرش یا بعد از آن پایین بیفتد گروهش بازنده شده و جاها عوض میشود. پس از آنکه تمام نفرات پریدند تا 10 (یا هر شماره توافقی دیگر) می شمارند. در این مدت افراد گروه سواری دهنده نباید بخسبند (خم شوند و روی زمین بنشینند) بلکه باید وزن را کامل تحمل کنند.

 

اگر بخسبند بازی تکرار می شود و اگر بتوانند تا انتهای شمارش ایستادگی کنند نوبت پریدن آنها میشود. به این ترتیب درحالی که تلاش افراد کولی دهنده به حفظ حالتشان است و میخواهند به هر شکل شده یا خود را حفظ کنند و یا کاری کنند نفرات گروه مقابل بیفتند، نفرات سواری گیرنده خود را سنگین کرده و مثلا با پریدن روی سر و گردن افراد زیرین تلاش میکننده آنها را مجبور کنند که بخفتند.

منبع:rasekhoon.net

[صنم بانو]

آشنایی با بازی محلی دستمال پشتی



تنها وسیله مورد نیاز در این بازی یک دستمال است. هرچه تعداد بازیکنان در این بازی از چهار نفر بیشتر باشد بازی جذاب تر می شود. همه افراد به شکل دایره و رو به داخل روی زمین می ‌نشینند. یکی از بچه ‌ها به عنوان گرگ مشخص شده و در حالی ‌که دستمال را در دست دارد دور دایره پشت افراد دیگر می ‌چرخد.

 

او باید بدون این که افراد متوجه شوند دستمال را به پشت سر یکی از بازیکنان بیندازد. آن بازیکن باید دستمال را برداشته و دور بازیکنان دیگر به دنبال گرگ بدود تا او را بگیرد. نوع حرکت او باید دقیقا مانند حرکت گرگ باشد. اگر گرگ مسیرش را از بین بچه ‌ها انتخاب می کند او نیز همان مسیر را برود.

 

اگر موفق به گرفتن گرگ شد گرگ در جای او می ‌نشیند و او گرگ می ‌شود اما اگر بازیکنی که دستمال به پشت سرش افتاده متوجه نشود و گرگ یک دور کامل دور بچه ‌ها بچرخد بچه ‌ها همه با هم می خوانند: «تخم مرغ گندیده یکی ز ما رنجیده». در این صورت کسی که متوجه دستمال نشده برمی ‌خیزد و در وسط دایره می ‌نشیند. این روند تا تمام شدن افراد ادامه می ‌یابد تا برنده مشخص شود.

منبع : tebyan.net

[صنم بانو]

بازی محلی توپ عربی


برای بازی توپ عربی از کوچه و یا میدان بهره می برند. در یک طرف خانه ای دایره ای شکل به قطر 3 متر بوسیله آب ترسیم می کنند و در طرف دیگر به فاصله 20 الی 30 متر نیز چنین کاری انجام می دهند نفرات موجود را به دو دسته تقسیم کرده و با قرعه گروه اول در داخل خانه اول می ایستند. دسته دیگر در سطح کوچه و یا میدان پراکنده می شوند، نفرات و گروهی که در درون خانه اول جای گرفته اند.

به نوبت از درون خط داخل دایره بیرون آمده توپ کوچک را با ضربه ای به یک طرف پرتاب می نمایند و سپس با سرعت شروع به دویدن می نمایند تا خود را به خانه دوم برسانند. همزمان با این کار، چنانچه افرادی از آن گروه در خانه دوم بوده باشند با گامهای بلند به طرف خانه اول می دوند تا خود را بدانجا برسانند. بالاخره گروه رقیب سعی وافری می نمایند تا توپ کوچک را بدست آورده تا بدینوسیله کسانی را که در حال فرار از این خانه به آن خانه هستند بزنند.

اگر این خواسته و هدف تحقق یابد و توپ به قسمتی از بدن یکی از فراریان اصابت کنـد، جــای دو گـروه عوض می شود بدین ترتیب که گروه بیرون از خانه به درون خانه می روند و گروهی که تا لحظاتی قبل در درون خانه بودند به بیرون آمده و در اطراف پراکنده می شوند و بازی به همین ترتیب ادامه پیدا می کند.

منبع:qazidjahan.blogsky.com



[صنم بانو]

بازی محلی گاو گوساله

این بازی کمی شبیه به گل یا پوچ بوده و با تعداد نفرات متفاوتی قابل اجراست. بازی بدین صورت است که ابتدا پنج سنگ کوچک متفاوت یا شیء دیگر که هر کدام سنبل گاو، گوساله، فنگل، پنیر و شاه دراز باشد انتخاب می کنند. سنگ یا شیء باید طوری انتخاب شود که رنگ یا شکل ظاهری آن به نامش شباهت داشته باشد تا همه بازیکنان تشخیص دهند.

