دفــتر شعــر | ساره دستاران

[.RaHa.]

زیر برف

دفتر شعرهای عاشقانه را بستم

ردپاها

عاشقانه‌هاي زمستان‌اند

[.RaHa.]

خيابان‌هاي شهر

ديگر مرا به جايي نمي‌رسانند

روي قدم‌هايم سنگيني مي‌كنند روي پلك‌هايم

لطفا اين‌قدر بوق نزنيد!

اين جنازه از خواب مي‌پرد

[.RaHa.]

همه بودند جز تو

مثل عکس‌هایی که

جای یک نفر پاک شده باشد

[.RaHa.]

تو

رنگ می‌دهي

به لباسي كه مي‌پوشي

بو مي‌بخشی

به عطري كه مي‌زني

معنا مي‌دهي

به كلمه‌هاي بي‌‌ربطي

كه شعرهاي من مي‌شوند

[.RaHa.]

کلبه‌اي جنگلي

ويلايي ساحلي

دوبلكسي آبي

يا آپارتماني چهل و چندمتري

چه فرق مي‌كند

تنهايي‌ات را كجا بگذراني؟

[.RaHa.]

جواني‌ات همراه پارچه‌ها

چين مي‌خورد

لاي چرخ خياطي

لباس‌ها زيبا مي‌شوند

و تو ...

[.RaHa.]

چه می‌شد اگر

آن يك نفري كه تاكسي‌ها منتظرش هستند

تا راه بيافتند

تو بودي؟

چه مي‌شد اگر

تو آن يك نفري نبودي

كه از عكس جا ماند؟

[.RaHa.]

باران می‌بارد

مانده‌ام

به تو فكر كنم

يا به ترك‌هاي سقف؟

[.RaHa.]

قطارها فقط مسافر جابه‌جا نمي‌كنند

دل‌هايي را با خود مي‌برند و

مي‌آورند

چشم‌هايي را به انتظار مي‌گذارند و

از انتظار درمي‌آورند

گاهي هم از ريل خارج مي‌شوند و

همه چيز را با خود مي‌برند

[.RaHa.]

اخبار می‌گويند

آدم‌هاي تنها

بيش‌تر احساس سرما مي‌كنند

امشب را

شال و كلاه نمي‌كنم

اين سينه‌پهلو را هم

به پاي اخبار می‌گذارم

نه چيز ديگري