دفـتـر اشعـار مهـدیه لطیفــی

[پسر اهورایی]

آوار بم


عبور آرام پروانه ها را
آفت کویر و طوفان زده است
مگر به کجای این ظلمت منتظر
خورشید ره گم کرده است
که در شبی که هنوز روزها را می طلبد
سنگینی سنگ و خاک و مرثیه
بر شهری آوار می شود و
اندوهی بر من و تو ؟!

[پسر اهورایی]

دل خوشی


نمی فهمی ام و از عهده ات خارجم انگار

دل به این خوش می کنم

که در ردایی از ابهام و آیا

گنگ و بی مفهوم بیایی و بگذری

بی آنکه بدانی می دانم

گذارت دوباره به خواب هایم خواهد افتاد

[پسر اهورایی]

تو چه می کنی


آرزویت که می کنم

لحظه ی آمدنت انگار

دوباره پرستو ها نیامده کوچ می کنند

و من چنین نا منتظر

تو را و بهار را

از نو آرزو می کنم

تو ببین چه می کنی

که من پر از فلوت و دریا شده ام !

[پسر اهورایی]

فال ستاره نمی گیرم


کج و تاب کوچه هایی که شبیه همند ,

خم و پیچ را ه هایی که گم می شوند ,

تو را و مرا می ربایند از هم

و در گذر از شب راهه ها ,

که گیج و مبهوتیم و بی پایان ,

به خانه میرسیم اما

نه تویی مانده ای

نه چیزی از من !

نه تو لبریز از هوای منی

نه من دیگر , فال ستاره می گیرم برایت !

[پسر اهورایی]

يک نفر تنهاست


يک نفر پشت چشمانش شبنم يخ بسته می فروشد

يک نفر پشت چشمانش هنوز

به ياد چتر ها تگرگ و باران می بارد

يک نفر اينجا

قايق های کاغذی کودکيش را

بين آب و ماهی ها ، تقسيم می کند

يک نفر سالهاست

تنهايی هایش را از ياد برده است !

[پسر اهورایی]

می خواهم از تو بسرايم



می خواهم از تو بسرايم

از تويی که اصالت نگاهت را سالهاست

در اندام شب بافته ای

و حضور سرکشت را بر تب طوفان

از تويی که پشت پلک های صميمی ات

بی عنوان پناهم می دهی ؛

شنيده ام ، جايی کسی هوای مرا دارد ،

می خواهم از اين همه راه ،

می خواهم از تو بسرايم

[پسر اهورایی]

نگاه کوتاه


قسمت من از چشمان تو امشب

تنها نيم نگاهی ست ،

به کوتاهی و شيرينی يک خواب

که جز به محکوميت بيداری

راه به جايی ندارد !

[پسر اهورایی]

نقاشی



تا دست به رنگ ميشوم

بر صفحه های مضطربم

تنها تويی که

می آيی و دوباره جای هر نقشی تکرار می شوی

شده م يک نقاش کليشه ای

ببين چه ها که نمی کنی !

[پسر اهورایی]

بیا فقط عاشق شویم


حالا که قرار است از دست برویم

دل به هم دادنمان را

بیا قصه ای کنیم

پر از جراحت های کاری عاشقانه .

یا آبی که از سرمان می گذرد را

قایق نسازیم و

دلی را که دارد از راه به در می شود

مرشد نباشیم !

بیا

بی هیچ شرط و تدبیری


تنها تا می توانیم عاشق شویم

[پسر اهورایی]

اگر به یادم بیاوری


اگر به یادم بیاوری گه گاه

من همانی ام

که سال هاست همین جای دنیا مانده ام

تو تنها کافیست مرا

گه گاهی به یادم بیاوری !