 

همچنین اندازه آنها باید در حدی باشد که هر کدام به راحتی در مشت بسته جای گیرند. با شروع بازی همه افراد دور هم جمع می شوند و یک نفر رئیس بازی انتخاب می ‌شود. او اشیاء را پشت خود یا در پیراهن و یا کیسه یا هر جایی که افراد دیگر نبینند قایم می کند و به طور تصادفی یکی را در مشت بسته بیرون می‌آورد و بصورت سوالی و با لحن شعرگونه از نفر اول می پرسد: «گو، گوسال، فنگل پنیر یا شادراز؟» و او باید با یک مورد پاسخ دهد. اگر درست پاسخ داد نوبت نفر بعدی می ‌شود ولی اگر پاسخ غلط داد جریمه می ‌شود. جریمه معمولا کولی دادن به نفر مقابل بوده است اما می ‌توان نوع جریمه‌ها را در اول بازی بصورت توافقی مشخص کرد. سپس نوبت به نفر بعدی است که جواب دهد و همینطور بازی ادامه دارد.

منبع : tebyan.net

[صنم بانو]

بازی محلی پنج سنگ


این بازی در محلهای سرپوشیده و فضاهای محدوتر هم قابل اجراست. بازی با استفاده از پنج سنگ گرد که کمی بزرگتر از فندق باشند انجام می گیرد. این بازی دارای مراحل مختلف است و بین دو یا چند نفر انجام می گیرد. هر بازیکن که بتواند از یک مرحله و مراحل بعدی با موفقیت عبور کند همچنان بازی را ادامه می دهد اما اگر در یک مرحله ببازد بازی توسط فرد بعدی ادامه می یابد. به همین ترتیب هرکس تمام مراحل ده گانه بازی را زودتر به پایان برساند برنده خواهد بود.

در این بازی نفر اول سنگ ها را در دست گرفته و بروی زمین می ریزد سپس یکی از آنها را برداشته و در حالی که با یک دست آن را بالا می اندازد با همان دست باید یکی از سنگ های روی زمین را برداشته و سپس سنگی که به بالا انداخته را بگیرد و به همین شکل بقیه سنگ ها را از روی زمین جمع کند.

در مرحله دوم کار کمی سخت تر شده و باید سنگ ها را دو به دو از روی زمین جمع کند. همینطور در مرحله سوم یک مجموعه سه تایی و یک سنگ تکی و در مرحله چهارم هر چهارسنگ را با یک دست جمع کرده و سنگی که به بالا انداخته را با همان دست بگیرد. در مرحله بعد باز هم کار سخت تر می شود و بازیکن باید سنگ ها را یکی یکی از داخل دروازه ای که با دست دیگرش در روی زمین ایجاد می کند به شکلی عبور دهد که با سنگ های دیگر برخورد نکند.

منبع:rasekhoon.net



[صنم بانو]

بازی محلی اِز سر نو گِزر خانُم



این بازی بصورت گروهی بوده و یک نفر به هر طریقی انتخاب میشود و بحالت رکوع می ایستد تا دیگران از روی پشتش بپرند که این پرش همراه با خواندن شعرها و رعایت اصولی است. یک نفر به عنوان اوستا (استاد) که شعرهای بازی را از بر است انتخاب شده و به عنوان نفر اول می پرد و شعر هر پرش را میخواند و دیگران پشت سر او همزمان با پریدن از پشت نفر اول آن شعر را تکرار می کنند.

 

اگر کسی نتواند بپرد یا در میانه راه پایین بیفتد و یا نکات مورد نظر دیگر که بعضی مراحل دارند رعایت نکند، باید جایش را با نفر خم شده عوض کند. اگر تمام مراحل طی گردد و کسی نبازد، نفری که خم بوده درون دایره ای می ایستد و دیگران باید بایشان را به دایره برسانند در حالی که نفر میان دایره سعی می کند به آنها دست بزند. اگر همه پایشان را به دایره برسانند بدون آنکه دست نفر وسط به آنها بخورد، بازی دوباره با همان نفر انجام می شود ولی اگر نفر وسط بتواند به یکی از افراد دست بزند، او باید جایگزین گردد. شعر های بازی به صورت زیر است:

اِز سِر نو گِزر خانُم
باز باز یکی شد
باز باز دو تا شد

سومیش کل نمی زنُم (در این مرحله هنگام پریدن نباید جایی از بدن به نفر خم شده برخورد کند)

چهارمیش چهار دست و پایم بر زِمین ( درهنگام فرود باید چهار دست و پای نفر پرنده به زمین برسد)

پنجمیش یک دست یک پا بر زِمین ( درهنگام فرود باید یک دست و یک پای نفر پرنده بصورت ضربدری به زمین برسد)

شیشمیش شیشه عمرُم بر زِمین

هفتمیش هفت آسمان

هشتمیش هشت در بهشت

نهمیش نام خدا

دهمیش هوریو

یازدهمیش لالام میاد (همراه با خمیازه)

شِبی اول عِدس پِلو
شِبی دوم باقالی پِلو

شِبی سوم بِزِنو بِرو (در این مرحله که مرحله آخر است هنگام پرش، نفر پرنده ضربه ای به نفر خم شده می زند.

 

منبع:rasekhoon.net