دفـتـر اشعـار مهـدیه لطیفــی

[پسر اهورایی]

پیاده رو های این خیابان خراب شده
مست اند
خیال برشان داشته
که تو دست در گردن من داری
نمی دانند
من با هر بارانی
اندوه فراموش شده ام را
با خود به خیابان می برم
و تویی در کار نیست

[پسر اهورایی]

جیر جیرک ها در مغزم

جیر جیرک ها در مغزم می رقص ند
جیر جیرک ها بر حاصلخیزی نم زده ی ذهنم
پای می کوبند و
بذر فراموشی می پاشند
آنقدر که حتی تو را هم
پاک فراموش کنم !

[پسر اهورایی]

یک نفر در آینه

يک نفر آينه می بندد
ديوارهای سست خانه ی دلم را سرتاسر
تا مجال در گشايی اش بخشد
در کوفتن های عشقی که
تو را خبر آورده است !
تويی که حالا زيباتر از هميشه
می توانی در اين همه آينه بندا ن
هزار هزار بار ،
در من تکرار شوی ...

[پسر اهورایی]

تک ورق

تو را که می نویسم این روزها
هوای تابستانی شب هایم
پر از تک ورق هایی ست
که شعر شدن تو را انتظار می کشند
تا جایی که من از هر پنجره ای که چشم می گردانم
هزار پرنده ی کاغذی به دیدار تو می آیند
تا زیبا ترین آواز جهان را
در تار به تار گیسوان بارانی تو بخوانند

[پسر اهورایی]

یک سرزمین طوفانی

در بی نهایت چشمانت چادر زده ام
نمی دانم چرا از این همه طوفان
نمی دانم چرا از این همه نگاه طوفانی
من و باد یکی نمی شویم
نمی دانم چرا و من و سیاهی این شب و چادر
یک باره با باد یکی نمی شویم
بنای طوفان می گذاری و از ریشه نمی کنی
بنای طوفان می گذاری و شاخه شاخه می شکنی
بگو چه کنم با بی نهایت این چشمانت
که دوباره بهانه می شوی و قطره قطره می چکی
ذره ذره چیزی شبیه عشق می شوی
و کسی
چه بی گناه عاشق می شود
چرا من و عشق بر باد می رویم
بی آنکه از این همه طوفان با باد یکی شویم !

[پسر اهورایی]

تقصیر خودم نیست

تقصير خودم نيست ،
تو را که می بينم
هر چه از بر کرده بودم ، از برم می رود
تو را که می بینم
همه ی واژه ها نا گفته می مانند
تا همیشه چیزی برای با خودم تکرار کردن داشته باشم !
همه ی اینها تقصیر حرارت جضور توست
سنگینی حرم حضور تو را
پاسخی جز سنگینی سکوتم نمی یابم
تقصیر خودم نیست که تو را که می بینم
چیزی برای گفتن ندارم

[پسر اهورایی]

شعر چیست؟

اندکی دلتنگی های حقير و اندک بيشتر شهوت ،
با لعاب غليظ اشک و بشکن و قافيه !
نه ؛
قطعا شعر بايد که چيز ديگری باشد !
به ملودی کدام ساز ، قبای ژنده ترانه می شود ؟
تفال کن و بسرا
آيندگان خوانندگان خوب نوشته های متقاطع خوبند.

[پسر اهورایی]

چکه چکه باریدن یک دل

چکه چکه باریدن دل من
عین اشک هایم
تماشایی ست
اگر دل نداشته باشی
که نداری .

[پسر اهورایی]

نمی شود دوستت نداشت
لجم هم که بگیرد از دستت
نهایتش این است که
دفتر چه ی خاطراتم
پر از فحش های عاشقانه می شود…

[پسر اهورایی]

بودن من بی مخاطب مانده است
من و عشق تنها مانده ایم
تا تنهایی نیز بر راز آفرینش افزوده شود
امشب از آن شبهایی است
که سکوت حرف اول را می زند !